رشد سریع ماهیان تراریخته می تواند پرورش ماهیان را در شکلهای تجاری متحول سازد و فشار بر ذخایر ماهیان (به دلیل صید بی رویه) را کاهش دهد. اما اگر ماهیان تراریخته بگریزند، چه بر سر طبیعت می آید؟
به گزارش ایانا و به نقل از ساینس دیلی، محققان دانشگاه گوتنبرگ سوئد به درخواست اتحادیه اروپا به بررسی
ماهیان تراریخته پرداختهاند و به نکات جدیدی پی برده اند.
محققان با افزودن ژنهایی از ارگانیسمهای دیگر به ماهیان، موفق به تولید ماهیانی شدهاند که سریعتر رشد میکنند و به بیماریها مقاومتر هستند.
ماهیان را میتوان به منظور مواجهه با سرما و فراهم کردن شرایط رشد و تکثیر آنها در این حالت اصلاح نمود. با این حساب میتوان به پرورش این
ماهیان که عملکرد بالاتری دارند برای رسیدن به بهره وری بیشتر دل بست. اما
ماهیان تراریخته میتوانند خطراتی به همراه داشته باشند و اثراتی غیر قابل پیش بینی بر محیط زیست بگذارند. مثلاً
ماهیان تراریخته به مواد سمی در محیط زیست مقاومت بیشتری دارند که تجمع این مواد در نهایت سر از بدن مصرف کنندگان در خواهد آورد. همچنین این نگرانی وجود دارد که سطح بالاتر هورمون رشد در ماهیان، روی مردم تاثیر بگذارد.
محققان دانشگاه سوئد با مطالع ماهی قزلآلای رنگین کمان و آزاد
تراریخته متوجه شدند این
ماهیان پس از رهاسازی میتوانند اثرات زیادی بر محیط زیست بگذارند. مثلاً در شرایط کمبود مواد غذایی، بهتر میتوانند به حیات خود ادامه دهند و عکس
ماهیان غیر
تراریخته میتوانند از افزایش دمای آب سود برند. با این حساب ممکن است
ماهیان تراریخته در رقابت محیطی بر دیگر
ماهیان غلبه پیدا کنند و در ذخایر طبیعی تثبیت شوند. البته در شرایط آزمایشگاهی این تحقیق به سختی میتوان آن اثرات را در عالم واقع حدس زد.
محققان تنها به بیان این نکته بسنده کردهاند که پرورش
ماهیان تراریخته در مقیاس تجاری و وسیع، محتاج اجماع و توافقی بینالمللی است و ورود به این عرصه باید توام با احتیاط لازم باشد.
یکی از راههای پیشنهادی، پرورش
ماهیان در زمین است، به نحوی که آنها امکان گریز به محیط رودها را نداشته باشند یا حداقل
ماهیان بارور را در محیطی بسته نگه دارند.
با این که هنوز هیچ کشوری اجازه پرورش
ماهیان تراریخته را ندارد، اما در آمریکا و اتحادیه اروپا به خاطر کاربردهای خاص اقدام به این کار با رعایت ملاحظات لازم نمودهاند.
مترجم: سید محسن سنجری