کلیات
«قورباغه باجت» (Budgett’s Frog) که با نام های «قورباغه فردی کروگر» (Freddie Kruger Frog) یا «قورباغه هیپو» (Hippo Frog) در فروشگاه های حیوانات خانگی عرضه میشوند یک گونه نیمه آبزی ساکن جنوب آرژانتین و قسمت هایی از پاراگوئه و بولیوی است. آنها کاملا پرخور و دارای خصوصیات تدافعی هستند و همانطور که از نام مرسوم آنها پیداست، هر چیزی را که در دهانشان جای بگیرد میبلعند که شامل، ماهی ها، حشرات، قورباغه های دیگر و سایر مهره داران میشود.
با اینکه این دوزیستان، قورباغه هایی نیمه آبزی به شمار میروند اما دارای چرخه زندگی مخصوص به خود هستند. این قورباغه ها گاهی در حیاط و حوض های درون حیاط منازل دیده میشوند که با گام های آهسته در فصل تابستان به سراغ آبگیرهای کوچک منازل در زیستگاه بومی خود، یعنی آرژانتین می آیند. آنها بیشتر زمان خود را مشغول آفتاب گرفتن یا شناور شدن در آب با چشمانی که خارج از آب هستند میگذرانند. آنها همچنین گهگاه به محیط خشکی نیز پای میگذارند. گرچه شاید جذاب ترین و تاثیرگذارترین بخش از زندگی این حیوانات، «به خواب رفتن فصول گرما» (aestivation) باشد. در سختی بین ماه های اکتبر تا فوریه، قورباغه های باجت در حفره ها و گودال های خود فرو رفته و وارد این خواب فصلی میشوند. آنها با حفر کردن گودال در خاک های خشک، خود را به عمق رسانده و ماده ای از بدن خود ترشح میکنند که بدن آنها را در مقابل خشک شدگی، تا موعد بارش فصلی آینده حفظ میکند. در حدود ۱۵۰۰ تخم پس از جفتگیری، توسط قورباغه ماده گذاشته میشود. رشد بچه قورباغه های آبزی در این نوع از قورباغه ها، فرآیندی نسبتا سریع است و با سرعت بالایی انجام میشود. گاهی اوقات این بچه قورباغه ها، در طول حدودا ۲ هفته به یک قورباغه کامل تبدیل میشوند. در مرحله میانی این تغییر شکل (froglet) قورباغه ها دارای اشتهای سیری ناپذیری هستند که باعث میشود پدیده همنوع خواری در میان آنان در این سن، کاملا طبیعی باشد.
قورباغه باجت ماده در هنگام بلوغ، معمولا بین ۱۱ تا ۱۴ سانتی متر و قورباغه نر تا ۱۰ سانتی متر (فاصله حفره های بینی تا مخرج) طول دارند. البته نرها بر روی گردن خود دارای پوست شل و آبی رنگ تیره ای هستند که برای جلب نظر ماده ها در فصل جفتگیری مورد استفاده قرار میگیرد.
طول عمر این قورباغه ها در صورتی که شرایط مساعدی داشته باشند گاهی به ۱۲ سال نیز میرسد.
خانه سازی
همانطور که پیش از این اشاره شد، به محیطی نیاز دارند که بر پایه محیط آبی بوده و قسمت آبی آن دارای شیب باشد. همینطور قرار دادن چند عدد صخره که بتوانند در صورت لزوم بر روی آنها پریده و از محیط آب خارج شوند الزامی است. آب نباید عمق زیادی داشته باشد زیرا این قورباغه ها تمایل دارند در حالتی که پاهای خود را بر زمین گذاشته و در حال استراحت هستند چشمان و قسمتی از سر خود را از آب خارج کنند. یک تانک ۱۰ گالنی میتواند برای نگهداری از یک قورباغه باجت، مناسب باشد گرچه مسلما یک قورباغه بالغ، در یک تانک ۲۰ گالنی زندگی بهتر و شادتری خواهد داشت. از آبی در این محفظه استفاده کنید که حتما کلرزدایی شده باشد. اگر آب شیر لوله کشی، تنها گزینه ای است که در دسترس شماست، میتوانید از موارد کلرزدا مخصوص دوزیستان برای اطمینان استفاده کنید. یک سیستم فیلتر با سرعت نسبتا پایین میتواند کمک بزرگی برای شما باشد، گرچه تعویض کردن منظم آب، حتما باید انجام بگیرد. استفاده از گیاهان آبی نیز توصیه میشود، گرچه وجود آنها الزامی نیست.
خواب دوره خشک (Aestivation)
بین ماه های اکتبر تا فوریه، قورباغه های باجت بالغ نیاز به منتقل شدن به محفظه ای جداگانه با خاک خشک برای وارد شدن به خواب دوره خشک دارند. یک تانک جداگانه با ۲۰ الی ۳۰ سانتی متر فیبر نارگیل و یک ظرف کوچک با مقدار اندکی آب (برای زمان بیدار شدن های غیرمترقبه یا پیش از موعد قورباغه از خواب دوره خشک) برای قورباغه خود مهیا کنید. اگر قورباغه شما در شرایط مساعد باشد باید پس از قرار گرفتن در این محیط خشک، اقدام به حفر گودال در بستر کند. پیش از قرار دادن قورباغه در این محیط، حتما شکم او را با مقدار زیادی از غذاهای پر انرژی سیر کنید. فراموش نکنید که این قورباغه ها برای مدت چند ماه غذا نخواهند خورد بنابراین باید آنقدر غذا خورده باشند که بتوانند این مدت را در حالت خواب، تحمل کنند.
در پایان این دوره به خواب رفتن، شروع به خیس کردن تدریجی بستر کنید تا رفته رفته بستر به حالت مرطوب در آید. در این حالت، قورباغه اقدام به خارج شدن از ترشحات بدنی خود و پیگیری چرخه زندگی طبیعی خود خواهد کرد.
گرمادهی
بهتر است که دما را در محدوده ۲۴ تا ۲۹ درجه سانتیگراد، ثابت نگاه دارید. بهترین نحوه گرمادهی این است که از لامپ هایی در خارج از محفظه (تانک) یا در صورت اضطرار داخل آن، استفاده کنید.
غذادهی
بهتر است که گستره غذایی وسیعی شامل انواع حشرات، کرم های خاکی و ماهیان را در اختیار قورباغه باجت قرار دهید. پاشیدن پودرهای کلسیم و ویتامین بر روی طعمه ها نیز توصیه میشود اما نباید فراموش کرد که این قورباغه ها، بیشتر غذای خود را در زیر آب میخورند. میتوانید جیرجیرک ها را به صورت دستی در خارج از آب نیز به قورباغه خود بدهید. گرچه لازم به ذکر است که یک ماهی خوراک سالم و مغذی (به هیچ عنوان از ماهیان گلدفیش استفاده نکنید) خود دارای مقدار قابل ملاحظه ای کلسیم بوده و منبع مناسبی به شمار میرود. ماهی های زنده زا همانند مولی و پلاتی نیز از بهترین منابع انرژی و خوراکی برای قورباغه های باجت به شمار میروند. قورباغه های جوان باید یک روز در میان و قورباغه های بالغ هر ۲ الی ۳ بار در هفته (البته با وعده های مغذی تر) تغذیه شوند.
مترجم : محمد مسعود کشوری
منبع : reptileforums.co.uk
The underlying connection was closed: Could not establish trust relationship for the SSL/TLS secure channel.