شاه طوطی یا طوطی بزرگ اسکندر (نام علمی: Psittacula eupatria) نوعی طوطی بزرگ است. شاه طوطي را در زبان انگليسي «پاراکیت اسکندر» و در زبان تركي استانبولي «اسكندر پاپاگاني» و در زبان آلماني«الكساندر زتيچ»و در زبان فرانسوي«پروچ الكساندر» مي¬نامند و در زبان عربي به آن « ببغاء الكسندرينا» گويند.

زیستگاه اصلی شاه طوطی از پاکستان تا ویتنام است که کشورهای پاکستان، هند، سری لانکا، بوتان، نپال، بنگلادش، برمه، تایلند، لائوس و ویتنام را شامل می‌شود. علاوه بر این جمعیت‌هایی از طوطی‌های قفسی فراری نیز در افغانستان، ایران، کویت، عربستان، ترکیه، امارات و یمن ساکن شده‌اند. هرچند جمعیت این گونه رو به کاهش به نظر می‌رسد اما این کاهش آن‌چنان سریع نیست که آن را در شمار گونه‌های آسیب‌پذیر قرار دهد. جمعیت جهانی این گونه اندازه‌گیری نشده ولی گزارش‌ها از تعداد زیاد آن در پاکستان و کمیابی در هندوستان حکایت دارد.

طول این پرنده ۵۸ سانتیمتر و رنگ اصلی‌اش سبز است و در جنس نر آن نوار سیاهی از بخش زیرین منقار منشعب شده و در پشت گردن به نوار قرمزی ارتباط می‌یابد. اگر از جوجگی با انسان باشند استعداد یادگیری واژه‌ها را دارند.
تکثیر این طوطی در درون نورخان (پاسیو) میسر است. شاه طوطي به احتمال زیاد برای اولین بار در هندوستان اهلی شده است و بعدها گونه اهلی آن توسط بازرگانان و برخی دریانوردان و یا پادشاهان و امرا به جاهای مختلف جهان برده شده است. سهولت نگهداری و توقع اندک پرنده و زاد و ولد و تکثیر آسان و قدرت سازگاری آن با محیط¬های آب و هوایی مختلف باعث شده است که پرورش آن در سرتاسر جهان رایج و متداول شود.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که طوطی سبز عمری طولانی دارد و برخی از پرورش دهندگان معتقدند که شاه طوطی می تواند بین بیست و پنج تا سی و پنج سال عمر کند و حتي برخي معتقدند كه اين پرنده تا چهل سال عمر مي كند.

شاه طوطی

نر (چپ) و ماده (راست)