Click this bar to view the full image.

بیشتر افراد وگان (گیاهخواران محض) از مصرف هر ماده ای که حاوی محصولات زنبورعسل باشد خودداری می کنند، زیرا مانند اغلب دامها، زنبورهای عسل نیز، در فرایند تولید عسل از راه های گوناگونی دستکاری می شوند.

در این مقاله پائولین لیوید برخی از آزارهایی که زنبور های عسل هنگام پرورش عسل در کارگاه های انسان ساخت متحمل می شوند را توضیح می دهند.

هنگام برداشتن عسل از کندو، برای آرام کردن زنبورها و آسان کردن جابجایی آنها، مقادیری دود را وارد کندو می کنند. آرام کردن زنبورها با این روش باعث می شود که احتمال له شدن آنها به هنگام دستکاری شانه های عسل بیشتر شود.

Click this bar to view the full image.

بالهای ملکه را می چینند تا نتواند کندو را ترک کند، چون در این صورت تمام زنبورها نیز به دنبال او می روند.

ملکه را بصورت مصنوعی تلقیح (باردار) می کنند و این کار توسط اسپرم زنبورهایی انجام می شود که سرشان قطع شده است. (چون جدا کردن سر باعث برانگیختگی جنسی می شود.)

هنگامی که عسل از کندو برداشته شود، به جای آن مقداری محلول شکر سفید می گذارند که فاقد مواد مغذی کافی است. در نتیجه، این دزدی منبع انرژی طبیعی زنبورعسل، باعث کاهش توان و طول عمر زنبورها می شود.

کندو ها بارها جابجا می شوند، حتی هنگامی که زنبورهای عسل در حال گرده افشانی هستند. معمولاً زنبورها در طول حمل و نقل از استرس و گرمازدگی زجر می کشند و بسیاری از آنها در حین جابجایی می میرند.

هنگامی که تخمگذاری زنبورهای ملکه کاهش می یابد، آنها را می کشند. این عمل بطور معمول تقریباً هر دو سال یکبار اتفاق می افتد و پس از آن به کندو یک ملکه جدید داده می شود.

موادی که بایستی از استفاده آنها پرهیز نمود:

محصولات زنبورعسل شامل: عسل، شانه عسل، موم، ژله رویال، گرده جمع شده توسط زنبور، سم زنبور و پروپولیس (ماده مومی شکل قهوه ای) می باشد.

Click this bar to view the full image.

عسل:عسل عموماً بعنوان شیرین کننده کاربرد دارد و در بسیاری از مواد خوراکی یافت می شود. بطور مثال در کیک ها، بیسکوئیت ها، قطعات شکلاتی تهیه شده از غلات و میوه جات، پنکیک، برخی از انواع کرنفلکس و داروها و قرصهای آبنباتی مخصوص سرماخوردگی یافت می شود. اگر هنگام آشپزی نیاز به یک شیرین کننده داشته باشید، می توانید بجای عسل، از شکر قهوه ای، شیره قند تیره، مالت جو، آب سیب غلیظ شده، شیره طلایی (تهیه شده از نیشکر)، شیره انگور، شهد خرما یا شربت افرا استفاده کنید. مراقب باشید که عسل به بسیاری از محصولات آرایشی نیز اضافه می شود، پس بخصوص هنگام استفاده از صابون، شامپو، محصولات شوینده بدن و غیره، با دقت به برچسبها توجه کنید.
ژله رویال ( شیر زنبور):
این محصول بعنوان یک مکمل در بسیاری از فروشگاه های بهداشتی فروخته می شود. این ماده در کندو توسط زنبورهای کارگر تولید شده و به زنبور ملکه و نیز به برخی لاروهای خاص خورانده می شود که قرار است ملکه جدید بشوند.

(این لاروها هنگامی تولید می شوند که کندو شروع به افزایش جمعیت می کند.) باور بر این است که این ماده انرژی و سرزندگی را افزایش می دهد و اغلب بعنوان ماده مکملی برای نقاهت و سالخوردگی مصرف می شود. هر روز دو گرم ژله رویال در کندوی عسل ساخته می شود.

Click this bar to view the full image.

موم:یکی دیگر از محصولات زنبورعسل است که اغلب در واکس یافت می شود، بنابراین هنگام استفاده از هر گونه براق کننده- مخصوصاً براق کننده لوازم خانگی، کف یا واکس کفش، برچسبها را به دقت بررسی کنید. موم زنبورعسل همچنین مکرراً در تهیه شمع و مداد شمعی کودکان استفاده می شود و در بسیاری از لوازم آرایشی مانند "چرب کننده لب" یافت می شود. نخ دندان نیز دارای موم است (که البته برخی از انواع آنها موم طبیعی زنبورعسل نیستند). موم زنبورعسل از ذوب کردن شانه های عسل کهنه فراهم می شود.
پروپلیس یا ماده صمغی قهوه ای رنگ (چسب زنبور):این صمغی است که توسط زنبورهای کارگر از جوانه های درختان تهیه می شود. این صمغ برای ضدآب کردن کندو و تعمیر کردن شانه های عسل استفاده می شود. پروپلیس در خمیر دندان و لوازم آرایشی یافت می شود یا حتی در برخی از آدامسها! پروپلیس را بعنوان مکمل در فروشگاه های بهداشتی نیز می فروشند- که معمولاً بصورت کپسول، قرص یا به شکل مایع است. باور بر این است که بایوفلاونوید موجود در پروپلیس سیستم ایمنی انسان را سالم نگه می دارد و غده تیموس را تحریک می کند.
گرده زنبورعسل:این ماده که سرشار از ویتامین و مواد معدنی است، در ساخت لوازم آرایشی کاربرد دارد و گاهی بعنوان مکمل غذایی، معمولاً به شکل قرص (یا کپسول پوشیده شده با شکر) مصرف می شود.

Click this bar to view the full image.

انقراض گونه های زنبورعسل

بر طبق گزارشان علمی اخیر، تغییرات عملیات کشاورزی در بقای زنبورهای عسل دخیل است. زنبورها در طول تابستان به منطقه وسیعی از گلها برای تغذیه خودشان و آشیانه شان نیازمندند، اما بسیاری از علفزارهای کشاورزان ما، شخم زده شده یا برای چرای گوسفندان و گاوها استفاده می شود. و این کاهش علفزارها عامل اصلی کاهش تعداد زنبورهای عسل است. تا کنون حداقل یک نوع از زنبورهای عسل منقرض شده است و بیش از 9 گونه دیگر نزدیک به انقراض هستند. بنابراین، این حیاتی است که گیاهانی مانند "شبدر قرمز" و "شبدر سه برگ پاپرنده ای" برای اطمینان از بقای زنبورهای عسل در دسترس باشند.شما هم می توانید برای کمک به زنبورها، مقداری از این گیاهان را در باغچه تان بکارید. شبدر قرمز یک گیاه ارزشمند است که تثبیت کننده نیتروژن و کود سبز به حساب می آید و پرورش آن در یک باغچه وگان کاملاً به صرفه است. شبدر سه برگ پاپرنده ای نیز یک گیاه شهد دار مناسب برای پروانه ها است و غذای انواع سنجاقک ها را نیز فراهم می کند.



مؤلف: پائولین لیوید- نوشته شده در ماه مه 1999-