حرفه ای ها،مدیران و کارآفرینان معمولاً باید برنامه های پیچیده ای را اجرا کنند، تیم های مختلفی را رهبری کنند که وظایف کاملا متفاوتی دارند، به اهداف بلند پروازانه ای دست یابند و با تعهد زیاد سازمان را به سمت موفقیت رهبری نمایند. این افراد معمولا آنقدر درگیر شغل خود هستند که گاه احساس می کنند در زندگی فردی و خانوادگی خود فرد موفقی نیستند.

چرا این گونه است؟ دلیل این امر افزایش روز افزون سرعت کار نیست. افراد باهوش مانند شما می خواهند بهترین کار را انجام دهند. آنها به خود و توانایی های خود متکی هستند و با اعتماد به نفس بالا می خواهند به اهداف بزرگ دست یابند. حتی وقتی که هدفی دست نیافتنی به نظر می رسد خود را وادار می کنند برای رسیدن به آن تلاش کنند. بنابراین سعی می کنند کار های بیشتر و بیشتر و با سرعت بالاتری انجام دهند.

در نتیجه ناگهان می فهمند که با سرعت زیاد در حال حرکت هستند. مسابقه ای که مرتب و با سرعت زیاد برای رسیدن به خط پایان بعدی ادامه دارد و تمام تمرکز آنها را به خود معطوف می نماید و انرژی شان را تخلیه می نماید. این تلاش مداوم و بی وقفه سبب می شود که دستاورد ها و موفقیت ها نادیده و کمرنگ به نظر برسند و در نهایت باعث می شود این افراد که بسیار پر مشغله هستند خود را فردی موثر و کارا ندانند. آنها یکی از بیماری های دنیای مدرن را تحمل می کنند که من به آن فراموشی دستاوردها می گویم و فردی که دچار این سندروم می شود دستاورد ها و موفقیت های خود را نادیده می گیرد.

آیا شما دچار این بیماری شده اید؟ آنقدر روی بدست آوردن رویا ها تمرکز کرده اید که اکنون نمی توانید آنچه را بدست آورده اید به خاطر بیاورید. اگر چه ممکن است در اولویت های خود پیشرفت های مهم و اساسی داشته باشید ولی فقط توجه خود را به آنچه باید انجام دهید و هنوز انجام نداده اید معطوف کرده اید.

اگر این حالت ها برای شما آشنا به نظر می رسند و فکر می کنید دچار سندروم فراموشی دستاورد ها شده اید ممکن است بخواهید در زندگی و کار خود کمی تعادل برقرار کنید.

3 تمرین ساده و بسیار موثر وجود دارد که با انجام روزانه آنها نتایج شگفت انگیزی بدست خواهید آورد.

1-  روز خود را با برنامه ریزی آغاز کنید

15 دقیقه اول روز را با برنامه ریزی و اولویت بندی آغاز کنید. 45 دقیقه بعدی را برای بالاترین اولویت خود استفاده کنید. بالاترین اولویت همیشه بیشترین و بهترین بازدهی ممکن را نسبت به انرژی و زمانی که صرف آن می کنید خواهد داشت. توجه کنید که در یک ساعت اول کار خود چقدر کار انجام داده اید.زمانی که احتمالا صرف چک کردن ایمیل، دستکاری کردن وسائل روی میز،لم دادن،چک کردن تلفن های از دست رفته و... می شد حالا برای با ارزش ترین کار مورد استفاده قرار گرفته است.


2- تمرین مدیریت انرژی: هر 90 دقیقه به مغز خود 2 الی 3 دقیقه استراحت بدهید.

این کار به مغز شما فرصت می دهد تا پس از یک فشار بالا در مدار طبیعی خود قرار گیرد و خود را برای یک دوره کاری پرمشغله آماده کند. کمی قدم بزنید. بروید بیرون و کمی هوای تازه به ریه های خود هدیه کنید یا از پنجره به اطراف و آسمان نگاه کنید تا مغز خود را از همه چیز خالی کنید.

3- مرور روزانه

پس از پایان یک روز کاری، 5 دقیقه به خود فرصت دهید و ببینید چه کار هایی انجام داده اید. کار هایی را که انجام داده اید مرور کنید و آنها را لیست کنید آنگاه به لذتی که در شما ایجاد می کند توجه نمایید. در لیست خود به هر اولویتی که به خوبی انجام شده است یک امتیاز بدهید و در مقابل آن بنویسید.یک برد کوچک یا می توانید بنویسید یک منفعت بزرگ. در ادامه کارهایی را که نتیجه خوبی برای شما به همراه داشته اند و کار هایی را که می توانستند بهتر انجام شوند را مشخص نمایید. در این لیست دقت کنید و ببینید چگونه می توانید از کاری که انجام می دهید بیشترین بهره را ببرید. آنگاه از برد های کوچک خود لذت ببرید و شاد باشید که در آینده می توانید این برد ها را به شیوه ای موثر تر ادامه دهید. این برد های کوچک می توانند به بردی بزرگ منتهی شوند. به خود یک نمره بیست برای کار هایی که به خوبی انجام داده اید بدهید. حال زمانی است که می خواهید با کوله باری از شادی و احساس رضایت وارد محیط خانواده شوید.آیا نمی خواهید خانواده را در آن شریک نمایید؟ می توانید از آنها هم بخواهید برای خود چنین لیستی تهیه نمایند. شاید فکر کنید این کارها احمقانه به نظر می رسند،ولی آن را به عنوان یک سرگرمی که زمان زیادی هم از شما نمی گیرد، امتحان نمایید و ببینید که توجه ویژه به راهی که به موفقیت منتهی شده است چه احساس شگفت انگیزی در شما ایجاد خواهد کرد!

اگر به خود فرصت دهید،این تمرین روزانه شما را از گیر افتادن در مه فراموشی دستاورد ها نجات می دهد. توجه کنید که احساس رضایت شما اکنون چقدر متفاوت است.چقدر احساس توانایی، اعتماد به نفس و میل به پیشرفت در شما تقویت شده است.

نوشته: سیلویا وارن