Acepromazine
موارد مصرف : آسپرومازین ( استیل پرومازین ) یک فنوتیازین است که به عنوان یک داروی آرامبخش و پیش بیهوشی بکار میرود . آسپرومازین برای کمک به آرام کردن مریض جهت معاینه بکار میرود . از خاصیت ضد استفراغی ، پایین آورندگی درجه ی حرارت بدن و ضد اسپاسمی این دارو نیز استفاده میشود .
همچنین میتوان از این دارو به عنوان یک داروی ممانعت کننده از آریتمی های قلبی ناشی از باربیتوراتها ، هالوتان و اپی نفرین استفاده کرد .
اثرات و عوارض جانبی : اثرات جانبی که به دنبال استفاده از آسپرومازین دیده شده است عبارتند از : یبوست ، حالت تهاجمی غیر منتظره ، برادیکاری سینوسی ، تضعیف عضلات منقبض کننده ی قلب ، کاهش فشار خون کلاپس و طولانی شدن حاملگی کاذب .
آسپرومازین آستانه ی تشنج را پایین می آورد و در حیواناتی که مستعد حملات صرع هستند و بیمارانی که به سبب درمانهایی که قبلا" روی آنها صورت گرفته احتمال وقوع تشنج در آنها بالاست مانند میلوگرافی ، نباید استفاده شود . در ضمن آسپرومازین در حیوانات مبتلا به تتانی نباید مصرف شود . اثرات دراز مدت دارو ( حتی با دوزهای پایین ) ممکن است در حیوانات پیر تر دیده شود. به نظر میرسد در نژادهای بزرگ همچنین سگهای تازی نسبت به اثرات این دارو حساس تر هستند ، ولی نژاد تریر مقاومت زیادتری نشان میدهد . از طرف دیگر سگهای باکسر مستعد ابتلا به اثرات کاهش فشار خون و برادیکاردی ناشی از این دارو هستند . برای جلوگیری از برادیکاری توصیه شده است که این دارو به همراه آتروپین مصرف شود .
تداخل دارویی : آسپرومازین در مواد مسمومیت حیوانات با استریکنین یا سموم ارگانو فسفره و در هنگامیکه حیوانات تخت درمان با سوکسینیل کولین یا دیگر مهار کننده های کولین استرازی هستند ، نباید مصرف شود . استفاده از آسپرومازین همزمان با یک ماده ی مخدر و یا ماده ی بیهوش کننده ممکن است با تضعیف خطرناک = ( سی ان اس )= همراه شود .سالیسیلات آلومنیوم ( کائولین ) – پکتین و بیسموت و سایر ترکیبات سالیسیلات و ضد اسیدها باعث کاهش جذب آسپرومازین از راه خوراکی میشوند . استفاده ی همزممان پروپرانول و آسپرومازین میتواند منجر به افزایش سطوح سرمی هر دو دارو شود . ممکن است در صورت مصرف آسپرومازین همزمان با پروکائبپین یا فنی توئین ، فعالیت پروکائین افزایش و فنی توئین کاهش پیدا کند ، و مصرف همزمان با کینیدین میتواند باعث افزایش اختلالات قلبی شود . بالاخره ، فنوتیازین ها بلوکه کننده ی گیرنده های α - آدرنرژیک هستند واگر به همراه اپینفرین استفاده شوند ممکن است منجر به گشاد شدن شدید عروق شده و تاکی کاردی ایجاد کنند . در صورت مصرف آسپرومازین همزمان با سایر تضعیف کننده های = ( سی ان اس ) = کاهش فشار خون و تضعیف دستگاه تنفس تشدید میشود .
آتروپین و یایر آنتی کولینرژیک ها باعث افزایش پتانسیل آنتی کولینرژیکی شده و باعث تعدیل اثرات ضد جنونی فنوتیازین ها میگردد . دارو های باربیتوراتی متابولیسم فنوتیازین ها را افزایش میدهند و ممکن است اثرات آنها را کاهش دهند . بیهوش کننده های باربیتوراتی مکن است باهث افزایش تحریک ( لرزش غیر ارادی عضلات ) و کاهش فشار خون شوند . فنوتیازین ها میتوانند اثرات مسمومیت شنوایی ناشی از آنتیبیوتیکهای آمینو گلیکوزیدی را مخفی نگه دارند . فنوتیازین ها متابولیسم فنی توئین را مهار کرده و در نتیجه سمیت این دارو را افزایش میدهند .
در انسان در صورت مصرف فنوتیازین ها به همراه فنیل پروپانول آمین احتمال نرگ ناگهانی بدون علت مشخص وجود دارد . ضد افسردگی های سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین میتوانند اثر آرامبخشی و آنتی کولینرژیکی فنوتیازین ها را تشدید کنند.
اشکال دارویی : محصولات دامپزشکی
قرص های 5 ، 10 و 25 میلی گرمی
شکل تزریقی شامل 10 میلی گرم د رهر میلی لتر ماده ی موثر
سایر موارد مصرف
سگها
مسمومیت با آمفتامین ها
05/0 تا یک میلی گرم ماده ی موثر به ازای هر کیلو گرم از وزن بدن ، داخل عضلانی ، داخل وریدی و زیر جلدی
برای پیش بیهوشی
1/0 تا 2/0 میلی گرم ماده ی موثر به ازای هر کیلو گرم از وزن بدن ، داخل وریدی ، داخل عضلانی ( حداکثر 3 میلی گرم)
سگها و گربه ها
ترومبوآمبولی سرخرگی
055/0 تا 11/0 میلی گرم ماده ی موثر در کیلو گرم دو تا سه بار در روز ، زیر جلدی ( برای کمک به گشاد شدن عروق)
آنچه در پست بعدی خواهید خواند :
Acetaminophen