به گزارش برنا؛ سیروس صابر هنرمند نام آشنای سینما تئاتر عصر دیروز در گذشت خبر ناگهانی بود. انگار همین دیروز بود كه برایش جشن گرفتند و بزرگ داشت. مردی از اهالی هنر كه زیر سقف همین شهر زندگی می كرد در حوالی سال 1319 سوار بر قطار زندگی شد پابه پای این سالها آمد و با خوب و بد روزگار ساخت. مردی از جنس مردم، نامش صابر بود و با صبوری زندگی كرد.
سیروس صابر رفت تا ما در حسرت از دست دادن یك هنرمند دیگر بمانیم. از قطار زندگی پیاده شد و برای ما كه در آن به سمت ایستگاه دیگری می رویم دست تكان داد و رفت.

او رفت تا نامش و یادش را با آثارش دوره كنیم. با مردان آنجلس، با مریم مقدس با پهلوانان نمی میرند با ملك سلیمان... او رفت اما به همه آموخت كه « شهرت دیری نمی پاید» و باید درجستجوی هنر ناب بود با كارنامه ای درخشان از فیلم و سریال و تو می توانی در همان فیلمها توی همن سریالها ببینی كه نفس می كشد، راه می رود و حرف می زند ... او ماندگار است و تا تاریخ هست به حیاتش ادامه می دهد اهل همین شهر بود و زیر سقف همین آسمان تا اوج قد كشید و جاوانه شد.

بیست و چهار آبان 1389 بود زمانی كه می خواستند نامش را بر تالار اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامی البرز بگذارند فروتنانه روبه روی مردم ایستاد و از دلواپسی های هنری اش گفت، از شهرت كاذب، از هنر ناب، هنر متقی،هنری كه گوشه چشمی به دیانت دارد ... به خدا...

با بیماری جنگید اما نتوانست بماند، بالاخره در ایستگاه 17 خرداد 1390 از قطار زندگی پیاده شد برای ما كه در قطار به سوی مقصد می رویم و روزها و ساعت ها و دقیقه هایمان را نفس می كشیم دستی تكان داد و رفت. لبخند زد و رفت او از ابتدا مسیرش را تعیین كرده بود و به همان سمت و سو رفت. تا در بزرگداشتها یادش كنیم با فیلمها و سریالهای فاخری كه در آن نقشی به عهده داشت مردی كه حاشیه نداشت از سالهای دور شیوه زندگیش بود كه همیشه متن بود نه حاشیه ...رفت.ا