( زنبور عسل درشت یا صخره ای ) :Apis dorsata


بزرگترین زنبور عسل شناخته شده هستند . تک شعنی هستند و شعنشان را لابه لایه صخره ها و یا بین درختان میسازند . تمایل زیادی به کوچ کردن دارند . به تعداد زیادی کارگر برای مواظبت از شعنشان نیاز دارند . شعن این زنبورها تا یک متر هم می رسد و در هند و چین زندگی میکنند .






( زنبور عسل ریز ) :Apis florea


کوچکترین زنبور عسل شناخته شده است . تک شعنی هستند . در سیستان و بلوچستان و خوزستان زیست میکنند . تولید عسل کم و 3 تا 4 کیلوگرم در سال است . زنبور عسا ریز و درشت از زنبور عسل معمولی ابتدایی ترند ، اگرچه سیستم ارتباطی بین کارگران وجود دارد ولی به دقت ارتباط زنبور عسل معمولی نیست . در ضمن نمیتوان آنها را در جعبه پرورش داد .


Resigzed Image Click this bar to view the full image.


( زنبور عسل آسیایی یا هندی ) :Apis cerana


از زنبور عسل معمولی کوچکتر ولی از زنبور عسل ریز بزرگتر است . شعن خودش را در محیط بسته میسازد . برای تولید عسل پرورش داده میشود ولی نسبت به زنبور عسل معمولی عسل کمتری ذخیره میکند . در استان فارس به آن زنبور هندی میگویند .زنبور آسیایی نمیتواند بره مو ( صمغ درختان جنگلی ) را جمع کند .


Resigzed Image Click this bar to view the full image.



( زنبور عسل معمولی ) :Apis mellifera


زنبور اقتصادی و تجاری در دنیا هستند . آشیانه ی خود را در محیط بسته ایجاد میکند . در زمان وفور شهد مقدار زیادی شهد جمع میکند تا در مواقع کمبود از آن استفاده کند . با انسان ها همواره در طول تاریخ همراه بوده است . به سرعت با محیط جدید عادت میکند . موطن اصلی آن جنوب آسیا و شمال هندوستان است . به دلیل وجود موانع جغرافیایی و یا دور افتادگی توانستند ژنوتیپ های مختلفی لز خود نشان دهند و جمعیت های متنوع با محیط جدید را بسازند و نژادهای متنوعی از نظر رنگ و رفتار از خود به وجود بیاورند:


Resigzed Image Click this bar to view the full image.


( زنبور عسل اروپایی ) :Apis mellifera carnica


موطن اصلی آن اتریش ، کرواسی ، مجارستان و شبه جزیره ی بالکان است . آرام میباشد و کمتر نیش میزند . غریزه ی بچه دادن کم است ولی محصول زیادی تولید میکند . در زمستان به غذای کمتری احتیاج دارد . رنگ بدنشان هم خاکستری میباشد .



( زنبور عسل زرد یا ایتالیایی ) :Apis melliferaligustica


از شبه جزیره ی ایتالیا منشع گرفته است . رنگش زرد است و اجداد بیشتر زنبوران جهان به شمار می آید . به صورت خالص و هیبرید مورد استفاده قرار میگیرند . نژادی اقتصادی ، اصلاح شده و با بالاترین تولید میباشد . جمعیتشان بزرگ و رشد جمعیت آن سریع است . به غارت کندوهای ضعیف تمایل دارد . غریزه ی بچه دادن در آن کم است و بره موی کمی جمع میکند . نیش کم میزند ولی در زمستان به غذای نسبتا" زیادی احتیاج دارد .


( زنبور عسل سیاه ) :Apis mellifera mellifera


موطن اصلی آن اروپای جنوبی میباشد . رنگ بدنش سیاه و فعالیتش از زنبور عسل زرد کمتر میباشد .در تشکیل جمعیت های هیبرید از آن استفده میشود . در زمستان به غذای زیادی احتیاج دارد .



( زنبور عسل قفقازی ) :Apis melliferacaucasica


موطن اصلی آن کوه های قفقاز میباشد . رنگ بدن خاکستری و اغلب کمی رنگ زرد در بدنش دیده میشود . مناطق کوهستانی را ترجیح میدهند . کم توقع هستند . تولید مناسبی دارند . تحمل زمستان های سخت را دارند . آرام هستند و بچه ی کمتری میدهند .بره موی زیادی جمع میکنند .از مشخصه های اصلی آن طویل تر بودن خرطوم آن است که به 7 میلی متر میرسد و میتواند شهد را از انتهای گل مثل شبدر قرمز برداشت کند . طول خرطوم زنبوران دیگر 6.2 میلی متر است .



( زنبور عسل ایرانی ) :Apis mellifera meda یا persica


از کوهای البرز و مرکزی منشاء گرفته و مخصوص ایران است . در مناطق شمالی ، آذربایجان شرقی و غربی و تا کردستان یافت میشوند . واژه ی مدا از مالت که فبل از هخامنشیان بر ایران حکومت میکردند گرفته شده است . بسیار نیش میزنند . تمایل بچه دادن زیاد است و بره موی خوبی جمع میکند البته نه به اندازه ی زنبور قفقازی . مصرف غذای زمستانی آن از همه ی زنبورها کمتر است.

By:M . R