يک زيست شناس برجسته کشور گفت: عقاب مارخور در ايران تابستان‌ها به تعداد اندک ديده مي‌شود.

پروفسور نصراله رستگار پوياني در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه کرمانشاه، با استناد به کتاب "پرندگان ايران نوشته جمشيد منصوري"، اظهار داشت: عقاب مارخور با نام علمي circaetus gallicus پرنده‌اي از تيره قوشيان و از جنس کرکس‌ها (لاشخورها) است. اين پرنده 64 تا 73 سانتيمتر طول دارد و از عقاب‌هاي پهن بال و بزرگ و زيرتنه يکدست سفيد است؛ عقاب مارخور از عقاب ماهيگير بزرگتر اما از ساير عقاب‌ها کوچکتر است.

وي افزود: سينه و گلوي عقاب مارخور تيره تر و انتهاي دمش مربعي شکل است و سه نوار عرضي تيره رنگ دارد؛ سرش نسبتا گرد و بزرگ و سفيدي زير تنه اش گاهي با خال‌هاي تيره يا رگه‌هايي همراه است، روتنه قهوه‌اي مايل به خاکستري دارد و در زير بالهايش رگه‌هاي تيره اي مشاهده مي‌شود.

رستگار پوياني عنوان كرد: عقاب مارخور عمدتا از مار و گاهي نيز از مارمولک و قورباغه تغذيه مي‌کند. صداي اين پرنده سوت مانند و شبيه سارگپه‌ها و به صورت « کي- يو، kee-yo» يا « هو- اپ، opp-hu» و يا « پي ي پاو- piee-ou» شنيده مي‌شود.

مدير گروه زيست شناسي دانشگاه رازي کرمانشاه با اشاره به زيستگاه عقاب مارخور، اظهار داشت: اين پرنده در شيب‌هاي کوهستاني و دره‌هاي تنگ به سر مي‌برد و روي درختان آشيانه مي‌سازد. در ايران، تابستان‌ها به تعداد اندک ديده مي‌شود و در استان کرمانشاه در کوهستان‌ها و دشتهاي استان يافت مي‌شود که هم زمستان خود را مي گذراند و هم توليد مثل مي‌کند.