به گزارش خبرگزاري محيط زيست ايران، از زمستان سال گذشته محيط زيست استان اردبيل در تلاش است تا مجوز سازمان را براي انتقال 20 رأس آهوي ديگر به دشت مغان بگيرد. به دشتي که 40 هکتار از آن براي نگهداري آهو فنس کشي شده است.اصغر خودکار ، مديرکل پيشين محيط زيست اردبيل، در چند مصاحبه خود با ايرن ، اطمينان داده بود که در جريان عمليات انتقال، آهويي تلف نخواهد شد. او گفته بود:" براي انتقال آهوان از زنجان به مغان از روش جديدي استفاده مي شود تا ديگر نيازي به بيهوش کردن آهو نباشد."
گرچه به گفته وي ، روش جديد انتقال نوعي روش زنده گيري است اما جزييات بيشتري از آن منتشر نشد.
نگراني دوستداران محيط زيست اما بي دليل نيست. سال گذشته و در جريان انتقال 12 آهو از سهرين به مغان، 8 رأس تلف شدند و حالا دلاور نجفي حاجي پور مي گويد که بار ديگر شاهد وقوع يک فاجعه زيست محيطي خواهيم بود. او گفته است:" بعد از وقوع آن فاجعه زيست محيطي که بدون هرگونه مطالعه کارشناسي صورت گرفته بود، بار ديگر زمزمه اجراي چنين طرحي به گوش مي‌رسد که باعث نگراني شده است. در صورت انتقال مجدد آهوي دشت سهرين زنجان به دشت مغان اردبيل، بار ديگر شاهد بروز فاجعه و تلف شدن تعدادي از اين گونه کم‌نظير جانوري، به‌علت مطالعه نکردن دقيق خواهيم بود. در فاجعه مرگ آهوان سالم دشت سهرين اطلاعات دقيقي به کارشناسان داده نشد و فقط استفاده از دوز بالاي داروي بي‌هوشي عامل مرگ اين حيوانات عنوان شد، در حالي‌که بايد مستندات پزشکي را در اختيار عموم کارشناسان قرار مي‌دادند که چنين نشد. "
دلاور نجفي همچنين گفته اگر مسوولان امر به‌دنبال حفظ گونه جانوري هستند، بايد توجه شود که آهوي دشت سهرين در زيستگاه اصلي خود زندگي مي‌کند و بهتر است در همان محل نيز باقي بماند.
او به ادعاي "خودکار" که تأکيد مي کرد انتقال آهو با روش جديد زنده گيري خواهد بود نيز پاسخ داد و گفت:" ادعا مي‌شود از روش‌هاي جديد زنده‌گيري براي حفاظت از جان اين حيوانات استفاده خواهد شد، اما قطعا هيچ‌گونه مطالعه دقيق در اين رابطه انجام نشده است و بايد به اين موضوع نيز توجه شود که روش‌هاي جديد نيز تبعات خاص خود را به‌همراه دارد. "
نجفي حاجي‌پور با تاکيد بر اين‌که انتقال 12 راس آهوي دشت سهرين در سال گذشته به اردبيل به‌دور از منطق بود، خاطرنشان کرد: دشت سهرين منطقه شکننده‌اي به لحاظ زيست محيطي به‌شمار مي‌آيد و با چنين اقداماتي، استرس وارده به اين منطقه مضاعف مي‌شود که بايد به اين نکته توجه شود. البته اگر اصرار براي انجام اين کار وجود دارد، بايد مطالعاتي در رابطه با لايه‌هاي ژني، زيستگاه و گونه انجام شود که چنين کاري در رابطه با انتقال آهوهاي سهريني انجام نشده است.
وي، به نبود آمار دقيق از تعداد آهوان ساکن در دشت سهرين نيز اشاره کرد و افزود: مجاورت محل سکونت اين حيوانات با زمين‌هاي کشاورزي و صيد غيرمجاز آنها از جمله دلايل مبني بر شکنندگي اين منطقه حفاظت شده است که اين امر مورد توجه قرار نمي‌گيرد و در اين شرايط مباحث مربوط به انتقال نيز مطرح مي‌شود که سوال اين است، آيا در اين منطقه با سرريز جمعيت تعداد آهوان مواجه هستيم؟
دشت سهرين در سرخ آباد زنجان يک زيستگاه با ارزش آهو محسوب مي شود. چهارمين زيستگاه بزرگ آهو در کشور، که 1380 رأس آهو در آن زيست مي کنند.
در گذشته آهوان فلات مرکزي ايران در تابستان ها به اين دشت مهاجرت مي کردند که در سال 1358 جمعيتش بالغ بر سه هزار رأس رسيد.
اين حيوانات به طور پراکنده از خردادماه تا آذرماه هر سال در اين منطقه ديده مي شوند اما به علت توسعه راهها، خطوط انتقال برق و گاز و توسعه شهرها و مراکز مسکوني، روند گذر آهوان را مختل و اثرات سوء خود را نمايان ساخت و لزوم حفاظت اين منطقه اجتناب ناپذير شد . در نهايت در بهمن 57 با مصوبه شوراي عالي حفاظت محيط زيست در قالب بخشي از منطقه حفاظت شده سرخ آباد تحت مديريت سازمان حفاظت محيط زيست قرار گرفت.
«دشت سهرين» با وسعتي بيش از سي هزار هکتار در قسمت شمال شهر زنجان ، تنها زيستگاه آهوان بازمانده شمال غرب کشور به شمار مي آيد.
در اين دشت 28 روستا با 2727 خانوار و 12 هزار و 852 نفر ساکن بوده و ارتباط تنگاتنگي با زيستگاه آهو دارند .
اما هدف سازمان محيط زيست از انتقال آهو به دشت مغان چيست؟
اصغر خودکار اين گونه پاسخ مي دهد:" " دشت مغان در دهه هاي گذشته زيستگاه بزرگ آهو بوده و ما مي خواهيم به تدريج نسل آهو را در اين منطقه احيا کنيم."
بيش از 40 سال است که نسل آهوي مغان منقرض شده است.