گروهی از دانشمندان استرالیایی با تحقیق بر روی چشم خرچنگها در تلاشند تا با الهام از خصوصیات چشم این جانوران بینایی روباتها را به فناوریهای جدیدی مجهز کنند. به گزارش خبرگزاری مهر، خرچنگها اشکال و اجسام را تشخیص نمی دهند اما مجهز به گیرنده های نوری هستند.
اکنون محققان مرکز عالی علوم بصری دانشگاه ملی استرالیا با انجام تحقیقاتی بر روی این جانوران، یک سیستم پیشرفته را کشف کردند که به خرچنگها در شناسایی تهدیدها کمک می کند.
این کشف می تواند راهی را برای توسعه فناوریهای جدید برای بینایی روباتها ارائه کند.
این دانشمندان با مطالعه بر روی رفتار خرچنگهای ویلن نواز کشف کردند که این حیوان چگونه پرندگان را می بیند و چگونه تهدید آنها را تشخیص می دهند.
این پژوهشگران در این خصوص توضیح دادند: "این خرچنگها نمی توانند اشکال را تشخیص دهند و باید به طور مداوم با پرندگان بزرگی که قدرت بینایی بالایی دارند مبارزه کنند. آنها باید بتوانند به محض عبور پرندگان از بالای سر هر دو یا سه دقیقه یکبار خود را زیر شنهای ساحل مخفی کنند."
این محققان از یک سری "شکارچی مصنوعی پلی استریلی" و دوربینهای ویدیویی ویژه ای استفاده کردند و موفق شدند با رصد واکنشهای خرچنگها حوادث را از نگاه این سخت پوستان ثبت کنند.
دانشمندان استرالیایی اظهار داشتند: "خرچنگها بسیار هرسناک بودند، اما می توانستند شکل پرنده را تشخیص دهند و ارتفاع آن را از زمین، سرعت حرکت پرنده هنگام فرود آمدن و نوع پرواز آن را درک کنند. به محض اینکه شکارچی مصنوعی شروع به بال زدن می کرد، نور تابیده شده از بالها مثل یک پیکسل بر روی نمایشگر یک رایانه توسط گیرنده های نوری چشم خرچنگ درک می شد."
به گفته این محققان، ابعاد و سرعت پرواز پرنده که توسط گیرنده های نوری تشخیص داده شود نشان می دهد که آیا پرنده درحال نزدیک شدن به خرچنگ است و یا تنها در حال عبور است.
پرنده ای که بال می زند از دید یک خرچنگ، تهدیدی است که نزدیک می شود درحالیکه اگر بالهای خود را در مسیر باد باز کند بدین معنی است که درحال دور شدن است.
براساس گزارش دیسکاوری نیوز، این پژوهشگران افزودند: "چشمهای خرچنگ در فاصله دو سانتیمتری از زمین هستند و دید سه بعدی آنها تنها تا فاصله 14 سانتیمتری است به همین دلیل نمی توانند فواصل دور را ببینند. همچنین وضوح تصویر ایجاد شده در چشم خرچنگ بسیار پایین و تنها برابر با 8 هزار پیکسل در هر چشم است. بنابراین یکی از قوانینی که خرچنگها دنبال می کنند این است که هر شیء در حرکت بالای افق دید آنها می تواند یک تهدید بالقوه باشد. به همین دلیل چشمهای آنها برای شناسایی تغییرات جزئی بالای افق تقویت شده است."
این رفتار خرچنگها می تواند به طراحی سیستمهای بینایی مکانیکی روباتها کمک کند. با الهام از سیستم بینایی خرچنگها روباتها می توانند واکنشهای سریعتری را نسبت به تحریکات محیطی نشان دهند.