حكم تازه شعبه 79 دادگاه كیفری استان تهران، مبنی بر تبرئه عقرب سیاه، بهت و شگفتی همگانی را به دنبال داشته است.

به گزارش خبرنگار «تابناك» اجتماعی، سه سال پیش، عقرب سیاه، با عنوان مسافركش، سی زن و دختر را به بیابان‌های رباط كریم می‌كشاند و پس از سرقت اموالشان، به طور فجیعی به آنان تجاوز می‌كرد.

در این باره باید گفت، شاید اقدامات شنیع و غیر انسانی عقرب سیاه در گیرودار سایر اخبار و ملاحظات رسانه‌ها، بازتاب بسیاری نداشته، ولی مطمئناً‌ هر ایرانی غیرتمندی، با خواندن جنایات عقرب سیاه، غیرتش به جوش می‌آید.

هر چند بنا به ملاحظات اخلاقی، رسانه‌ها همواره از لفظ آزار و اذیت به جای تجاوز استفاده می‌كنند، آنچه عقرب سیاه انجام داده، تنها تجاوز نیست، بلكه جرایم او اقدام علیه بشریت است.

بنا بر این گزارش، روش مورد استفاده عقرب سیاه برای ربودن زنان و تجاوز به آنان قابل توجه است و انتشار آن می‌تواند باعث سوء استفاده دیگر مجرمان حرفه‌ای شود. این مجرم در روش خود، چنان بلایی بر سر قربانیان می آورده است كه این زنان بی‌گناه، دیگر توانی برای دفاع از خود نداشته و بسیاری از قربانیان عقرب سیاه، هم‌اكنون دچار بیماری‌های روانی و افسرده شده‌اند كه در این باره باید گفت، یكی از قربانیان طلاق گرفته و همسرش، این زن را با كودكش تنها گذاشته است.

بنا بر این گزارش، گویا عقرب سیاه به میانجیگری یكی از اقوام خود، توانسته است از طناب دار برای بار دوم فاصله بگیرد و احتمالاً پس از مدتی از زندان آزاد خواهد شد! اما هیچ كس به فكر زنان و دختران بی‌دفاعی كه قربانی شدند، نیست!

اصل پیشگیری از جرم، تنها اقدامات پیشگیرانه و مشاوره و ‌آگاهی نیست، گاهی صدور بموقع حكم یا صدور احكام قاطع و سنگین قضایی هم می‌تواند موجب پیشگیری شود؛ موضوعی كه در پرونده عقرب سیاه لحاظ نشده و نتیجه پرونده، به گونه‌ای رقم خورده كه این دزد ناموس و متجاوز به زنان، توانسته است از مجازات رهایی یابد.

صدور چنین احكامی از سوی دستگاه قضایی ـ كه افتخار خود را اجرای حدود الهی می‌داند و دفاع از مظلوم را مهمترین هدفش می‌خواند ـ باعث شگفتی است.

هم اكنون انتظار مردم از دستگاه قضایی در پرونده عقرب سیاه و پرونده‌هایی كه عفت جامعه را هدف قرار داده‌اند، برخورد قاطع و سخت‌گیرانه است، به گونه ای كه مانند جنایت میدان كاج، درس عبرتی باشد برای آنان كه حتی فكر چنین كارهایی به سرشان راه می یابد.

حال این پرسش مطرح است، چگونه می‌توان از حكم صادره برای عقرب سیاه كه امنیت زنان و خانواده را به مخاطره انداخته و چهره نامطلوب و غیر انسانی از جامعه ایران اسلامی را به تصویر می‌كشد، به سادگی گذشت؟

عقرب سیاه سزاوار رأفت نیست، بلكه سزاوار هزاران بار مرگ است، ولی در اقدامی عجیب،‌  حكم صادره، امید به دستگاه قضایی برای مبارزه با فساد و ناامنی را كم‌رنگ كرده است.

این در حالی است كه رئیس قوه قضائیه، بارها بر مبارزه قاطع با مجرمان و اراذل و اوباش و متجاوزان به حقوق مردم تأكید كرده است و به این ترتیب، این سخنان قاضی‌القضات بارقه امید در دل همه ایرانیان را پدید آورد و آنان امیدوار بودند تا ترازوی عدالت به نفع مظلومان و مردم سنگینی كند، ولی گویا همچنان باید منتظر باشیم تا ...!

نه تنها قضات و مدیران، بلكه همه مردم باید به فرموده امیرالمومنان (ع) از غصه بمیرند كه در جامعه اسلامی، عقرب سیاه می‌تواند به سی زن شوهردار تجاوز كرده و آن‌گاه به شلاق و زندان محكوم شود. این تجاوز‌ها در قلمرو حكومت اسلامی رخ داده و باعث می‌شود تا مسئولیت سنگینی بر عهده دستگاه قضایی باشد.
 
حضرت علی ـ علیه السلام ـ در خطبه‌ای از نهج‌البلاغه می‌فرمایند: به من خبر رسیده كه مردی از لشكر شام، به خانه زنی مسلمان و زنی غیر مسلمان كه در سایه حكومت اسلام بوده، وارد شده و خلخال و دستبند و گردبند و گوشواره‌های او را به غارت برده، در حالی‌ كه هیچ وسیله‌ای برای دفاع، جز گریه و التماس كردن نداشته‌اند. لشكریان شام با غنیمت فراوان رفتند بدون اینكه حتی یك نفر آنان زخمی بردارد یا قطره خونی از او ریخته شود. اگر برای این حادثه تلخ، مسلمانی از روی تأسف بمیرد، ملامت نخواهد شد و از نظر من سزاوار است...این‌گونه معصیت خدا می‌شود و شما رضایت می‌دهید؟ (نهج البلاغه، خطبه 27 )

گفتنی است، اینها همه در حالی است كه بارها رسانه های گوناگون، از تهدید قربانیان جنایت عقرب سیاه به دست وی و دوستانش خبر داده بودند تا رضایت داده و وی را از اعدام برهانند؛ خبری كه مورد بی توجهی قرار گرفت.