به عقیده محققان حاضر در این مطالعه، تصویر جدید به دلایل متعدد بسیار جالب است. از یک سو ساختار لایه‌ای بخش زیرین پوسته در دیواره گودال به خوبی قابل تشخیص است و از این رو اطلاعات جدیدی را درباره‌ی گذشته‌ی جغرافیایی این منطقه ماه فراهم می‌کند. از سوی دیگر این غار می‌تواند به عنوان پایگاه محافظت شده در برابر تشعشع و نوسانات دمایی شدید، برای ایستگاه آتی در ماه مورد استفاده قرار گیرد.
این حفره در سال 2008 روی تصاویر کاوشگر ژاپنی سلن کشف شده است. اندازه‌ی آن حدود 65 متر است و در اوسئانوس پروسلاروم، اقیانوس جریان‌ها، در نزدیکی دهانه ماریوس قرار دارد. در این منطقه شواهد زیادی درباره‌ی فعالیت آتشفشانی قدیمی، یعنی مجموعه‌ای از کانال‌های ماگمایی احتمالی، وجود دارد. احتمالاً این حفره به عنوان نوعی روزنه‌ی فوقانی به یک مجرای ماگمایی زیر سطح ماه منتهی می‌شود. عکس جدید متعلق به مدارگرد اکتشافی ماه است که از ژوئن 2009 به دور ماه گردش می‌کند و از جمله تصاویر شفافی از سطح آن فراهم می‌آورد. در این مورد، کاوشگر در مدار پایینی خود به صورت اریب نسبت به حاشیه حفره قرار گرفته بود و خورشید پشت سر آن قرار داشت. در این روشنایی قابل تشخیص است که دیواره‌ی گودال در عمق چند متری عقب می‌نشیند. البته فضای غار مانند زیر آن، صرف نظر از بخش کوچک کف غار، در سایه قرار دارد.