پراكندگي:
استرالياي شمالي (نواحي شمالي، كوئينزلند و استرالياي غربي).
زيستگاه:
نواحي مختلف آب شيرين مانند درياچه ها، آبهاي آرام و باتلاق ها بعلاوه ي نواحي كمتر شور بالاي رودخانه ها و نهرها. آنها معمولاً نزديك سواحل يافت نمي شوند، چرا كه آب شور آنجا و نيز حضور رقيب پرنفوذ و غالب آنها، یعنی كروكوديل آب شور، مكان نامناسبي را براي آنها فراهم ساخته است. هنگامي كه شكار بي رويه ي كروكوديل آب شور رقم آنها را كاهش داد، تعداد كروكوديل هاي آب شيرين در آب هاي شور افزايش يافت. بازيافت و بهبود وضع جمعيتي كروكوديل آب شور، اين رويه را به حالت عكس برگرداند.
وضعيت:
جمعيت تقريبي در طبیعت: 50.000 تا 100.000 رأس
شكل ظاهري:
كروكوديل آب شيرين استراليا در راسته ي تمساح ها حيوان نسبتاً كوچكي است كه طول آن در طبیعت به زحمت به 5/2 تا 3 متر مي رسد و ساليان دراز طول مي كشد (حداقل 30 سال) تا به اين اندازه برسد. ماده ها حداكثر 2 تا 1/2 رشد مي كنند. شكل پوزه به طرزي غيرعادي، باريك و دراز به حالت مخروطي شکل است كه با دندان هاي تيز بي شماري (برخلاف دندان هاي كند كروكوديل آب شور) پر شده است. رنگ تن قهوه اي روشن به همراه نوارهاي تيره اي است كه بدن و دم را پوشانده اند- كه در نزديك گردن ناپديد مي شوند. برخي ديگر نوارهاي متفاوتي دارند و روي پوزه خال هايي نمايان است. فلس هاي بدن نسبتاً بزرگ هستند و پوسته هاي زرهي شكل بهم پيوسته اي روي پشت وجود دارد. فلس هاي حلقوي شكلي پهلوها و بيرون پاها را پوشش داده اند.
تغذيه:
شكل دراز و بلند پوزه نشان مي دهد كه غذاي اصلي این حیوان را ماهي تشكيل مي دهد و با چنين رژيمي کاملاً سازگار و راحت است. بااين حال، تنوع وسيعي از طعمه ها را در منوي خود دارد كه معمولاً از بي مهرگان و مهره داران كوچك، مخصوصاً زماني كه كوچك ترند، تشکیل می شود. تمساح هاي بزرگتر ممكن است طعمه هاي بزرگتري از قبيل حیوانات خشکی را هم شكار كند. كروكوديل آب شيرين از طريق كمين كردن شكار مي كند و طعمه را با حركت هاي برق آساي سر به دو طرف خرد و آماده ي ميل مي نمايد. در فصل خشك كمتر تغذيه مي كند و دليل آن كمبود طعمه، درجه حرارت پايين در شب و كاهش زيستگاه به سبب خشك شدن آبگيرها و رودهاست.
توليد مثل:
نرها به طول 5/1 متر و ماده ها كمي كوچك تر از آن به بلوغ جنسي مي رسند. جفت گيري در ماه هاي نخستين فصل خشك آغاز مي شود (حدود ماه مي) و لانه سازي بسته به ناحيه ي جغرافيايي، معمولاً بين جولاي و سپتامبر اتفاق مي افتد. ماده ها لانه ي گودال شكل خود را در خاكريزهاي شني رودخانه ها مي سازند كه هنگامي كه سطح آب پس از فصل باران پايين مي آيد، گودال هاي آنها آشكار مي شود. بررسي ها نشان داده اند كه همه ي ماده ها در يك دسته ي خاص و معمولاً در يك دوره ي سه هفته اي يكسان لانه هاي خود را مي سازند- رفتاري كه با عنوان لانه سازي "ريتميك" از آن ياد مي شود. آنها همچنين ممكن است به صورت گروهي لانه هاي خود را نزديك بهم بسازند (حتي برخي ماده ها هنگامي كه گودال پر مي شود تخم هاي ماده هاي ديگر را در مي آورند). تخمگذاري معمولاً 6 هفته پس از جفت گيري، در عمق 12 تا 20 سانتي متري در شب انجام مي شود كه بسيار نزديك به سطح زمين است و ممكن است تخم ها از تابش اشعه ي نور خورشيد خراب شوند. درجه حرارت در هنگام بعمل آمدن تخم ها بين 30 تا 33 درجه مناسب است. این تمساح در هر شكم حدوداً 13 تخم مي گذارد كه از 4 تا 20 تا متغير است. دوره ي جوجه كشي عموماً بين 75 تا 85 روز طول مي كشد (بيشترين زمان آن 65 تا 95 روز است). مطالعاتي كه برروي اثرات درجه حرارت انجام شده نشان مي دهد تخم هايي كه در 32 درجه سانتيگراد بدنيا آمده اند جنين مذكر توليد كرده اند؛ در حاليكه دو درجه پايين تر يا بالاتر از آن جنين مؤنث توليد مي كند. در هر حال، بنظر مي رسد بسته به نوسان درجه حرارت لانه، تفاوت هاي جنسيتي بيشتري شكل مي گيرد.
در این دوره مهم ترین دشمنان تخم ها خوک های وحشی و پرنتی ها (بزرگترین مارمولک استرالیا که به طول ۲ متر می رسد) هستند؛ بخصوص که از مراقبت های والدینی هم خبری نیست. پِرِنتي ها براحتي مي توانند تخم ها و لانه را بين 24 تا 48 ساعت پيدا كنند. بطور متوسط در همه ي لانه ها، زير يك سوم تخم ها جان سالم بدر مي برند و بدنيا مي آيند. تمساح ماده در پايان دوره ي جوجه كشي به لانه برمي گردد و منتظر مي ماند تا نوزاد ها صدايش كنند. آنها سپس نوزاد هاي تازه متولد شده را به دهان گرفته و به داخل آب مي برند، در حالي كه در خلال همين مدت كه ماده در لانه حضور ندارد نيز ممكن است تخم هايي بدنيا بيايند. ماده هاي بالغ نزديك لانه مي مانند و از كروكوديل هاي كوچك براي مدت نامعيني محافظت مي كنند، اما دوره ي محافظت آنها از نوزادان، كمتر از گونه ي همبوم خود، يعني كروكوديل آب شور مي باشد.
مزاحمت ها باعث مي شود تمساح ماده لانه و بچه هايش را ترك كند. همجنس خواري نيز در اين گونه گزارش شده، كه اغلب مواقعي اتفاق مي افتد كه غذا كمياب مي شود. فقط %1 از اين نوزدان زنده مي مانند و به بلوغ جنسي مي رسند؛ در بعضي سال ها، فشار شكار و غارت به قدري است كه هيج نوزادی به سن بلوغ نمي رسد. در بعضي سال ها، باران هاي زودهنگام و سيلاب ها در پايان فصل خشك تقريباً تمام لانه ها را از بين مي برد. نوزادانی كه نجات پيدا مي كنند و به بلوغ مي رسند، به همان ناحيه ي تولد و لانه ي خويش بازمي گردند.

Click this bar to view the full image.