از رسوم قومی تا سنت‌های اسلامی در مراسم ازدواج چينی‌ها
نشانه‌های اسلامی از جمله حجاب، تلاوت قرآن کریم یا حتی بالابردن دست‌ها به نشانه دعا از جمله ژست‌های پرطرفدار برای عکس‌های عروسی بین جوانان مسلمان در چین است.


سرویس فرهنگ و اجتماع «فردا»- مینا وفایی:این روز‌ها خبر ازدواج‌های پر زرق و برق چینی بر خروجی برخی سایت‌های خبری خودنمایی می‌کند، اینکه طبقه متوسط چین آنقدر پولدار شده‌اند که جشن‌های آنچنانی می‌گیرند واز قصه عشقشان کلیپ‌های دیدنی ساخته، روز عروسی برای حاضرین نمایش می‌دهند و فیلم هم کمی زرق و برق هالیوودی به جشن اضافه می‌کند.

گرچه این نوع عروسی‌ها در شهرهایی چون شانگهای و گوانجو و شاید دیگر شهرهای بزرگ چین برگزار می‌شود اما باید گفت مردم چین همچنان به سنت‌های خود پایبندند و هنوز در بسیاری زمینه‌ها سنتی فکر می‌کنند. البته درجای جای کشور پهناور چین که ۵۶ گروه قومی بزرگ و کوچک زندگی می‌کنند قطعا سنت‌ها متفاوت است و امر ازدواج نیز از این قاعده مبرا نیست.

مراسم ازدواج در چین معمولا صبح زود برگزار می‌شود. چینی‌ها معتقدند زوج جوان باید زندگی خود را با طلوع خورشید آغاز کنند.

از گذشته‌ها رسم بر این بوده که عروس و داماد در روز ازدواج لباس قرمز می‌پوشیده‌اند و روی عروس با توری سرخ پوشیده بوده تا اینکه پس از مراسم داماد تور را از مقابل صورت او کنار بزند. این رسم (پوشیدن لباس قرمز) حتی امروز و در عروسی‌های مدرن که اغلب در آن عروس لباس سفید به تن می‌کند رواج دارد. بر این اساس عروس‌های مدرن هم پس از عروسی لباسشان را عوض کرده و با لباس قرمز به خانه بخت می‌روند. هر عروس چینی حتما با لباس قرمز رنگ عروسی هم عکس‌هایی دارد.


از جمله مهم‌ترین و رایج‌ترین سنت‌های ازدواج در چین دادن «زیر دری» به خانواده عروس است! به این صورت که داماد در روز عروسی همراه ساقدوشان خود به منزل پدری عروس می‌رود اما با در بسته مواجه می‌شود. او برای دیدن عروس باید از زیر در مبلغی را به داخل بفرستد! در صورتی که خانواده عروس راضی شدند در باز می‌شود و داماد و همراهانش وارد می‌شوند. عروس و داماد خوراک مخصوصی را که خانواده تدارک دیده میل می‌کنند و پس از گرفتن چند عکس، داماد اجازه می‌یابد تا عروس را با خود ببرد.

این سنت‌ها بعضاً با تغییر قومیت‌های مختلف چینی متفاوت می‌شوند. به طور مثال در ملیت «بولانگ» (یکی از ۵۶ قوم چین)، همراهان عروس در روز عروسی داماد را می‌ربایند و در زمان طلوع آفتاب وی را به منزل عروس تحویل می‌دهند! در قوم «دای» اما رسم بر آن است که در مناسبت‌های خاص، دختران «سوپ مرغ» می‌پزند و چنانچه سوپ مورد پسند پسری واقع شود دختر سر خود را پائین می‌اندازد و اگر پسر هدیه‌ای را هم تقدیم دختر کند در آن صورت هر دو پس از آنکه سوپ را با هم میل کردند، قرار ازدواج می‌گذارند.

در این میان آئین و رسوم مسلمانان چینی برای ازدواج نیز جالب توجه است. مسلمانان چین از جمله قومیت‌هایی هستند که سنت‌‌هایشان با فرهنگ ترکی - اسلامی آمیخته شده است.


در میان اقوام مسلمان چینی اگر جوانی تصمیم به ازدواج بگیرد و دختری را بپسندد، خانواده او در جلسه اول فردی را به عنوان واسطه ازدواج جهت خواستگاری به همراه خود به منزل دختر می‌برد.

در اولین دیدار، چون هنوز موافقت طرفین اعلام نشده، خواستگاران با چای پذیرائی نمی‌شوند. چنانچه جواب مثبت باشد، خانواده داماد بار دیگر برای اهدای هدیه نامزدی و به صرف میوه و چای به خواستگاری می‌رود و هدایای متعددی را از جمله جعبه‌های تزئین شده حاوی میوه‌های قرمز رنگ و خشکبار، انواع شیرینی جات و شکلات، پول، لوازم آرایش به همراه یک جلد قرآن مجید برای ابراز احترام به خانوادۀ عروس تقدیم می‌کند.

پیش از انجام مراسم عروسی، خانواده دختر، جهیزیه عروس را به خانه داماد می‌فرستد و تا روز عروسی هیچ فردی اجازه ندارد پیش از عروس و داماد به آنجا وارد شود.

شب قبل از عروسی نیز بزرگان و ریش سفیدان فامیل به خانه داماد آمده و به او درس زندگی، شجاعت، فداکاری و مسئولیت پذیری بر اساس آموزه‌های اسلامی می‌دهند. مراسمی که به کلاس درس «سیاست زندگی» معروف شده است!

جالب آنکه نشانه‌های اسلامی از جمله حجاب، تلاوت قرآن کریم یا حتی بالابردن دست‌ها به نشانه دعا از جمله ژست‌های پرطرفدار برای عکس‌های عروسی بین جوانان مسلمان در چین است.

به هر حال سنت‌های ازدواج در سرزمین پهناور چین از گذشته تا به امروز تغییرات بسیاری داشته و به مرور ساده‌تر شده است. برخی از تشریفات باستانی حذف شده و مراسم به صورت امروزی‌تری در آمده اما در عروسی‌های امروزی نیز همچنان ردپای سنت‌ها بر جاست.