شرق آسیا مکانی است که در آن عادات های تغذیه ای عجیبی وجود دارد .یکی از این عادت ها ی تغذیه ای عجیب به این شکل است که مردم دوست دارند که در رستورانها ماهی سرخ کرده ای که سر سفره غذای آنها قرار می گیرد تازه باشد و نشان این تازگی زنده بودن و در حال جان کندن ماهی سرخ کرده می باشد .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، آشپزها در رستورانهای تایلند ماهی های زنده را از درون ظرف های آب در آورده و سر آنها را با یک پارچه گرفته و بدن ماهی را درون ظرف روغن بسیار داغ قرار می دهند تا ماهی زنده زنده سرخ شود و در حال جان کندن به سر میز مشتری های رستوران قرار گیرد.

متاسفانه تحقیقاتی که جدیدا بر روی گونه ای از جانداران دریای به نام ” خرچنگ های منزوی ” صورت گرفته نشان می دهد که این موجودات هم درد را احساس می کنند و آن را همیشه به یاد خواهند داشت .

خرچنگ های منزوی که به دور از زندگی گروهی در تنهایی زندگی می کنند برخلاف دیگر خرچنگ ها پوسته محافظ ندارند و به همین دلیل در پوسته خالی از سکنه دیگر نرم تنان زندگی می کنند.

پروفسور الوود و گروهش که پیش از این مطالعاتی را بر روی میگوها انجام داده بودند تا در مورد حس کردن درد در آنها تحقیق کنند این بار تحقیقاتی را بر روی این گونه خرچنگ انجام داده اند و نتایج این تحقیقات حکایت از لزوم تجدیدنظر در رفتار با این جانداران در صنعت غذایی و رستورانها دارد.

در این تحقیق که با اعمال شوک الکتریکی به تعدادی از خرچنگ ها همراه بود آن دسته از خرچنگ ها که مورد شوک قرار گرفته بودند از پوسته خود خارج شدند که نشان از آزرده شدن آنها در مقابل درد دارد.

اما نکته جالب زمانی بود که این خرچنگ ها به دنبال پوسته جدیدی بودند و حاضر نبودند در پوسته قدیمی خود یا پوسته ای مشابه آن زندگی کنند که دلالت بر به خاطر سپردن تجربه های دردناک است واینکه عکس العمل آنها در قبال اعمال شوک الکتریکی تنها ناشی از یک رفلکس ساده نیست.

پروفسور الوود در این باره گفت: ” بحثی قدیمی و طولانی در این باره وجود دارد که آیا صدف ها, میگوها و خرچنگ ها درد را احساس میکنند یا نه .

تعداد کثیری از این جانداران با این استدلال که درد را احساس نمیکنند در رستورانهای دریایی زنده زنده در روغن سرخ میشوند.”

خرچنگ هاي منزوي زندگيشان را در درون صدف خالي حلزون ها يا ساير نرم تنان سپري مي کنند و هنگامي که آنقدر بزرگ مي شوند که ديگر در درون خانه شان جا نمي گيرند، به جستجوي صدف ديگري مي روند.

اما اگر صدف هاي با کيفيت و درست و حسابي موجود نباشد، آن وقت است که بايد خودشان دست به کار شوند و با سر هم بندي کردن تکه پاره ها، خانه اي دست و پا کنند.

مثلا برخي از آنها با استفاده از صدف هاي شکسته، قطعاتي از خيزران و يا ريشه توخالي درخت کرنا اقدام به ساخت خانه مي کنند.

براساس شواهد به دست آمده يکي از انواع خرچنگ هاي منزوي راه حل ديگري براي تهيه خانه يافته است. خرچنگ هاي بزرگ و نيمه خشکي زي، گاهي به سمت صدف هاي فسيل شده حلزون هاي دريايي، که در نتيجه فرسايش سواحل سنگ آهکي جنوب غربي ماداگاسکار به پايين سقوط کرده اند، به راه مي افتند.

خرچنگ ها در وهله نخست، صدف نرم تنان محلي را ترجيح مي دهند، اما اگر چنين صدف هايي در دسترس نباشد، آنگاه به سمت صدف هاي فسيل شده مي روند و در صورت مناسب بودن، آن را به عنوان خانه برمي گزينند.
تغذیه خرچنگ های منزوی :

خرچنگ منزوي تخصص يافته هستند ، این موجودات که درون صدف خالي حلزون ها زندگي مي كند و در مقابل سم شقايق دريايي ايمن مي باشد ، ابتدا به شكار گونه هاي خاصي از شقايق هاي دريايي مي پردازد .

پس از پيدا كردن يك شقايق ، به آرامي با گيرهاي خود به اندازه اي آنرا قلقلك مي دهد تا حيوان صخره يا گياهي را كه به آن چسبيده است رها نمايد .

پس از آن خرچنگ طوري خود را به شقايق دريايي نزديك مي كند كه حيوان ، روي صدف آن قرار گيرد. پس از اين كه شقايق روي صدفي كه خرچنگ منزوي در آن جاي گرفته است قرار گرفت ، خرچنگ شروع به جستجوي غذا مي نمايد ، در اينجا خرچنگ سعي مي كند خود را به محل تجمع ماهي هاي كوچك رسانده و طوري آن ها را تحريك نمايد كه به بازوهاي شقايق دريايي برخورد نمايند . سپس خرچنگ و شقايق مي توانند از ماهي هاي بي حس شده تغذيه كنند .