محققان دانشگاه کالیفرنیا برکلی با کمک گرفتن از ویژگی های ژنتیکی قورباغه های ساکن آسیای شرقی موفق به تعیین زمان یکی از وقایع مهم زمین شناسی شدند. به گزارش خبرگزاری مهر، حدود 55 میلیون سال پیش صفحه های چین و هند با هم برخورد کردند. بعد از گذشت مدتی از این واقعه زمین شناسان در مورد زمان دقیق وقوع آن اختلاف نظر پیدا کردند، طی این واقعه فلات هیمالیا- تبت ارتفاع یافته و چشم انداز ناهمواری را بوجود آورد که امروزه کوهنوردان و توریستهای بسیاری از دور دنیا را جذب خود کرده است.
اکنون مطالعات جدیدی که در رابطه با سیر تکاملی گونه های مختلف قورباغه های ساکن آسیای شرقی انجام گرفته، ساعتی ژنتیکی را در اختیار زمین شناسان قرارداده است که با استفاده از آن می توانند زمان دقیق وقوع این تحول بزرگ در منطقه ای که امروز به عنوان "بام جهان" شناخته می شود را تعیین کنند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا برکلی در مقاله ای به شرح کامل چگونگی انشعاب چهار دسته مختلف از گونه های قورباغه به واسطه چهار واقعه بزرگ تکتونیکی در این ناحیه پرداخته اند، مرحله ای که در آن گونه های جدید از اجدادی مشترک به وجود آمده و منشعب می شوند توسط پرداختند.
افزایش ارتفاعی که به واسطه برخورد دو صفحه هند و اروپا-آسیا ایجاد شد، منجر به شکل گیری موانع طبیعی شد که قورباغه ها را از محیط اطراف جدا ساخته و شرایطی مناسب برای ایجاد تنوع در گونه های قورباغه ها را طی گذر زمان به وجود آورد.

اولین شکاف در رابطه با اجداد قورباغه ها در حدود 27 میلیون سال پیش رخ داد. قورباغه های "نانورانا" در شمال و شمال شرقی فلات هیمالیا-تبت رشد کردند و دوزیستان "کوآسیپا" در قسمت شرق و جنوب شرقی فلات به نمو پرداختند.
تنوع گونه های دیگر حدود 23، 19 و 9 میلیون سال پیش و با پایان دوره ای جدید از هرج و مرجهای زمین شناختی از قبیل شکل گرفتن مرتفع ترین رشته کوه جهان، تغییرات آب و هوایی و تغییر شکل دادن بخش وسیعی از جنوب شرق آسیا انجام گرفت.
وقفه در شکل گیری گونه های مختلف قورباغه ها در هر چند میلیون سال از نظریه ای که کمتر مورد پذیرش قرار دارد، پشتیبانی می کند، بر اساس این نظریه صفحه های هند و اروپا- آسیا نه به صورت متناوب بلکه با وقفه های زمانی خاصی با یکدیگر برخورد می کرده اند. در همین راستا مطالعه جدید نیز نشانه های زمانی را برای تعیین زمانی که چنین برخوردهایی رخ داده است را ارائه می کند.
امروزه گونه های مختلف قورباغه ها دو ویژگی خاص را با یکدیگر به اشتراک گذاشته اند، ستون فقرات قوی و دستهای عضلانی که نشان دهنده سازگاری آنها برای زندگی در رودخانه های کوهستانی و شیبدار است. قورباغه های نر در زمان شدید بودن جریان آب از این بازوها که بیشتر به دستهای "ملوان زبل" (شخصیت کارتونی) شباهت دارد برای محافظت از جفت خود استفاده می کنند.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، به دلیل ظاهر فیزیکی مشابه میان قورباغه ها، دانشمندان هنوز نمی دانستند که آیا این جانداران متعلق به گونه جداگانه ای هستند یا خیر. تا زمانی که محققان با انجام آنالیزهای ژنتیکی دریافتند این قورباغه ها در گونه هایی مجزا و مستقل تکامل یافته ان