روشهای سنتی و قدیمی جهت شناسایی حیوانات شامل پلاکهای الصاقی، خالکوبی و علامت گذاری بود که این روشها معایب بسیار زیادی داشت در دو دهه اخیر تکنولوژی میکروچیپ تحول و تغییر عظیمی را در سیستم های شناسایی ایجاد نموده و بعنوان یک اساس شناسایی مکانیزه در جهان مطرح شده است. این تکنولوژی بر اساس شناسایی توسط امواج رادیویی استوار بوده و بدون نظارت و تفسیرهای نظری و شخصی انجام می پذیرد. میکروچیپ تنها روش شناسایی دائمی و مطمئن جانداران بوده که می تواند در کوتاه ترین زمان، جمعیت کثیری از جانداران را مورد شناسایی قرار دهد.
میکروچیپ به اندازه یک دانه برنج بوده که عاری از هر گونه منبع الکتریکی می باشد. میکروچیپ در زیر پوست جاندار کاشته می شود بطوریکه این عمل کاشت نظیر واکسیناسیون بوده و بسیار ساده و بدون درد انجام می پذیرد. هر میکروچیپ دارای یک کد اختصاصی بوده که در زمان ساخت توسط اشعه لیزر طراحی می گردد. این کدها غیر قابل تغییر و یا جایگزینی بوده و در تمام مراحل حیات جاندار به عنوان عامل دقیق شناسایی استفاده می شود. میکروچیپ در داخل محفظه شیشه ای که قابلیت تطابق با بافت زنده موجود را دارد قرار می گیرد این محفظه از ایجاد واکنش های ایمنی جاندار جلوگیری می نماید لذا میکروچیپ تا انتهای عمر جاندار در بدن بدون هیچ گونه عارضه ای باقی می ماند.
دستگاه بازخوان، میکروچیپ را توسط امواج رادیویی فعال نموده و امواج برگشتی به دستگاه، کد اختصاصی میکروچیپ را تعیین می نماید.با توجه به سیستم پیشرفته طراحی و ساخت میکروچیپ امکان مشابه بودن آنها وجود ندارد.بطوریکه این سیستم قابلیت طراحی و ساخت و تولید ٥٥٠ بیلیون میکروچیپ را دارد.جهت تصور این عدد ، اگر میکروچیپ ها را که به بزرگی یک دانه برنج می باشند در کنار همدیگر قرار دهیم فاصله حدود ٦/٥ میلیون کیلومتر را تشکیل می دهند یا بعبارتی ١٦٠ دور کره زمین را طی می کنند.میکروچیپ عاری از باطری بوده و به منبع الکتریکی متصل نمی باشد. همچنین اجزاءمیکروچیپ قابلیت تعویض و یا جداشدگی ندارد و طوری طراحی شده است که تا انتهای عمر جاندار مورد استفاده قرار می گیرد و عمر نامحدود دارد.
میکروچیپ بسیار ریز و دارای قابلیت تطابق با بافت زنده جاندار می باشد بنابراین امکان ایجاد حساسیت و یا واکنشهای ایمنی وجود ندارد.هنگامی که عمل کاشت بدرستی انجام گرفت ، بافت زنده جاندار یک لایه نازک از بافت همبند را بدور میکروچیپ ایجاد کرده و آن را در محل کاشت ثابت و محفوظ نگه می دارد و امکانحرکت و تحرک میکروچیپ در طول حیات جاندار وجود ندارد.
زمان کاشت میکروچیپ بسته به نوع جاندار متفاوت می باشد به طور مثال در سگ و گربه بین ٥ تا ٨ هفتگی می باشد.احتمال یافتن حیوانات گم شده ای که دارای میکروچیپ هستند بسیار بیشتر از حیواناتی است که فاقد آن هستند.
سگ،گربه و پستانداران کوچک: محل کاشت میکروچیپ در این نوع جانداران در ابتدای گردن ، در امتداد خط وسط و در بین دو کتف می باشد. در این مورد بایستی سر سوزن حاوی میکروچیپ را بطور کامل به زیر پوست وارد نموده و سپس عمل کاشت انجام گیرد.با توجه به سیستم تکنولوژی ، جهت ردیابی میکروچیپ ، دستگاه بازخوان را در چهار مسیر طولی مختلف از اواسط گردن در امتداد کتف ها حرکت میدهند به طوریکه در هر سمت جانبی بدن در دو مسیر ، عمل بازخوانی صورت گیرد. در صورت عدم ردیابی به روش فوق ، دستگاه بازخوان را در چهار مسیر عرضی مختلف بر روی پشت بدن به صورت قوس ٩٠ درجه حرکت داده شود.البته بایستی این نکته را در نظر گرفت که حرکت دستگاه بازخوان در نزدیکی بدن جاندار انجام پذیرد و یا به عبارتی در تماس با پوست و یا موی بدن باشد. همچنین در هنگام ردیابی دگمه دستگاه را همواره به سمت پائین فشار و نگهداری شود تا زمانیکه سیگنال صوتی به معنای یافتن میکروچیپ شنیده شود.
اسبها: در اسبها عمل کاشت میکروچیپ در ناحیه میانی سمت چپ گردن در داخل رباط نوکالی بوده به صورتیکه ابتدا سرسوزن حاوی میکروچیپ را به طور کامل وارد ناحیه نموده و سپس عمل کاشت انجام می پذیرد.
دامهای پرورشی: عمل کاشت میکروچیپ در زیر پوست در ناحیه قسمت خارجی گوش سمت چپ انجام می گیرد.
پرندگان: عمل کاشت میکروچیپ در پرندگان با وزن بیش از ١/٥ کیلوگرم و یا با پاهای طویل در زیر پوست ناحیه قدامی اتصالگردن به بدن( شترمرغ ) در سمت چپ -در پرندگان کوچک با وزن کمتر از ١/٥ کیلوگرم در داخل عضله سینه ایانجام می گیرد.
لاک پشت: عمل کاشت میکروچیپ در ناحیه اتصال لاک به بدن انجام می پذیرد. در گونه های با جثه بزرگتر سر سوزن را به طورکامل وارد ناحیه مذکور می شود. در گونه های با چثه کوچکتر و بچه ها تنها با وارد کردن ٣/٤ طول سر سوزن عملکاشت انجام می گیرد.
مارها: عمل کاشت میکروچیپ داخل عضله در ناحیه گردن ، ٤-٦ سانتیمتری پشت سر انجام می گیرد. البته بایستی این نکته رادر نظر گرفت که سر سوزن را به طور موازی با سطح بدن وارد نمود.
مارمولکها: عمل کاشت میکروچیپ در داخل عضله ضخیم در ابتدای دم انجام می گیرد. سر سوزن را بین دو فلس وارد می کنند.
آبزیان: عمل کاشت میکروچیپ در ماهیان با طول بیش از ٣٠ سانتیمتری در ابتدای ناحیه باله قدامی و در ماهیان با طول کمتراز ٣٠ سانتیمتری در داخل محوطه شکمی انجام می پذیرد.
دوزیستان: عمل کاشت میکروچیپ در ناحیه لمفاتیکی انجام می گیرد.

منابع : خبرهای جانورشناسی ، ایرادیتا (بانک اطلاعات آنلاین ایران)