صاحبان نباید به سگ، اجازه دهند که در رختخواب آنها بخوابند زیرا این عمل علاوه بر اینکه صاحب را در معرض خطر و مشکلات بهداشتی قرار می دهد، بلکه باعث بوجود آمدن مشکلات تربیتی در سگ نیز می شود.

سگ موظف به حرفشنوی از صاحب است و این بوجود نمیاید مگر اینکه صاحب از قدرت بیشتری در برابر سگ برخوردار باشد. زمانی که اجازه دهیم سگ در رختخوابمان بخوابد این عمل ما برای حیوان به معنی برابری قدرت است.
معمولا در زمانی که سگ توله است و تازه از مادر جدا شده شدیدا احساس تنهایی می کند و صاحب مهربان به علت دلسوزی نابجا حیوان را به رختخواب می آورد تا توله احساس تنهایی و ناراحتی نداشته باشد و آرام شود، این رفتار اشتباه صاحب نه تنها باعث آرامش سگ نمی شود بلکه شروعی برای بوجود آمدن نافرمانی در سگ از همان آغاز می باشد.
اگر تصمیم دارید سگ را بعد از مدتی از خود دور کنید و یا قرار است این سگ تبدیل به سگ نگهبانی شود، نباید اجازه دهید از همان دوران تولگی در اتاق شما بخوابد، زیرا این رفتار باعث وابستگی بیش از حد حیوان می شود و در آینده سگ را به موجودی خجالتی، مضطرب و ترسو تبدیل می کند و در زمان جدا شدن از شما دچار مشکلات شدید روحی و عاطفی می شود.
همچنین توله ها هنگام شب عادت به جویدن دارند (به علت مکیدن شیر و گاز گرفتن مادر) و همین عمل باعث می شود بالش، پتو و لوازم دیگری که در اطراف تخت شما قرار دارند تخریب شوند.

وقتی شما به سگ اجازه دهید در رختخوابتان استراحت کند، همیشه باید زمانی که برای استراحت به اتاقتان می روید شاهد تختی بهم ریخته و کثیف باشید.
سگ هر چیزی که برایش جذابیت داشته باشد و یا بخواهد مخفی کند به رختخوابش می برد و حال که تخت شما و سگ یکی است همیشه باید با احتیاط وارد رختخوابتان شوید. چون می توانید در آن شاهد غذاهای نیم خورده، استخوان، اسباب بازی، و توپ گلی سگتان باشد.
همچنین اگر حیاط دارید و سگ برای گردش و یا انجام دفع به خارج از منزل میرود، همیشه مقداری خاک باغچه در زیر ناخن و لابلای موها وجود دارد که با خود به رختخواب شما می آورد.
و همیشه رختخواب شما پر از مو و شوره های پوست سگ خواهد بود. سگ شما هرچقدر هم که تمیز باشد و درمانهای انگلی، واکسیناسیونها را انجام داده باشید، باز مانند شما دوش روزانه نمی گیرد و فقط با زبانش به نظافت می پردازد و از طریق زبان عرق خود را دفع می کند و همین رفتار پلی مناسب برای انتقال بیماری به محیط خواب شما و باعث بوجود آمدن مشکلات بهداشتی برای صاحبان می شود.

سگی که برای گردش روزانه از خانه خارج می شود علاوه بر آلودگی های قابل رویت، ممکن است به انگلهای خارجی ریزی نیز آلوده شده باشد (کک، شپش، کنه، تخم حشرات و ...) که از دید شما دور است و این آلودگی را به رختخواب شما انتقال می دهد.

خوابیدن سگ در رختخواب، علاوه بر ورود انگلهای خارجی، می تواند باعث ایجاد عفونت های قارچی پوست، که معمولا همراه با ایجاد نقاط قرمز رنگ برروی پوست بدن است نیز بشود.

اگر شما از آلرژی رنج می برید خوابیدن سگ در رختخوابتان اصلا ایدۀ خوبی نیست، زیرا علاوه بر آلودگی های نام برده سگ می تواند خاک، گرده و دانۀ گیاهان را که یکی از علل اصلی آلرژی است را وارد محیط استراحت شما کند. . فرد آلرژیک حتی نباید اجازه دهید سگ وارد اتاق خوابش شود.

اگر از بیخوابی رنج می برید، وجود سگ در رختخوابتان می تواند این شرایط را برای شما بدتر کند. زیرا سگ در هنگام شب بسیار فعال است و مدام درحال بالا و پایین پریدن می باشد، سگ در طول شب چندین بار از تخت به پایین می پرد تا آب بنوشد و یا به مکانی برای دفع برود، و این تکان ها باعث می شود شما نتوانید به راحتی بخوابید. همچنین خروپف سگ اجازۀ خواب را به شما نخواهد داد.

بعضی از سگها دارای رفتار شدید تدافعی هستند که این رفتار در حالت خواب بیشتر و خارج از کنترل است. و همین رفتار تدافعی ممکن است در طول شب به علت تکان خوردن شما در سگ ایجاد شود و حیوان ناخواسته شما را گاز بگیرد. حتی این رفتار ممکن است به علت نیش زدن پشه در شب صورت گیرد.



اگر شما فردی آلرژیک نیستید و با تمام این توضیحات علاقمند هستید که سگ در داخل اتاق خواب شما بخوابد، باید رختخواب سگ را در پایین تخت خود قرار داده و از همان دوران تولگی سگ را عادت دهید در همان مکان بخوابد.
سگ باید بیاموزد که در زمان استراحت وارد اتاق شود و در هنگام شب نباید بر روی تخت شما بپرد و یا به قدم زدن و یا پارس کردن بپردازد، فقط در چنین شرایطی مجاز به وارد کردن سگ در اتاق خوابتان هستید.
_________________
تحقیق و ترجمه: سارا رنجبر