خبرگزاری مهر: حدود پنج هکتار از جنگلهای منطقه بلوط بلند به عنوان تنها ذخیره گاه جنگلی بلوط ایران توسط افراد ناشناس تخریب شد. به گزارش خبرنگار مهر در اهواز، جنگلهای بلوط بلند یکی از مناطق بکر جنگلی در نزدیکی شهرستان ایذه است که دارای درختان بلوط و از زیبایی منحصربه فردی برخوردار است.
این منطقه که در جنگل های رشته کوه زاگرس قرار گرفته است تنها ذخیره گاه جنگلی درختان بلوط ایران به شمار می رود که بیشترین حجم بلوط منطقه را در خود جای داده است ولی متاسفانه این منطقه به علت کمبود نیروی حفاظتی هم اکنون مورد هجوم افراد ناشناس برای تهیه هیزم و ذغال واقع شده است.

نائب رئیس انجمن حمایت از طبیعت ایران با تائید این خبر به خبرنگار مهر در اهواز گفت: منطقه ای در حدود پنج هکتار از جنگل های رشته کوه زاگرس که مملو از درختان کم یاب و منحصر به فرد بلوط است تخریب شده است به گونه ای که هر کس از کنار جنگل عبور کند متوجه این عمل ناجوانمردانه نمی شود.

بهروز نوروزی افزود: تخریب و قلع و قمع این درختان بدین شکل است که این افراد یک تا چهار شاخه از هر درخت را قطع کرده به گونه ای که اصل درخت در زمین مانده است و تنها شاخه های آن بر زمین افتاده اند.


وی ادامه داد: این افراد بعد از مدتی که این شاخه ها خشک شده آنها را برداشته اند و برای استفاده به عنوان هیزم یا تبدیل آنها به ذغال مورد استفاده قرار می دهند.

نوروزی با بیان اینکه این درختان 20 تا 50 ساله بوده اند، تاکید کرد: درخت بلوط درختی است که کاشتنی نیست و برای اینکه یک شاخه از آن مجددا به شکل اولیه بازگردد شاید 200 سال طول بکشد و شاید اصلا به هیچ وجه به شکل اولیه بازنگردد و این تخریب اوج خسارت به این ذخیره گاه بزرگ جنگلی ایران و استان خوزستان را نشان می دهد.

وی تصریح کرد: در استان خوزستان به خصوص شمال آن جنگل های طبیعی بکر و انبوهی وجود دارند که به علت کمبود نیروی حفاظتی به راحتی در چنگال افراد سودجو قرار می گیرند و از این کبمود نیرو به راحتی استفاده می کنند.

بلوط درختی است که کاشتنی نیست و برای اینکه یک شاخه از آن مجددا به شکل اولیه بازگردد شاید 200 سال طول بکشد و شاید اصلا به هیچ وجه به شکل اولیه بازنگردد
نائب رئیس انجمن حمایت از طبیعت ایران عنوان کرد: آنچه برای ما روشن است این است که منابع طبیعی استان خوزستان که متولی حراست و نگهداری از این جنگل ها است به شدت با کمبود نیرو و بودجه جهت تامین امکانات و نیروهای حفاظتی مواجه است و برای نگهداری از این حجم وسیع جنگل با مشکل مواجه است.

وی اظهار داشت: باید نهادهای ملی متولی امر حراست از جنگلهای ایران در این خصوص همکاری و همیاری بیشتری با این سازمان داشته باشند چرا که استان خوزستان دارای ذخیره گاه های منحصر به فرد گونه های گیاهی است و حیف است که این مناطق به دست افراد سودجو مورد تخریب قرار بگیرد.

بهروز نوروزی همچنین گفت: متاسفانه حتی در برخی موارد مشاهده شده است که مسئولین محلی برای پیشبرد پروژه های عمرانی منطقه چشم خود را بر روی تخریب گسترده منابع طبیعی و قطع درختان کم یاب و نایاب بسته اند و کسی برای این کار آنها را بازخواست نکرده است.

نائب رئیس انجمن حمایت از طبیعت ایران تاکید کرد: آنچه مسلم است تخریب در جنگل های خوزستان در حال گسترش است و مسئولین امر باید فکری برای حل این مشکل بکنند.

بلوط؛ نماد استقامت

درخت بلوط، درختی آشنا و تنومند است که برگ‌هایش در زمستان نمی‌ریزد و طول آن تا 40 متر می‌رسد و شاخ و برگ‌های آن دورا دور تنه درخت را که پوستی صاف و خاکستری رنگ دارد و با گذشت سالیان شکافهایی برمی‌دارد، می‌پوشانند.

بلوط ها درختانی هستند دارای شکل توپر، حجیم و گسترده با تاجی گنبدی شکل و برگهای موج‌دار در لبه و همچنین میوه‌هایی ایجاد می‌کنند که درون یک محفظه فنجان مانند قرار دارند.

چوب بلوط فشره و محکم است و نماد قدرت و استقامت است و از گذشته‌ خیلی دور یکی از مهمترین مصالح ساختمانی در اروپای شرقی بوده است. در گذشته علاوه بر مصرف انبوه الوار بلوط در ساختمان‌سازی از چوب بلوط برای ساختن کشتی‌های بازرگانی و جنگی استفاده گسترده می‌شده است.


روزگاری از تمام قسمت‌های درخت، استفاده‌های پزشکی به عمل می‌آمده است. در افسانه‌های عامیانه قرون وسطا آمده که تماس یک میخ با قسمت صدمه دیده‌ بدن و سپس فرو کردن همان میخ در درخت بلوط سبب می‌شده است که بیمار شفا یابد.

زمانی برگ‌های بلوط را بر روی زخم و بریدگی‌های بدن می‌گذاشتند تا زخم التیام پیدا کند اما امروزه گیاهپزشکان تنها از پوست درخت بلوط استفاده دارویی می‌کنند.