درحال حاضر صدهاهزار قطعه زباله فضایی خطرناک به دور زمین می‌گردد و آژانس فضایی ژاپن برای کاهش خطر آنها، سازه‌ای فولادی شبیه به
تور ماهی‌گیری را برای جمع‌آوری زباله‌های فضایی در مدار قرار خواهد داد.
به گزارش خبرگزاری مهر به‌نقل از تلگراف، ژاپن چند کیلومترمربع تور را برای جمع‌آوری زباله‌های فضایی مدار اطراف زمین به فضا می‌فرستد.
زباله‌های فضایی، خرده‌سنگ‌ها و تکه‌های ریز موشک‌ها و ماهواره‌های قدیمی و بلااستفاده هستند که با سرعت بسیار زیادی در اطراف زمین در حرکتند، می‌توانند برای ماهواره‌ها، فضاپیماها و ایستگاه فضایی بین‌المللی مشکل ایجاد کنند. آخرین نمونه این خطرها هفته آخر اکتبر 2010 / هفته اول آبان گذشته اتفاق افتاد که ایستگاه فضایی بین‌المللی مجبور شد برای پیشگیری از برخورد با زباله‌های فضایی، جاخالی بدهد و 700 متر جابجا شود.
آژانس فضایی ژاپن، JAXA برای ساخت این تورهای ویژه از یکی از تولیدکنندگان قدیمی تورهای ماهی‌گیری این کشور استفاده کرده است. شرکت نیتوسیمو که بیش از 100 سال است تورهای ماهی‌گیری تولید می‌کند، اکنون در حال تولید تورهای فولادی ریزبافت و نازکی است که می‌توانند حتی زباله‌هایی در ابعاد خرده‌سنگ را هم از فضای اطراف زمین جمع کنند.
این تورها که به چندین کیلومتر مربع مساحت دارند، با اتصال به یک ماهواره به
فضا می‌روند و در آن‌جا از ماهواره جدا می‌شوند، سپس شروع به حرکت در اطراف زمین کرده و خرده‌سنگ‌ها و تکه‌های فلزی ریز در مسیر خود را جمع می‌کنند. این تورهای فضایی که در این فرآیند بار الکتریکی پیدا می‌کنند، تحت تاثیر میدان‌های مغناطیسی به سمت زمین منحرف شده و در جو زمین می‌سوزند.
شرکت نیتوسیمو از 6 سال قبل بر روی مواد مختلفی که در ساخت این تورها به کار می‌رود مطالعه کرده است. سخن‌گوی این شرکت اظهار داشته که نیتوسیمو تا قبل از دو سال آینده نمی‌تواند به ساختار مطلوبی برای انجام این ماموریت دست یابد.
زباله‌های خطرساز
تعداد زباله‌های فضایی در حال حاضر به هزاران مورد رسیده و چین، روسیه و آمریکا بزرگ‌ترین تولیدکنندگان این زباله‌ها هستند. بسیاری از این زباله‌های فضایی از سازه‌های بزرگ ماهواره‌های قدیمی تشکیل شده‌اند که شامل تکه‌های موشک‌ها و باقیمانده‌های برخوردها و یا انفجارهای میان اجرام فضایی است.
اما زباله‌های فضایی جالبی نیز در این بین وجود دارد، مانند دست‌کش‌های فضانوردی که یکی از فضانوردان ماموریت جمینی4 هنگام پیاده‌روی فضایی گم کرد و دوربین عکاسی مایکل کالینز که در ماموریت جمینی10 به مدار زمین پرت کرد.
حتی اگر این زباله‌ها بسیار کوچک باشند، اما سرعت بسیار بالای آنها که به 10 کیلومتر بر ثانیه (36هزار کیلومتر بر ساعت) می‌رسد، آنها را به خطری واقعی برای ماهواره‌ها و فضاپیماها تبدیل کرده است.
برای حل این مشکل، مراکز کنترلی در چند آژانس فضایی مجهز شده که حضور اجرام شناسایی‌نشده در مسیر حرکت را ردیابی می‌کنند. در اروپا، این وظیفه برعهده مرکز عملیات فضایی (Esoc) در دارمشتات آلمان است و در ایالات متحده، این وظیفه برعهده شبکه تجسس فضایی وزارت دفاع آمریکا است که 25 ایستگاه ردیابی را در سراسر دنیا کنترل می‌کند.
در آخرین گزارش وزارت دفاع آمریکا اعلام شده که در پایان سال 2009، 19هزار جرم بزرگ‌تر از 10 سانتی‌متر در اطراف زمین حرکت می‌کردند که این اجرام از ماهواره‌های در خدمت تا تکه‌های کوچک سنگ‌های فضایی را شامل می‌شوند. با توجه به آن‌که تعداد اجرام بزرگ‌تر از 10 سانتی‌متر به‌مراتب کم‌تر از اجرام کوچک‌تر است، می‌توان فهمید که تعداد اجرام سرگردان در اطراف زمین به بیش از 500 هزار عدد می‌رسد و تعداد اجرام زیر یک سانتی‌متر نیز بالغ بر میلیاردها تکه است.