صفحه نخست » ماهی » آشنایی با آکواریوم تجهیزات و شرایط ب » سگ

من پدری هستم که همسرش را از دست داده و صاحب یک دختر و یک پسر است . پسر من با عارضه ای به نام اوتیسم زندگی میکند و اینگونه شد که ما گربه ها را دریافتیم .
قبل از به دنیا آمدن او ، من وارد شاخه ای از روان درمانی شده بودم و با کودکانی که دچار ناتوانی و اختلالات عصبی بودند کار میکردم و این کار به من کمک کرد تا در خانه به فرد ماهری تبدیل شوم .

وقتی پسرم 4 ساله و دخترم 9 ساله بود همسرم به طور غیر منتظره ای فوت کرد و من با دختر و پسر کوچکم تنها ماندم . پسر کوچکی که به اوتیسم مبتلا بود .



برای کسانی که ممکن است ندانند ، اوتیسم یک اختلال در ارتباط گرفتن افراد است که در موارد حاد به عقب افتادگی منجر میشود . خوشبختانه ریچارد به عقب افتادگی دچار نبود . او مشکلاتی در ارتباط گرفتن داشت که افراد مبتلا به اوتیسم روزانه با آن مواجهند ، در سن 4 سالگی او هنوز نمیتوانست صحبت کند . به خاطر می آورم که در یکی از کتابهایم راجع به دختری مبتلا به اوتیسم خوانده بودم که به واسطه ی ارتباطش با اسبها از دنیای در خود فرو مانده اش بیرون آمده بود .


من ریچارد را به هر مکانی که میتوانست با حیوانات برخورد کند و در نزدیکی آنها باشد بردم . او هیچ وقت اشتیاقی نشان نداد . سپس یک روز ما از پناهگاهی محلی برای حیوانات دیدن کردیم . من با سگها بزرگ شده بودم . مادر من یک حساسیت روانی به گربه ها داشت و از آن آدمهایی بود که فکر میکرد گربه ها خودخواه و بی شخصیتند . در نتیجه من از اتاق گربه ها عبور کرده و به قسمت سگها رفتم . در آنجا باز هم نا امید شدم چون پسرم به هر چیزی که اطرافش بود خیره شد به جز به سگها . آنها فقط برای چند ثانیه توجه او را جلب کردند .


وقتی در حال برگشت بودیم بار دیگر برای رسیدن به در از قسمت گربه ها گذشتیم . من شانه بالا انداختم چون تلاشی بیهوده بود و اصلا تصور نمیکردم او چیز قابل توجهی در این قسمت بیابد . ما در قسمت گربه ها قدم زدیم که به طور محسوسی کوچکتر از قسمت سگها بود . وقتی از میان قفس ها می گذشتیم در کنجی یک گربه ی سیاه و سفید (توکسدو پوش ) بود . ناگهان پسر 4 ساله ی لال من به سمت قفس برگشت و گفت : گربه!!



همین بود ! همان روز ما آن گربه را به خانه بردیم . پسرم نمیتوانست برای گربه اش اسمی انتخاب کند ، در نتیجه دخترم کسی که همیشه بسیار زیاد از برادرش حمایت میکرد تلاش کرد که به او کمک کند و اسمی بیابد که او بتواند تلفظ کند . در نهایت ، به اسم کلاور پی برد .


از روز اول ما میشنیدیم که وقتی کسی نگاه نمیکرد ریچارد با کلاور مکالماتی داشت . او زبان داشت و نیازمند این بود که با کسی صحبت کند که با شکیبایی به صحبت هایش گوش کند و مدام از او نخواهد تکرار کتد یا توضیح دهد منظورش چه بوده .کلاور دارای تمام این قابلیت ها بود .


بعدها ما تایگر را هم به خانواده مان اضافه کردیم ، این بار ریچارد خودش اسم او را انتخاب کرد : یک پرتو دیگر .


ریچارد هم اکنون 19 ساله است و در کالج مشغول به تحصیل است . کلاور و تایگر بعد از آمدن پیش ما پیرتر شدند و حالا در بهشت گربه ها هستند . اما لینوس و ملودی به خانواده ی ما پیوسته اند . آنها 5 ساله اند و از زمان کودکیشان پیش ما بوده اند . وقتی ریچارد دبیرستانی بود همراه با او تکالیفش را انجام میدادند و تا امروز من معتقدم آنها جبر و شیمی را بهتر از او میدانستند ، ما راجع به این مسئله در خانه شوخی میکنیم و میخندیم .


ریچارد هنرمند بزرگی شده است و لینوس منتقد بزرگش است . وقتی ریچارد نقاشی میکشد یا مشغول کار بر روی پروژه ای است او به آرامی کنارش مینشیند ، درست مانند زمانی که او بر روی جبر و شیمی کار میکرد . من هچنان سوگند میخورم که صدایشان را میشنوم وقتی که راجع به نور و پرسپکتیو صحبت میکنند.ملودی در کنار آنها نمیماند . او نمیتواند منتظر شود که کار ریچارد تمام شود و او نگاهی بیندازد . وقتی لینوس مربی گری میکند ، ملودی در اتاق دیگری صبورانه منتظر میماند تا بیاید و نقد نهایی را بر پروژه ی پایانی انجام دهد .


از پیوندی که بین ما و خانواده ی پشمالویمان برقرار است متشکرم . ریچارد دوستانی دارد ، به کالج میرود و از اینکه اوتیسم دارد خجالت نمیکشد . او یک بار به من گفت که ایمان دارد که تمام گربه ها اوتیسمدارند چون ” گربه ها مرا دوست دارند “ آنها به همه چیز نگاه میکنند و به آنها فکر میکنند در حالیکه همه فکر میکنند آنها بیتوجهند . آنها فقط زمانی صحبت میکنند که چیزی برای گفتن داشته باشند

من یک روانشناس حیوانات نیستم اما یک چیز را میدانم


زندگی ما قرین رحمت شد وقتی که ما ” گربه ” را یافتیم !

و خداوند آفریننده ی تمامی آنهاست .



یادداشت مولف :

باید یاد آوری کنم که من نمیدانم آیا حیوانات میتوانند زندگی تمام کودکان مبتلا به اوتیسم را بهتر سازند یا خیر.


بهرحال ، داستانهای حقیقی زیادی را میبینیم که رخ داده ، شامل کتابهایی که از افرادی میگوید که بهاوتیسم مبتلا بوده اند و به کمک حیوانات اهلی مثل گربه ها ، سگها و اسبها توانایی یافته اند . من فقط پسر کوچکی را میشناختم که مبتلا به اوتیسم بود و وقتی با سگش بود شخصیت بسیار متفاوتی داشت. من ظن شدیدی دارم که اینها به هم ارتباطی دارند .


PersianPet Forum - www.mypet.ir http://persianpet.org/forum/thread162031.html#ixzz3sak5vCDc 
Under Creative Commons License: Attribution 
Follow us: @persianpet on Twitter | mypersianpet on Facebook