یک پزشک ایتالیایی شیفته معاینه تابلوهای نقاشی معروف در اقدامی عجیب کشف کرد که تابلوی
لبخند ژکوند از
کلسترول بالای خون رنج می برد و اسید اوریک میکل آنژدر تابلوی رافائل بالاست
مهر: پروفسور ویتو فرانکو با اولین هواپیما خود را از پالرمو به فلورانس رساند و موزه اوفیتزی این شهر را به یک مطب پزشکی تبدیل کرد و به بهترین کپی
لبخند ژکوند که در این موزه نگهداری می شود گفت: "مونا لیزا یک نفس عمیق بکشید و بگویید سی و سه!"
در حقیقت این پزشک سیسیلی یکی از معدود پزشکان دنیا است که نه تنها شیفته ویزیت کردن بیماران مرده است بلکه علاقه زیادی به معاینه بیماران در تصویر دارد.
به اعتقاد این پزشک، پرتره هایی که به عنوان شاهکارهای نقاشان بزرگ معرفی می شوند جاودانه هستند و بنابراین در هر زمانی بیماریهای آنها از مشکلات قلبی عروقی تا
کلسترول بالا و پرکاری تیروئید می تواند کشف شود.
این پزشک در مورد نتایج معاینات خود اظهار داشت: "در تابلویی که رافائل از میکل آنژ کشیده است به وضوح دیده می شود که اسید اوریک میکل آنژ بسیار
بالا است. همچنین مونا لیزا (لبخند ژکوند) از
کلسترول بالا رنج می برد چون زیر چشم و روی دستش چربی جمع شده است".
این پزشک همچنین می تواند بیماریهای ژنتیکی، نانیسم (کوتولگی) و تومورها را هم در بیماران حاضر در قاب تصویر تشخیص دهد.
براساس گزارش کورییره دلا سرا، این پزشک در مورد سایر پرتره های بزرگ توضیح داد: "آه... بله... آیا تصور می کنید که تابلوی ونوس اثر بوتیچلی پاهای ورم کرده ای دارد؟ اما وی مثل یک ماهی سالم است"!
این پزشک ایتالیایی که نوعی "پزشک هنر" است تاکنون 200 اثر نقاشی را معاینه کرده و دریافته است که به خصوص بیشتر تابلوهایی که در موزه "پرادو" در مادرید نگهداری می شوند از بیماری نانیسم رنج می برند.
همچنین کودک تابلوی " Amorino Dormiente" (فرشته کوچک آرمیده) اثر کاواراجو از بیماری ورم مفاصل متاثر است.
به علاوه، پرتره "جوان" اثر بوتیچلی به یک بیماری نادر ژنتیکی به نام "ارکنوداکتیلی" (انگشت عنکبوتی) مبتلا است
درحالی که تابلوی "مریم عذرا" در تابلوی "پارمیجانینو" گردن بسیار بلندی دارد و بنابراین از سندرم مارفان رنج می برد.