برخی از انواع موشها بین 25 تا 30 سال عمر می کنند . این در حالیست که روند افزایش سن در این جانداران با کاهش توانایی ها ، پتانسیل های فیزیکی ، افت در تولید مثل ، تراکم استخوانها و مواردی از این دست همراه نیست . اما راز سلامتی این جوندگان چیست ؟
تیمی از محققین در ایالات متحده دریافتند که این جانداران از سنین بسیار پائین واجد آن دسته از پروتئین های ضروری میباشند که در فعالیت های مغزی مناسب تاثیرگذار میباشند . موشهای فوق واجد فاکتور NRG-1 در مخچه خود هستند که سطح آن نیز در تمامی طول عمر آنها ثابت باقی می ماند .
در این مطالعه ، فاکتور فوق در 7 گونه مختلف جوندگان ، منجمله خوکچه هندی مطالعه شد و مقایسه گردید . در برخی از انواع جوندگان نیز فاکتور فوق در سنین مختلف مطالعه شد ( 1 روزگی تا 26 سالگی ) . محققین این گروه بر این باورند که افزایش NRG-1 در این منطقه از مغز با بهبود شرایط و کیفیت زندگی ارتباط مستقیمی دارد . این درحالیست که با افزایش سن انسانها و موشهای آزمایشگاهی میزان فاکتور فوق کاهش می یابد .
نتایج کامل این مطالعه در مجله Science منتشر شده است .