این دو زیست 5 سانتیمتری که برای اولین بار در سال 2008 مشاهده شده است تنها در جنگلهای انبوه جنوب ویتنام زندگی می کند، جایی که در آن از انگشتان متصل به هم برای پرواز کردن از درختی به درختی دیگر استفاده می کند. قورباغه های بالغ در میان حوضچه های میان تنه درختان تخم گذاری می کنند تا به این شکل از فرزندان خود در برابر حمله مهاجمان ساکن در برکه ها و رودها جلوگیری کنند.
به گفته زیست شناسان موزه علوم طبیعی سیدنی در واقع این دو زیست برای پایین آمدن از درختان هیچ دلیل و انگیزه ای ندارد و تمامی دوران حیات خود را در میان شاخه های درختان سپری می کند. با این همه زندگی بر روی ارتفاع دلیلی نیست که بر اساس آن صفت خون آشام بودن را به این قورباغه کوچک داده باشند، بلکه دلیل خون آشام خواندن آنها زائده های نیش مانندی است که بر روی دهان بچه قورباغه ها دیده شده است.
بچه قورباغه ها معمولا دهانی مشابه منقار دارند اما در بچه قورباغه های درختی خون آشام و پرنده دو زائده سیاه رنگ و نیش مانند از بخش پایینی دهان به بیرون زده و این اولین باری است که چنین پدیده ای در میان بچه قورباغه ها دیده شده است.
بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، دانشمندان هنوز کاربرد و دلیل وجود این زائده های داندان مانند را نمی دانند اما دریافته اند غذای این بچه قورباغه ها از تخمهای نابارور تامین می شود و این موجودات کوچک از زائده های دندان مانند خود برای خوردن این غذا استفاده می کنند.