صفحه نخست » ماهی » ماهیان بارش رنگی » پرندگان

به گفته گلن تاترزال از دانشگاه بروک کانادا، نتايج نشان می دهد که منقار پرندگان نقش مهمي در تنظيم دما ايفا مي کند. «برعکس انسان ها، پرندگان عرق نمي کنند. البته به جاي آن، آنها مي توانند از منقار خود برای دفع گرماي بيش از حد بدن استفاده کنند.» اين امر به نوبه خود بدين معناست که در دماهاي سردتر منقارهاي کوتاه تر مناسب تر است ـ که هيکل جمع و جور پستانداران در عرض هاي جغرافيايي مرتفع نيز مؤيد آن است.
به تازگي تاترزال و همکارانش توانستند نشان دهند که مرغان توکاي بومي مناطق گرمسيري مي توانند از طريق منقار بسيار بزرگ خود که داراي عروق زيادي است، گرما را دفع کنند. اين محقق به همراه ماتيو سايموندز از دانشگاه ملبورن به اين مسأله پرداختند که آيا و تا چه اندازه تکامل منقار پرندگان تحت تأثير آب و هوا است.
براي انجام اين کار هر دو جانورشناس 214 نوع پرنده از متفاوت ترين خانواده ها را بررسي کردند که علاوه بر مرغ توکا همچنين مي توان به طوطي ها، پنگوئن ها، فنچ ها و مرغان دريايي اشاره کرد. به گزارش محققان در نشريه «امريکن نچراليست»، درواقع تأثير واضح شرايط محيطي معلوم شده است: با افزايش عرض هاي جغرافيايي و ارتفاع از سطح دريا و متناسب با آن کاهش دما، همه گروه ها متمايل به داشتن منقارهاي کوتاه تر هستند.
تاترزال در ادامه مي گويد: «درواقع قابل تصور است که تکامل، منقارهاي بزرگ را به وجود آورده است تا بتوان در آب و هواي گرم، گرما را از طريق تشعشع، دفع و از گرمازدگي اجتناب کرد.» در جهت مخالف البته اين اجبار حداقل به همين اندازه قوي است به طوري که دما هاي پايين تر محدوديتي براي اندازه منقارهاي پرندگان قرار مي دهند. «در يک منطقه سرد حمل يک دافع بزرگ گرما با خود خيلي گران تمام مي شد.»