صفحه نخست » ماهی » ماهیان شیربت تخمگذار دنداندار » حمایت از حیوانات

شرایطی است که در مقایسه با سگ کشی های جاری در کشور می توان ادعا کرد هیچ یک از این شرایط نه تنها اجرا نمی شود که به صورتی عامدانه، برای مخفی نگه داشتن آن نیز تلاش می شود.
دیده بان حقوق حیوانات با اعتقاد به روش کنترل با شفقت، عالمانه، پایدار و غیر عامل ازدیاد جمعیت حیوانات، و با اقدامی ترویجی، طرح جایگزین کشتار را به مراجع مختلف تصمیم گیری ارایه کرده که پیرو آن تغییرات مثبتی در نگرش تصمیم گیرندگان در 


زمینه کنترل جمعیت حیوانات شهری ایجاد شده است و تاکید مسوولان بر سه عامل آب، لانه و غذا به عنوان عوامل اصلی موثر بر جمعیت، نشانه بارز آن است. در همین راستا استفتائات انجام شده در زمینه مراحل و نحوه دفع حیوانات موذی و همچنین شرایط تشخیص موذی بودن یک حیوان منتشر می گردد.

متن استفتای انجام شده: بسمه تعالی، محضر مبارک عالم گرانقدر، سلام علیکم،اخیرا افرادی تحت تاثیر موارد معدود گزارش بیماری حیوانات شهری، اقدام به تحریک ارگان هایی نظیر شهرداری نموده اند که باید برای مقابله با بیماری یا جلوگیری از خطر حیوانات شهری (نظیر سگ و گربه) آنها را معدوم نمود. آیا کشتن و معدوم سازی یک گونه 


حیوان شهری با هدف “امحا” آن را به چنین بهانه ای مجاز می دانید؟
با توجه به اینکه گروه های حامی محیط زیست، اقداماتی داوطلبانه در جهت مداوای حیوانات انجام می دهند، آیا صرف هزینه امحاء، جمع آوری و معدوم سازی (از قبیل ماشین آلات، تجهیزات، پرسنل و جوایز اهدایی به آنها برای کشتن هر حیوان) را برای درمان و 


واکسیناسیون این مخلوقات الهی روا میدانید؟


با توجه به حق و حقوق حیوانات برای زندگی، آیا اصولا معدوم سازی یا عقیم سازی پرهزینه این حیوانات را با هدف امحاء یکی از گونه های مخلوقات الهی و حذف جلوه ای از جلوه های خلق خدا از شهرها مجاز می دانید؟
در صورت اصلاح روش دفع زباله، جمعیت این جانوارن به صورت طبیعی و زاد آوری کمتر به صورت پایدار کاسته خواهد شد. آیا حذف فیزیکی آنها با تله، سم، گلوله و کلا انتخاب مرگ سخت را برای آنها روا میدانید؟

پاسخ آیت الله العظمی حسین مظاهری: بسمه تعالی، چنین کارهایی روا نیست.

پاسخ آیت الله العظمی علوی گرگانی: بسمه تعالی، معدوم سازی حیوانات و امحای آنان به وسیله های مختلف به بهانه حفظ بهداشت و محیط زیست با توجه به امکان تدبیرات دیگر برای حفظ بهداشت و محیط زیست جایز نیست. البته از بین بردن برخی حیوانات خاص که موجب اذیت هستند بدون امحای نسل آنان جایز است.

پاسخ آیت الله العظمی بیات زنجانی: بسمه الله الرحمن الرحیم، با سلام و تحنیت؛ باتوجه به فرمایش حضرت علی (ع) که فرموده اند شما مسوول هستید حتی در مقابل ساختمان ها و بهایم، بنابراین کشتن هر موجود زنده ای به هر بهانه ای مسوولیت آور است؛ در نتیجه اگر حیوانی موذی نباشد و یا با تشخیص کارشناسان امین، موجب مریضی نباشد، کشتن آن جایز نیست. اما اگر در موردی موجب بیماری تشخیص داده شدند، باید حتی الامکان از راه هایی که منجر به کشتن حیوانات نباشد، وارد شد و تلاش کرد که آزار کمتری به آنها رسانده شود. ولی اگر ضرورت اقتضا کند که حیوانی کشته شود، دلیی بر حرمت این عمل نداریم.

بسمه تعالی

پاسخ آیت الله العظمی موسوی اردبیلی: در این گونه موارد، مناسب است، کارشناسان از ارگان ها و نهادهای مختلف موضوع را بررسی نمایند و هرگونه که مصلحت کشور و جامعه و محیط زیست است عمل شود، نه این که هر نهادی به طور مستقل اقدام نماید.

پاسخ آیت الله العظمی روحانی: باسمه حلت سبحانه، وقتی انسان بروایات مراجعه میکند میبیند اسلام چقدر در رفتار خوب با آنها سفارش کرده است و در گرفتاری آنها اقدامات جدی نموده اند. امام سجاد (س) با جمعیتی به باغ رفته بودند با آهوی گرسنه ای که سه شبانه روز غذا نخورده آن را سر سفره خود آوردند و به او غذا خوراندند تا سیر شد. کسی که صورت الاغی را جهت علامت گذاری داغ کرده بود مورد لعن و نفرین پیامبر اکرم قرار گرفت. در روایاتی پیغمبر اکرم صلی الله علیه و اله نهی فرمودند از عقیم کردن 

اسب و گوسفند و خروس و در خبری پیامبر (ص) شخصی که جویی را که میخواهد به اسبش بدهد پاک کند و به آن بخوراند خدای متعال به چنین شخصی برای هر دانه جویی که تمیز کرده حسنه میدهد . و در حدیثی فرموده اند وقت گذاشتن برای تربیت اسب جزء امور باطل و لهوی نیست. و در خبری چنین است کسی که چشم اسبی را کور کند باید جریمه بپردازد و نیز فرموده اند خروس را دشنام ندهید و در حدیثی فرموده است حرام است که خروس ها را به جان هم بیاندازید. در حدیثی فرموده اند خدا لعنت کند گروهی را 


مرغ زنده را مورد آزار و شکنجه قرار دهند. روایت شده است که امام سجاد (س) به قصد سیر کردن حیوانات بیابانی دانه هایی را روی زمین می کاشتند و ما در کتاب فقه الصادق ج ۳۳ ص۴۹۰ باب مفصلی در نفقه بهائم نوشته ایم مراجعه شود.

پاسخ آیت الله العظمی نوری همدانی: بسمه تعالی، سلام علیکم، تلف نمودن حیوانات غیر موذی جایز نیست.

پاسخ آیت الله العظمی مکارم شیرازی: بسمه تعالی، تنها در صورتی این کار جایز است که واقعا احساس خطر از ناحیه آنها شود و راه دیگری جز این نباشد.

پاسخ آیت الله العظمی صانعی: باسمه تعالی، کشتن گربه هر چند ضرر برساند، بنا بر احتیاط واجب، جایز نیست و حرام است، بلکه باید آن را بترسانند و یا به نحوی دور نمایند و اذیت کردن و شکنجه نمودن و تعذیب حیوانات، مطلقا حرام است – و در روایت آمده زنی به جهنم می رود چون گربه ای را زندانی نموده و او را با تشنگی و گرسنگی اذیت کره تا مرده است – ، کما این که کشتن حیوانات غیر موذی هم قطعا مستحب و مطلوب نیست، اما از حیث منع ظاهرا منع کراهتی دارد و به هر حال کشتن حیوانات غیر موذی، فی حد نفسه نامطلوب است.

پاسخ آیت الله العظمی حسینی شیرازی: بسمه تعالی، سلام علیکم، اگر احتمال ضرر رساندن به شهروندان و یا سبب سرایت بیماری های مسری به انسان عقلائی باشد اقدام مذکور اشکال ندارد ولی نباید به مثل سوزاندن و مانند آن باشد، والله العالم.

پاسخ آیت الله العظمی غروی علیاری: بسمه تعالی، شانه العزیز، در عام صور مورد سوال در صورتیکه حیوانات مورد ایجاد امراض برای انسانها نباشند اذیت به انسانها نرسانند بهر نحوی کشتن آنها جایز نیست.بر اساس این استفتائات، لازم است که ارگان های خاطی برای توجیه کشتارشان:۱- اثبات کنند گونه های هدف کشتار، موذی هستند، یعنی بیمارند و این بیماری به طور قطع به بشر منتقل خواهد شد.۲- اثبات کنند هیچ تدبیر دیگری بجز کشتار به عنوان راه حل پذیرفتنی نیست.


۳- اثبات کنند روش های انتخابی آنها از نظر آماری موثر است.۴- اثبات کنند هدف آنها امحای نسل حیوانات شهری نیست.۵- اثبات کنند کمترین آزار را به حیوان می رسانند.


۶- اثبات کنند کارشناسان ارگان های مختلف بر این روش متفق القولند.واضح است که در شرایط فعلی که حتی موذی بودن حیوانات شهری مستند به آمار ابتلا به بیماری ها قابلیت اثبات ندارد، نه تنها کشتار حیوانات مردود محسوب می شود، بلکه انتخاب هر روش آزارنده، صرف امکانات و هزینه برای آن، مقابله با روش های علمی و پایدار و مخفی نگه داشتن حقایق مورد نقد جدی علما محسوب می شود.