ناخن، صفحه‌ای سخت از جنس کراتین است که روی بند آخر انگشتان دست و پا قرار گرفته است. ناخن‌های پا نقش کمتری دارند ولی تا حدودی هنگام راه رفتن به استحکام و محافظت انگشتان پا کمک می‌کنند (به خصوص انگشت نشست پا). انگشتان دست در انجام کارهای ظریف به انسان کمک می‌کنند. چنانچه اگر ناخن‌ها نبودند، امکان برداشتن یک سکه و سایر اجسام ریز و ظریف از روی زمین وجود نداشت. در مواردی که ناخن‌ها شکننده می‌شوند و شکستگی‌هایی در لبه، اطراف و کناره‌های ناخن به وجود می‌آید، باعث درد و مزاحمت می‌شود. شکنندگی ناخن گاهی به علت بیماری‌های داخلی و بیماری‌های پوستی است.
کم‌خونی و بیماری‌های تیروئید ممکن است روی قوام و خصوصیت ظاهری ناخن تاثیر داشته باشد. بیماری‌های ناخن نظیر سپوریازیس، لیکن پلان، آلوپسی آرناتا و قارچ ناخن‌ها نیز باعث شکستگی ناخن‌ها می‌شوند ولی اکثر وقت‌ها ناخن‌ها در اثر تماس با مواد شوینده، پاک‌کننده‌های اسیدی و قلیایی و سایر مواد شیمیایی دچار شکنندگی می‌شوند.
افراد شاغل (مکرر با آب و رطوبت تماس دارند) و خانم‌های خانه‌دار دچار شکنندگی ناخن می‌شوند، چون خیس شدن مکرر ناخن و تبخیر آب باعث خشک شدن بیشتر ناخن و از دست رفتن آب طبیعی ناخن می‌شود. به دنبال آن شکستگی‌های ناخن را مشاهده می‌کنیم. لازم به ذکر است که کودکان و افراد سالخورده خشکی ناخن بیشتری دارند.
در مواردی که علت شکنندگی ناخن، بیماری خاصی نیست و تنها عوارض ناشی از خشکی ناخن، لوازم آرایشی و مواد شیمیایی باعث آن شده است، توصیه می‌شود هر روز ۵ دقیقه ناخن‌ها در آب ولرم خیس شود سپس با یک ماده چرب‌کننده غلیظ مثل وازلین چرب و به مدت حداقل نیم ساعت با یک کیسه نایلونی، ناخن‌ها پوشانده شود تا در طی چند هفته شکنندگی ناخن کاهش یابد.
دکتر سیدمسعود داوودی متخصص پوست، مو و زیبایی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی