روزنامه سوئیسی "تاگس انسایگر" در تحلیلی نوشت: در انگلیس به صورت جدی درباره خروج از اتحایه اروپا بحث می شود. نزدیک به نیمی از محافظه کاران انگلیس از چنین راهکاری حمایت می کنند.

نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد که تا به حال این مسئله که آیا ما می توانیم اتحادیه اروپا را ترک کنیم موضوعی بود که درباره آن در انگلیس فکر می شد. حتی در بین احزاب و شخصیتهای مشکوک به یورو نیز هرگز توافقی در این باره که آیا خروج از اتحادیه اروپا مسیر درستی است وجود نداشت. برخی از مشکوکان به اتحایه اروپا به جای ارائه چنین طرحی درخواست می کردند که لندن باید نقش ویژه اش در بروکسل را تقویت کرده و مسئولیتهای بیشتری را از اتحادیه اروپا بگیرد. چنین موضعی کم و بیش موضع دیوید کامرون و هم حزبی هایش نیز بود.

کامرون نمی خواست در هماهنگی های اتحادیه اروپا شرکت کند، اما می خواست همچنان در این اتحادیه باقی بماند. اما طرح خروج از این اتحایه به دلایل تجاری وجود نداشت. اما در اوایل امسال شرایط تغییر کرد. برخی از محافظه کاران برجسته انگلیسی اظهار شک درباره اتحادیه اروپا را آغاز کردند و این گونه استدلال آوردند که تنها جدایی از این ائتلاف می تواند انگلیس را نجات دهد.

بر اساس گزارش نشریه تایمز نزدیک به نیمی از فراکسیون محافظه کار انگلیس چنین اظهار نظری دارند. درخواستها برای یک رای گیری بدون اما و اگر درباره خروج از اتحادیه اروپا بلند شده است. بر اساس نظر سنجی ها در بین انگلیسی ها احتمال نه گفتن برای ادامه حضور در اتحادیه اروپا شانس بالایی دارد. مخالفان اتحادیه اروپا در حزب کامرون می خواهند این هفته فشارها در این مسیر را به صورت ویژه تقویت کنند. آنها تصمیم دارند که در مجلس عوام، کامرون را برای اینکه هنوز هیچ لایحه قانونی را برای برگزاری رفراندوم خروج از اتحادیه اروپا تنظیم نکرده است مورد نکوهش قرار دهند.

به این ترتیب محاسبات تاکتیکی دیوید کامرون خیلی سریعتر از آنچه که وی فکرش را می کرد خراب شد. وی درخواست رفراندوم خروج را تازه در برنامه های انتخاباتی بعدی محافظه کاران می خواست مورد بررسی قرار دهد. اگر وی در انتخابات 2015 موفق می شد می خواست مذاکراتی را در راستای اصلاحات با اتحادیه اروپا آغاز کند و در سال 2017 ملت را در جریان نتیجه این مذاکرات قرار دهد.

اما حالا نمایندگان محافظه کار انگلیسی نبردهای اروپایی خود را زودتر آغاز کرده اند و بیشتر آنها بر این عقیده اند که منتظر ماندن تا سال2017 مضحک است.

نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد که دو فاکتور در این زمینه موثر است که مسئله اتحادیه اروپا به صورت ناگهانی چنین اهمیتی در انگلیس پیدا کرده است که یکی از آنها طبیعتا بحران یورو است. بحران یورو در انگلیس ناامنی ایجاد کرده است و خشمهای قدیم علیه اتحادیه اروپا را دوباره بیدار کرده است.

دربخش دیگری از این مطلب آمده است که فاکتور دیگری که بحثهای اروپایی را در انگلیس داغ کرده است صعود حزب مستقل انگلیس موسوم به یوکیپ در انتخابات شوراهای محلی این کشور بود. چنین واقعه ای انتقاد از کامرون را در بین هم حزبی هایش به ارمغان آورد و وی را مجبور به توافقات جدید کرد.

حالا کامرون که دوست ویژه ای برای اتحادیه اروپا محسوب نمی شود تحت فشار گروههایی که خواهان خروج انگلیس از اتحادیه اروپا هستند و حامیان تداوم عضویت لندن در این اتحادیه قرار دارد. اینکه آیا کامرون در برابر این فشارها سر خم می کند بستگی به این دارد که کشورش تا چه مرحله ای برای خروج از اتحادیه اروپا پیشروی می کند.

نویسنده در بخش پایانی این مطلب بحث های بین موافقان و مخالفان عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا را آغاز یک بحث طولانی ارزیابی کرده و نوشت: اینکه چنین بحث هایی در انگلیس شروع شده است نشان می دهد که چقدر مسئله جدی است.