فرهنگ > تلویزیون - محسن حدادی
امسال اولین نوروزی است که رسانه ملی با همتی مضاعف در شبکه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی از مخاطبان دیداری و شنیداری خود پیامک طلب می‌کند و به شدت هم بر این موضوع اصرار دارد و دائم آن را تبلیغ می‌کند، علت چیست؟
مدیران و برنامه‌ریزان رسانه ملی به خوبی دریافته‌اند که با ریزش شدید مخاطب بومی روبرو شده‌اند و مردم دیگر نه تنها در پایتخت که در دورافتاده‌ترین نقاط کشور هم با هزینه‌ای اندک، به خیل مخاطبان شبکه‌های فارسی‌زبان و البته انگلیسی‌زبان مورد علاقه خود پیوسته‌اند.
اتفاقی که در سال 88 با «فارسی‌وان» آغاز شد و این‌روزها و شب‌ها به «من و تو» رسیده است؛ فارغ از آسیب‌شناسی این کوچ رسانه‌ای که دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد و مدیران ارشد رسانه ملی این دلایل را، از هر کسی بهتر می‌دانند و در مقابل، یا در جهت جذب مخاطب ناتوان‌اند و یا بیشتر از این نباید از آنها انتظار داشت ـ هیچوقت نمی‌توان با اسب از قطار سریع‌السیر پیش افتاد! ـ ماجرای سرمایه‌گذاری عجیب و غریب رسانه ملی برای دریافت پیامک از مخاطبان خود، حرف دیگری است.
به زعم نگارنده، رسانه ملی با قرار دادن مسابقات پیامکی و یا درخواست ارسال پیامک از مردم در خصوص میزان رضایت از برنامه‌های نوروزی، بیش و پیش از هر هدفی، در صدد است تا میزان مخاطبان خود را رصد کند، به صورتی که مشخص شود، چه تعداد از مردم، مخاطب برنامه‌های نوروزی رسانه ملی که به نوعی گلچینی از بهترین برنامه‌ها در بهترین ایام سال است، بوده‌اند و این شاید بهترین نظرسنجی میدانی و البته مبتنی بر واقعیت جامعه در خصوص میزان مخاطبان رادیو و تلویزیون در حال حاضر باشد.
بر این اساس است که میزان پیامک‌های رسیده به یک شبکه و یا یک برنامه، معیاری کلی از یک جمعیت مخاطب به دست مدیران خواهد داد، اگرچه در این بین، قرار دادن جوایزی همچون ربع سکه بهار آزادی برای برندگان به قید قرعه اینگونه نظرخواهی، خود به خود، نوعی تقلب و یا کمک به بالابردن آمار است، اما شاید ـ تاکید می‌کنم شاید ـ مدیران و برنامه‌ریزان شبکه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی با این اقدام از خواب زمستانی بیدار شوند و به واقع و بدور از جنجال‌های تبلیغاتی، فکری برای ریزش مخاطبان داخلی بکنند.
در آماری که اخیرا یکی از مدیران شبکه پایتخت اعلام کرده، برای یک سریال نوروزی در شب هشتم پخش، حدود یک میلیون پیامک ارسال شده است؛ در حالی که بالغ بر 15 میلیون نفر مخاطب شبکه پایتخت در تهران و شهرهای اطراف هستند، به عبارتی مخاطبان یکی از بهترین باکس‌های شبکه پایتخت چیزی حدود یک پانزدهم مخاطب بالقوه است آن هم با وعده ربع سکه بهار آزادی که می‌تواند بدون تماشای مجموعه هم به سوال مورد نظر شبکه پایتخت از طریق پرسش از کسانی که مجموعه را دیده‌اند، باشد...حالا شما حساب کنید که مخاطب سایر برنامه‌های این شبکه در سایر ایام سال چقدر است؟
شیوه تبلیغ برخی مجریان رسانه ملی برای شرکت در این مسابقه نیز جالب توجه است: «عدد 41 یعنی رضایت کم، عدد 42 رضایت متوسط و عدد 43 یعنی رضایت بالا از برنامه‌های شبکه ما... خدا نکنه یه وقت عدد 41 رو برامون ارسال کنین...به هر حال عدد مورد نظر رو که امیدوارم 43 باشه به این شماره ارسال کنین...»
و این یعنی نهایت انتخابات آزاد در رسانه ملی!
در این میان خالی از لطف نیست که به این نکته نیز اشاره کنم؛ رسانه ملی با این مسابقه ضمن اینکه از استفاده روزافزون خود از سیستم پیام کوتاه در برنامه‌های زنده و تولیدی، سبقت گرفت و رکورد تازه‌ای خلق کرد(!)، به خوبی توانست «مخابرات» را برنده بلامنازع جهاد اقتصادی ابتدای سال کند و این نهاد پول‌ساز دولتی را با استفاده از جیب ملت، پولدار‌تر کند. اینکه در پشت پرده چه قراردادهایی وجود دارد تا رادیو و تلویزیون به شکلی شبانه‌روزی برای مخابرات سودآوری کنند، نکته‌ای است که هنوز اطلاعاتی از آن در دسترس نیست!