شیرجه اسبها (Horse diving/ Mule diving) از نمایش های پر طرفدار میانه دهه ۱۸۸۰ میلادی بود که در این نمایش ها، اسب و قاطر ها از ارتفاعی که گاه تا ۱۸ متر هم می رسید به میان یک استخر آب شیرجه می زدند.
تاریخچه:
ایده ایجاد
نمایش های
شیرجه اسب توسط ویلیام کارور (William Frank "Doc” Carver -May 7, 1851 – Aug. 31, 1927) داده شد. گفته میشود ویلیام کارور در ۱۸۸۱ در حال عبور از پلی صدمه دیده بر روی رودخانه Platte در نبراسکا بود که اسبش به رودخانه سقوط کرد و این رخداد الهام بخش وی در ایده پردازی این
نمایش های آزارنده بود.
کارور حیوانات متفاوتی را برای اجرای
نمایش تمرین داد و با کمک دوستانش به اجرای
نمایش شیرجه اسب ها پرداختند تا جایی که این
نمایش ها در شهرهایی چون آتلانتیک سیتی بسیار محبوب شد.
نمایش ها ادامه یافت تا ۱۹۳۱ که یکی ار سوارها تعادلش را از دست داد و در سقوط همراه اسبش از هر دو چشم کور شد؛ با اینحال و با چشمان نابینا به
نمایش پرش
اسب ها ادامه داد. در ۱۹۹۱ کمپانی دیزنی فیلمی با نام "قلب های وحشی نمی شکنند” در همین زمینه ساخت.
حال حاضر:
در فوریه ۲۰۱۲ بر اساس طرح جامع گردشگری آتلانتیک سیتی اعلام شد که این
نمایش حیوان آزاری مجددا در این شهر فعال خواهد شد.
نمایش شیرجه اسب ها و حقوق حیوانات:
نمایش شیرجه اسب و قاطرها از ابتدا با انتقادهای شدید مبنی بر نقض حقوق حیوانات مواجه شد و پس از جنگ جهانی دوم محبوبیتش را از دست داد.
اسب ها گاه هر روز هفته و روزی چهار بار مجبور به
شیرجه زدن می شدند. برگزارکنددگان این
نمایش ها با اتهام استفاده از شوکر های حرارتی و الکتریکی، ترساندن و استفاده از درهای تله ای برای اجبار
اسب ها به
شیرجه زدن مواجهند.
منبع: دیده بان حقوق حیوانات