آنفولانزای پرندگان در مرغ مینا Avian Influenza
بیماری واگیر حاد و فوق حاد و خطرناکی است که دستگاه تنفس، گوارش و عصبی بسیاری از پرندگان مختلف اهلی و وحشی از آن جمله مینا را مبتلا می سازد. شدیدترین نوع بیماری شکل فوق حاد آن است که در طیور با یک دوره کوتاه و مرگ و میر بسیار بالا مشخص می گردد. فرم فوق حاد بیماری علاوه بر پرندگان به انسان منتقل شده و باعث مرگ فرد مبتلا می گردد.
آنفولانزای پرندگان می تواند در بیشتر گونه های پرندگان دیده شود. از جمله در دوم فوریه سال 2006 مقامات بهداشتی جزیره هنگ کنگ یک مورد مرگ مینای تاجدار بر اثر عفونت آنفولانزای فوق حاد پرندگان در پارک ملی هنگ کنگ را تایید نموده و تدابیر شدید بهداشتی را اعمال کرده و اقدام به تعطیلی پارک مذکور نمودند.
عامل مسبب بیماری ویروس آنفولانزا جزو خانواده «ارتو میکزو ویروس» ها طبقه بندی شده است و دارای سه تیپ A، Bو Cمی باشند.
ژن تیپ Bو Cتنها در انسان شناسایی شده اند. ویروس های مسبب بیماری آنفولانزا در طیور همگی دارای آنتی ژن تیپ Aهستند. این ویروس ها دو آنتی ژن سطحی به نام های هماگلوتینین (H) و نورآمینیداز (N) دارند که این موضوع در تشخیص سویه های مختلف این ویروس نقش مهمی ایفا می نمایند.
حداقل 16 هماگلوتنین و 9 نورآمینیداز وجود دارند که تعداد زیادی از تحت تیپ های این ویروس را به وجود می آورند. ویروس های آنفولانزا از نظر بیماری زایی و قابلیت انتشار در بین پرندگان، با یکدیگر بسیار متفاوتند. مهم ترین تیپ های بیماری زا، تیپ های 5 و 7 هماگلوتنین هستند و بقیه تیپ ها می توانند عفونت های خفیف و یا بدون نشانه در پرندگان ایجاد نمایند. تیپ H5N1 ویروس آنفولانزای پرندگان می تواند بیماری حد و کشنده ای را در انسان ایجاد نماید، از این رو شایسته است در هنگام برخورد با این بیماری احتیاطات لازم به عمل آید.
پرندگان مهاجر از جمله غاز و اردک از جمله ناقلان طبیعی ویروس می باشند و به علت مهاجرت این پرندگان از مناطق آلوده به سایر مناطق می توانند سبب بروز موراد بیماری در بین پرندگان اهلی، وحشی، بومی و به تبع آن انسان گردند.
ویروس آنفولانزا به وسیله کفش، لباس، سبد و سایر وسایل آلوده انتقال می یابد و به تازگی شاهد انتقال بیماری بوسیله ی اردک های وحشی مهاجر از کشوری به کشور دیگر بوده اند.
نشانه های بیماری بیماری در پرندگان وحشی به دو شکل تحت حاد و حاد تظاهر می یابد. در شکل تحت حاد فقط شاهد تب خفیف، ژولیدگی پرها و کاهش تخم گذاری بوده و معمولاً این شکل بیماری بیشتر در پرندگان آبزی دیده می شود، هرچند که شکل حاد نیز در این پرنده های دیده شده است. در شکل حاد بیماری علایمی نظیر تب، عوارض تنفسی و تلفات بالا که گاهی به صد در صد می رسد مشاهده می گردد. بیماری در این شرکل سریعاً باعث مرگ پرندگان می شود.
کنترل و پیشگیری مهم ترین اقدام کنترلی شامل معدوم کردن سریع پرندگان بیمار یا تماس یافته، دفن بهداشتی لاشه ها و قرنطینه و ضدعفونی کردن مرغداری ها می باشد.
لازم به ذکر است که ویروس مزبور در عرض 3 ساعت در دمای 56 درجه سانتی گراد یا نیم ساعت در دمای 60 درجه سانتی گراد و همچنین در تماس با مواد ضدعفونی کننده رایج نظیر فرمالین و ید از بین خواهد رفت. ولی در دمای پایین مقاوم بوده و حداقل تا سه ماه بعد ممکن است در کودهای آلوده، زنده بماند.
همچنین قادر است در دمای 22 درجه سانتی گراد محیط به مدت 4 روز و در دمای صفر درجه سانتی گراد به مدت بیش از 30 روز به حیات خود ادامه دهد. شایان ذکر است که مقدار یک گرم از کود آلوده به اشکال شدیداً بیماری زای ویروس آنفولانزای پرندگان حاوی تعداد بسیار زیادی ویروس بوده و قادر به آلوده کردن حدود یک میلیون مرغ می باشد. یکی دیگر از اقدامات کنترل مهم این بیماری در بین پرندگان، محدودیت جابجایی پرندگان در داخل کشور و یا بین کشورها میباشد.
سایت جامع حیوانات ایران
PersianPet Forum - www.mypet.ir
http://persianpet.org/forum/thread63052-5.html#ixzz2q86i96eB
Under Creative Commons License:
Attribution
Follow us:
@persianpet on Twitter |
mypersianpet on Facebook