صفحه نخست » بخش عمومي » اطلاعات ضروری » روزانه های پرشین پت

۲ – قابلیت پنهان سازی WPA / WEP را فعال کنید

تکنولوژی بی سیم تلاش می کند پیغام را به گونه ای ارسال کند که به وسیله سایر دستگاه ها قابل خواندن نباشد. امروزه چنین تکنولوژی برای کپسوله سازی وجود دارد. طبیعتا شما خواستار انتخاب بهترین شکل از کپسوله سازی هستید که بتواند با ساده ترین تنظیمات کار کند. پس یرای این کار همه ی ابزار های (wireless) شبکه باید از تنظیمات کپسوله سازی شناخته شده ای استفاده کنند. محبوب ترین آن ها WEP / WPA می باشد که استفاده از آن ها را به شما توصیه می کنیم.

۳ – SSID پیش فرض را تغییر دهید

همه نقاط دستیابی/مسیر یاب ها از نام شبکه ای استفاده می کنند که SSID نام دارد و کارخانه ها معمولا محصولاتشان را با SSID یکسان وارد بازار می کنند. برای مثال SSID همه دستگاه های شرکت LINKSYS, به طور عادی قرار داده شده اند. دانستن SSID به تنهایی موجب ورود دیگران به شبکه شما نمی شود ولی برای شروع نقطه ی خوبی است. مهم تر این است که هکر با دیدن SSID پیش فرض, برای ورود مشتاق تر می شود, چون می داند که شبکه به درستی تنظیم نشده است. پس SSID پیش فرض را تغییر دهید.

 ۴ – پخش عمومی SSID را خاموش کنید 

در شبکه هایبی سیم, نقطه دستیابی یا مسیریاب به طور معمول نام شبکه (SSID) را تا فاصله ای مشخص پخش می کند. این خاصیت برای مشترکانی که در حال حرکت بین خارج و داخل این محدوده هستند, طراحی شده است. در منزل به این ویژگی نیازی نیست و این ویژگی, تعداد افرادی که دوست دارند به شبکه شما وارد شوند را افزایش می دهد. خوشبختانه بسیاری از wireless ها اجازه غیرفعال کردن ویژگی پخش عمومی SSID را به مدیر شبکه می دهد.

 ۵ – از فیلتر Mac Address استفاده کنید

هر قطعه از اجزای wireless, دارای یک شناسه منحصر به فرد است که آدرس فیزیکی یا Mac Address نام دارد. نقاط دستیابی و مسیریابی, Mac Address تمام دستگاه هایی که به آن وصل هستند را در خود دارد. توسط این ویژگی می توان MAC Address دستگاه هایی که می خواهیم به شبکه وصل شوند را وارد مودم کنیم و از پس فقط و فقط این دستگاه ها توانایی برقراری ارتباط را دارند. فقط توجه داشته باشید این ویژگی آنقدر که به نظر می رسد قدرتمند نیست و هکر ها به راحتی می توانند Mac Address ها را جعل کنند.

۶ – اتصال خودکار شبکه های Wi-Fi را باز نکنید

اتصال به شبکه بی سیم باز, مانند شبکه بی سیم رایگان یا مسیریاب همسایه شما، کامپیوترتان را در معرض خطر امنیتی قرار می دهد. هر چند به طور معمول فعال نیست ولی بسیاری از کامپیوتر ها تنظیماتی در دسترس دارند که اجازه می دهد این اتصال بدون اطلاع کاربر اتفاق بیافتد.

۷ – به ابزار ها Static IP اختصاص دهید

بیشتر شبکه های خانگی تمایل به داشتن IP Address های پویا دارند. تکنولوژی DHCP براستی، برای تنظیم کردن راحت است اما متاسفانه این مزیت, ابزاری برای دزدان شبکه می باشد. کسانی که می توانند به راحتی IP Address مجاز را از لیست DHCP شبکه شما بدست آورند. برای حفظ امنیت بیشتر از IP های ثابت استفاده کنید

۸ – از Firewall استفاده کنید

مسیریاب های مدرن دارای Firewall های داخلی هستند اما گزینه هایی برای غیر فعال کردن آنها نیز موجود است. مطمئن شوید که Firewall مسیریاب شما روشن است. دیوار آتش از ورود غیر مجاز جلوگیری می کند و در صورت صحیح بودن کلیه تنظیمات, می تواند بسیاری از درخواست های آلوده را شناسایی کند.

۹ – مسیریاب یا نقطه دستیابی را در مکانی امن قرار دهید

سیگنال های Wireless معمولا به خارج از خانه می رسند. نشت میزان کمی از سیگنال ها به بیرون مشکلی ندارد اما دسترسی بیشتر به این سیگنال ها کار را برای ردیابی و بهره برداری دیگران آسان می کند. موقعیت مسیریاب/نقطه دسترسی تعیین کننده ی این دسترسی می باشد. در ساده ترین حالت, دستگاه مرکز یک دایره می باشد و داده ها را توسط امواج به صورت دایره ای شکل ارسال می کند. پس بهتر است مودم در قسمت های مرکزی خانه قرار دهیم.

۱۰ – شبکه را در دوره ی طولانی بی استفاده, خاموش کنید

اقدام نهایی برای امنیت wireless ها, خاموش کردن دستگاه در مدت زمانی (طولانی) است که از آن استفاده نمی کنید. برای مثال اگر قصد سفر دارید, بهتر است دستگاه را خاموش کنید تا از نفوذ هکرها جلوگیری نمایید.