به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر احمد رئیس السادات گفت: داروهایی که برای درمان درد آرتروز زانو در مراحل اولیه مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از استامینوفن، داروهای ضد التهابی غیر کورتونی خوراکی و یا موضعی مانند دیکلوفناک، ناپروکسن و سلکسیب و گاهی از داروهای مخدر خفیف مانند ترامادول و یا تزریقات کورتون داخل مفصلی برای کاهش موقت درد و بهبود عملکرد استفاده می شود اما تحقیقات اخیر استفاده روتین از مکملهایی مانند کندروتین سولفات و گلوکز آمین را توصیه نمی کند.
نایب رئیس انجمن طب فیزیکی و توانبخشی افزود: در افراد مسن، بیماران مزمن قلبی، عروقی و کلیوی و همچنین بیمارانی که سابقه خونریزی معده و اثنی عشر دارند استفاده از داروهای ضد التهابی غیر کورتونی خوراکی باید با احتیاط صورت گیرد و ترجیحا از داروهای موضعی و یا جایگزین آنها استفاده شود. تزریقات داخل مفصلی هیالورونات، دولوکستین و مخدرها در مواردی که درمانهای اولیه پاسخ نداده اند مورد استفاده قرار می گیرد.
وی ادامه داد: استفاده طولانی مدت از دستگاههای تحریک الکتریکی (TENS) و یا طب سوزنی در موارد درد مزمن متوسط تا شدید، به ویژه وقتی بیماران به دلایل شخصی و یا بیماریهای همراه امکان اعمال جراحی تعویض مفصل را ندارند می تواند کمک کننده باشد.
رئیس السادات گفت: درمانهای دستی به همراه ورزش، انواع گرما درمانی، تای چی و مداخلات روانی و اجتماعی از جمله مواردی هستند که بر اساس شرایط بیمار ممکن است در مبتلایان به آرتروز مفید واقع شوند.
دومین سمپوزیوم تازه های آرتروز زانو به همت انجمن طب فیزیکی و توانبخشی ایران با همکاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در تاریخ پنجشنبه 25 خرداد ماه جاری در مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی شهید مدرس تهران برگزار می شود.