دکتر سید محمد معصومی، عضو هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه، با استناد به کتاب گیاهان دارویی دکتر علی زرگری، با بیان این مطلب، اظهار داشت: نعناع با نام علمی Mentha piperata L
گیاهی است علفی و پایا که دارای ساقه هایی بر دو نوع خزنده و زیرزمینی می باشد.
وی افزود: برگ های نعناع متقابل، بیضوی، نوک تیز، دندانه دار، کمی پوشیده از کرک و به درازی چهار تا هفت سانتیمتر و به عرض دو تا سه سانتیمتر است.
معصومی گفت: از کلیه قسمت های هوایی این گیاه بوی معطر و مطبوع استشمام می شود ولی اگر جویده شود علاوه بر بوی اسانس، سبب احساس خنکی در مخاط دهان نیز می گردد.
این عضو هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه ادامه داد: با توجه به اینکه برای مصارف دارویی منحصرا برگ یا سرشاخه گلدار گیاه مورد استفاده قرار می گیرد از این جهت بعد از قطع کامل قسمت های هوایی گیاه، برگ و سرشاخه گلدار را از بقیه جدا ساخته برای مصارف درمانی مورد استفاده قرار می دهند.
وی ابراز داشت: اسانس مانت از تقطیر برگ و سرشاخه گلدار گیاهان مذکور، تحت تاثیر بخار آب تهیه می گردد و برای این کار نیز معمولا گیا دو ساله را که واجد مقادیر بیشتری اسانس است، انتخاب می کنند.
معصومی گفت: مانتول (Menthol) که از اسانس مانت بدست می آید و طعم و بوی نعناع دارد، در تهیه انواع شیرینی، عطر سازی و خصوصا معطر کردن سیگار استفاده می‌شود و در تهیه بعضی فراورده های
گیاهی مانند محلول رفع سرفه، بخور و ... مورد استفاده قرار می گیرد.
معصومی ادامه داد: اگر مانتول به مقدار کم بر روی پوست سالم مالیده شود، اثر ضدخارشی ایجاد می کند و از این نظر پماد های ضد خارش از آن تولید می شود.
این استاد گیاهشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه گفت: مانتول اثر آرام کننده
دردهای موضعی دارد و از ضدعفونی کننده های خوب به حساب می آید. از مانتول به صورت پماد برای رفع
دردهای عصبی سطحی، سردرد های یکطرفه،
سیاتیک و رفع دندان درد استفاده می شود.
معصومی اذعان داشت: مانتول همچنین به حالت گرد و به صورت استنشاق و بالا کشیدن از بینی یا محلول های روغنی در
درمان بیماری های گلو و بینی و
سینوزیت حاد بکار می رود.
وی تصریح کرد: در کودکان خردسال و نوزادن باید از مصرف مانتول جدا خودداری کرد زیرا در صورت استفاده مشکلات جبران ناپذیری بروز خواهد کرد ضمن اینکه میزان مصرف آن در بزرگسالان نیز باید کنترل شده باشد زیرا مصرف مقادیر زیاد آن خطرناک است.