گاهی اوقات، آرزو میکردم که کاش مرد بودم تا دچار قاعدگی و میگرن نمیشدم! خصوصاً که این روزها از شر این میگرن به شدت احساس بدبختی میکنم... میگرن زنان را سه برابر بیشتر از مردان مبتلا میکند و مگیرن ها کاتمنیال (میگرن هایی که در روزهای قاعدگی و نزدیک به آن روی میدهند) هم که خب، مطمئناً مخصوص زنان است!
یک حملۀ میگرنی واقعی
عموماً چند پرسش ساده برای تشخیص نشانه های خاص میگرن کافی است. وجود میگرن پس از پنج تا ده حمله در سال، ظرف مدت 4 تا 72 ساعت، در صورت استفاده نکردن از دارو، اثبات میشود. حمله ها دو تا چهار تا از این ویژگی ها را با خود به همراه دارند: یک طرفه بودن، ضربانی، شدت ملایم تا شدید و شدیدتر شدن بر اثر فعالیت جسمی. حمله ها همراه با تهوع و/یا استفراغ، صداهراسی و تصویر هراسی (یا به بیان دیگر فردی که دچار حملۀ میگرنی شده، نمیتواند صدا و/یا نور را تحمل کند) هستند.
و آخرین ویژگی این است که، در میگرن های کاتامنیال، سردردها دو روز قبل از شروع قاعدگی آغاز میشوند و تا دو روز اول قاعدگی ادامه دارند.
تأثیر هورمون ها بر میگرن
ما چیزهای کمی دربارۀ علت های حملۀ میگرنی میدانیم، در این حد اطلاع داریم که در نتیجۀ رابطۀ متقابل نورون ها و عروق ایجاد میشود. ... و آنچه درباره اش اطمینان وجود دارد این است که دریافت کننده های استروژنی بر روی سرخرگ ها مغزی تشخیص داده شده اند. این طور توضیح داده میشود که تغییرات میزان استروژن، خصوصاً کاهش آن، باعث شروع حمله ها میگردد، این اتفاق حدوداً 3 تا 4 سال بعد از سن بلوغ روی میدهد و تا زمان یائسگی ادامه دارد، البته در مواردی که از درمان جایگزین هورمونی استفاده شود، این حمله ها به تأخیر خواهند افتاد.
توجه، میگرنی که در پنجاه سالگی بروز پیدا میکند، به هیچ وجه کاتامنیال نیست، بنابراین مراجعه به پزشک در این مورد ضروری خواهد بود.
هنگام بارداری، زمانی که زنان از استروژن اشباع هستند، حمله ها بسیار کم و به ندرت خواهند بود.
میگرن و شانس جلوگیری از بارداری
مستعدترین افراد برای ابتلا به میگرن کاتامنیال کسانی هستند که از قرص های ضدبارداری استرو-پروژسترون استفاده میکنند، دریافت کننده های استروژن آنها به تغییر، حتی به میزان جزئی در میزان استروژن اضافه حساس است. بهتر است که این افراد فقط روی قرص های ضدبارداری که صرفاً حاوی پروژسترون هستند، حساب کنند. میگرن های کاتامنیال زنانی که قرص های ضدبارداری هورمونی نمیخورند، اصولاً باید کمتر از بقیه باشد.
بدترین و آزاردهنده ترین دورۀ میگرن زمان شدت حمله ها است یعنی زمان قبل از یائسگی و از 45 سالگی به بعد.
حملۀ میگرن: راه حل های دارویی
برای دختران بسیار جوان ضد التهاب ها (ایبوپروفن) اولین درمان برای حمله های کاتامنیال و دردهای شکم هستند.
در طی دوران بارداری، از 6 ماهگی به بعد مصرف دارو برای تسکین میگرن ممنوع است. در هفته های نزدیک به زایمان، ممکن است حمله های شدید میگرنی شروع شود، که میتواند برای برخی زنان آغاز یک بیماری میگرنی باشد...
برای میگرن هایی که طی دو سال ِ بعد از یائسگی ایجاد میشوند، برای زنانی که میخواهند از درمان های هورمونی جایگزین بهره مند شوند، پرژسترون طبیعی و استروژن موضعی تجویز میگردد.