این خانه از این جهت گران قیمت است که استاد دانشگاه تهران (صاحب خانه)پس از مستقر شدن در این خانه، شروع به جمع آوری مجموعه های تاریخی ارزشمندی کرده است.
موزه و خانه مقدم در آغاز، عمارتی بزرگ و مجلل و محل سكونت خاندان محمدتقی خان احتساب الملك از صاحب منصبان مشهور دربار قاجاریه بوده که بعدها در اختیار محسن مقدم، استاد باستان شناسی دانشگاه تهران، قرار می گیرد.
محسن مقدم در اروپا در رشته نقاشی، تاریخ هنر و باستان شناسی تحصیل كرد و پس از بازگشت به ایران در تاسیس دانشكده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و گروه باستان شناسی مشاركت بسیار فعال و نقش تعیین كننده ای ایفا کرد.
او به همراه همسر فرانسوی اش در خانه پدری خود در تهران ساكن شد. محسن مقدم و همسرش "سلما" كه كارمند كتابخانه و موزه ملی ایران بوده در كنار فعالیت های علمی، آثار و اشیاء فراوانی را با هدف حفظ میراث فرهنگی و تاریخی ایران گردآوری کردند.
آن ها، این آثار و اشیای ارزشمند را به طرزی زیبا در جای جای اتاق ها و فضاهای عمارت قدیمی خاندان خود نصب و به نمایش گذاشتند. وی خانه خود را بعد از مرگش برای دانشگاه تهران وقف می کند و دانشگاه تهران هم این خانه را به همراه بقیه میراث ارزشمندش در سال 1388 به موزه تبدیل می کند.
در مجله "سپید و سیاه" که از جمله نشریه های قدیمی ایران به شمار می رود، مقاله ای از پروفسور پوپ از کتابش با عنوان "بررسی هنرهای ایران" جلد 11 به همراه مقاله ای از اسماعیل جمشیدی (خبرنگار آن زمان)، چاپ شده که خانه مقدم را به عنوان گران ترین خانه جهان معرفی کرده اند.
"زینب حقی مقدم" کارشناس میراث فرهنگی در گفت وگویی ضمن اشاره به ارزشمندی موزه مقدم و دادن لقب گران ترین خانه جهان به این خانه، درباره ویژگی های منحصر به فرد آن می گوید: قبل از انقلاب برخی شبکه های خارجی، گزارش هایی از این خانه ارائه دادند و چند مقاله نیز در مجلات و ژورنال های معتبر در مورد آن چاپ شده است. این خانه از این جهت گران قیمت است که این استاد دانشگاه پس از مستقر شدن در این خانه، شروع به جمع آوری مجموعه های تاریخی کرده که کلکسیون های داخل موزه به جا مانده از این اقدام وی است.
وی ادامه می دهد: برخی از این اشیای گران قیمت و تاریخی به صورت غیرمنقول، در داخل خانه نصب شده، مثل کاشی ها و ظروف زرین فام که متعلق به قرون سوم و چهارم هجری به بعد است. همچنین اشیای منقولی که قدمت آن ها به هزاره پنجم قبل از میلاد تا دوره قاجار می رسد و شامل اشیای تاریخی مثل سفال ، فلز و مجموعه ای گسترده از پارچه هایی که از دوران هخامنشی تا اواخر دوره معاصر می شود.
این اشیای گران بها از لحاظ قیمت گذاری مجموعه داران، هر کدام دارای قیمتی خاص هستند، اما مجموعه ای که در داخل این خانه جمع شده، نسبت به مجموعه های دیگر این استاد دانشگاه از ارزش بالاتری برخوردار است.
این کارشناس، به ساخت برخی قسمت های این موزه به دست مقدم حتی تا ساعات پایانی عمرش اشاره می کند و توضیح می دهد: دیواری بین اندرونی و بیرونی خانه بوده که بعدها با کمک دانشجوهایش، آن را به صورت برجی به سبگ گوتیک می سازد که نمای ظاهری آن، اروپایی است اما در داخل از مقرنس کاری و تزیینات کاملا ایرانی استفاده کرده است.
کنار همین برج، ایوانی به نام "قاجار" قرار دارد و در ساخت آن، از تکه کاشی های قدیمی که از قصرهای دوره قاجار به جا مانده بوده، استفاده شده است. برخی از این کاشی ها متعلق به حمام فتحعلی شاه قاجار و تعدادی نیز متعلق به دوره زندیه است (که مشخص نیست از کجا آورده شده) که همراه خودش می آورده و بر روی دیوارها نصب کرده است. این ایوان، شامل حوضچه ای مرمری متعلق به حمام فتحعلی شاه و ستون و کاشی هایی از کاخ خواهر ناصرالدین شاه است.
استخری که روبروی ایوان قاجار قرار دارد نیز با الهام از باغ الحمراء که کاخی متعلق به دوران صدر اسلام است، ساخته شده؛ ایده او برای ساخت این استخر با سبک ذکر شده، این است که در ساخت کاخ الحمراء، از معماری اصیل ایرانی بهره گرفته شده و برای زنده نگه داشتن این نوع معماری، این استاد این استخر را در خانه اش درست می کند.
همچنین کاشی هایی که در بخش حوضخانه خانه مورد استفاده قرار گرفته است، بسیار ارزشمندتر نسبت به کاشی هایی است که در حیاط خانه قرار دارند، چرا که این کاشی ها متعلق به قرون 3 و 4 و صدر اسلام می شود.
گفتنی است برخی از آثار بویژه کاشی های کار شده در محوطه این خانه در معرض تخریب است و موزه مقدم در خیابان امام خمینی (ره)پایتخت قرار دارد.