امروز
"وی زینپنگ" (Wei Xinpeng) یک قایقران چینی است كه از آب "رود زرد" امرار معاش می‌كند. ولی برعكس دیگر قایقرانان، كار او صید ماهی از این رودخانه نیست او جسد‌هایی را كه در رودخانه افتاده‌اند، پیدا می‌كند و به خانواده‌های‌شان می‌فروشد.
به گزارش آفتاب به نقل از بی‌بی‌سی، این مرد چینی هر روز مسیر رودخانه را تا رسیدن به پل موقت ویژه عابران پارو می‌زند؛ و اجسادی كه در این رودخانه افتاده اند را از آب می‌گیر د به خانواده‌شان حویل می‌دهد. این اجساد افرادی هستند كه یا به قتل رسیده غرق شده یا خودكشی كرده‌اند.
آقای "وی" می‌گوید كه از هفت سال پیش كه این شغل را شروع كرده، تا كنون ۵۰۰ جسد را از رودخانه بیرون كشیده است.
به گفته آقای "وی" آخرین جنازه‌ای كه او پیدا كرده است شش روز پیش بوده است.
پس از آنكه او اجساد را از آب می‌گیرد، آنها را در یک پناهگاه قرار می‌دهد تا از جریان آب در امان بمانند.
آقای "وی" پس از پیدا كردن این اجساد در روزنامه‌ها آگهی می‌كند و این اجساد را شرح می‌دهد، تا صاحبان آنها پیدا شوند؛ سپس خانواده‌های این افراد با او تماس می‌گیرند.
بعضی از آنان به این منطقه سفر می‌كنند تا جسدها را از نزدیک ببینند؛ آقای "وی" هم با قایقش آنها را به آن پناهگاه می آورد تا جسد بستگان‌شان را ببینید. او برای نشان دادن اجساد به مردم، پول كمی از آنها دریافت می‌كند ولی وقتی تصمیم به بردن جنازه بگیرند، باید ۵۰۰ دلار بپردازند. به گفته آقای "وی" او تاكنون ۴۰ جسد را فروخته است.
او می‌گوید كه در مجموع، خانواده ها وقتی می‌شنوند كه او بابت تحویل جسد از آنان پول می‌خواهد، عصبانی نمی‌شوند.
ولی هنگامی كه او جسد یكی از مسئولان حزب كمونیست چین را پیدا كرد، مقامات از او خواستند كه بدون دریافت پول، جسد را به آنان تحویل دهد.
بعضی وقت ها وقتی مردم جسد ها را می‌بینند، احساساتشان جریحه‌دار می‌شود.
او می گوید: «یک روز پدر و مادری برای یافتن پسرشان به اینجا آمدند. وقتی آنها جسد را دیدند رفتند بدون آنكه یک كلمه حرف بزنند. آنها جسد را همین جا گذاشتند».
آقای "وی" از كاری كه می كند، دفاع می‌كند و می‌گوید كه مقامات برای یافتن این اجساد اقدامی نمی كنند تاجایی كه آنها در آب می‌گندند او گاهی اوقات او اجساد را از آب می‌گیرد و به شیوه معمول آنها را دفن می‌كند.
این مرد چینی با بیان اینكه "وی" پسر خودش نیز در این رودخانه مرد، ولی او هرگز نتوانست جسدش را پیدا كند، ادامه می‌دهد: «به همین علت بود كه مشغول این كار شدم.»
هشتاد كیلومتر كه به سمت شمال بروید، شهر لانژو قرار گرفته كه بیشتر مشتریان آقای "وی" اهل آنجا هستند.
این شهر روزگاری مركز یك استان محروم بود، ولی اكنون یك مركز صنعتی عمده است."پنگ شوجیا" یک مرد ۵۲ است كه پس از ناپدید شدن همسرش به "وی" مراجعه كرد.
به گفته پنگ، همسرش برای دیدن یكی از بستگان از خانه خارج شده بود كه دیگر بازنگشت. هر چند آقای وی، جنازه همسر او را نیافت ولی به گفته پنگ، كاری كه وی می‌كند، یک خدمت است.
