دانشمندان موفق به طراحي دوربيني شدند كه قادر است نواحي دروني پوست انسان را رصد كند.
سازندگان بر اين باورند كه اين موفقيت مي‌تواند حتي منجر به ساخت دوربين‌هايي شود كه گوشه‌ها و زوايا را نيز شكار كند.
تيم تحقيقاتي از ترفندي جديد براي طراحي اين سيستم بهره برد و آن استفاده دوربين از نور طبيعي به جاي ليزر است. اين تكنيك از آن‌چه مدولاتور نوري فضايي خوانده مي‌شود براي "خنثي كردن" پراكندگي كه اشيا را مات يا غير بازتاب‌دهنده مي‌كند، استفاده مي‌كند.
به گفته پروفسور يارون سيلبربرگ هنگام مشاهده يك جنين در حال رشد موجود در درون يك تخم، پوسته تخم همه‌چيز را پراكنده مي‌كند؛ هنگام مشاهده درون پوست نيز فرايند پراكندگي يك مزاحم به شمار مي‌آيد.
وي و همكارانش از پديده‌يي به نام مدولاتورهاي نوري فضايي(SLMs) استفاه كردند. راه حل آنها اصلاح فاز پرتو نور رسيده است. اين دانشمندان موفق شدند "پراكندگي" نور را كه از برخورد آن با سطحي همانند پوست يك ليوان يخ‌زده ناشي مي‌شود، تصحيح كنند.
اين مدولاتورها از آرايه‌يي از پيكسل‌ها تشكيل شده‌اند كه قادر به تصحيح اين فرايند با كند كردن بخش‌هايي از پرتو به طور گزينشي و اجازه دادن به ديگر بخش‌ها براي عبور بدون لمس هستند. هنگامي كه يك ميدان الكتريكي به يك پيكسل اعمال مي‌شود، سرعت نور در حال گذر از خلال آن را تغيير مي‌دهد.
نتايج به دست آمده روند شكل دادن جبهه موج را به كاربردهاي عملي و مشاهده درون ديوار يا زوايا نزديك‌تر مي‌كند.
سيلبربرگ و همكارانش نور را از يك لامپ معمولي و از خلال يك فيلم پلاستيكي با پراكندگي بالا تاباندند و يك رايانه تصوير را تا زماني كه آنها توانستند لامپ را به وضوح ببينند، تنظيم مي‌كرد.
آن‌چه اين محققان نشان دادند اين است كه نيازي به استفاده از ليزر نيست و اين كه مي‌توان اين امر را با نور غيرمنسجم حاصل از يك لامپ يا خورشيد صورت داد.
مدولاتور مي‌تواند "ياد بگيرد" كه چگونه اثر پراكندگي كاغذ را خنثي كند و آن را به يك بازتاب‌دهنده تقريباً كامل تبديل كند.
اين مبتكران معتقدند كه مي‌توان قطعه‌يي از يك ديوار را به آيينه تبديل كرد و اين همان نكته‌يي است كه حيرت همگان را برمي‌انگيزد.
تكنيك مزبور به احتمال فراوان در اسكن پزشكي مورد استفاده قرار خواهد گرفت.