صفحه نخست » سگ » سلامت

مِش ، دکلره و های لایت کردن موها نسبت به رنگ کردن معمولی موها آسیب بیشتری به آنها وارد کرده و لذا ضرر بیشتری دارند. در صورت تمایل به رنگ کردن موهایتان بایستی با یک آرایشگر ماهر در مورد نوع رنگی که بیشتر به چهره شما می آید مشورت کرده و بهتر است رنگ کردن مو فقط توسط  افراد حرفه ای و ماهرانجام شود (ولی یادتان باشد هر كسی كه در آرایشگاه كار می كند لزوماً ماهر یا حرفه ای نیست).

رنگ كردن موها در منزل كار اشتباهی است .اصل کلی در مورد رنگ کردن مو این است که همیشه در گروه رنگ موی  خود باقی مانده و حداکثر 3 سایه از رنگ طبیعی موی خودمان دورشویم. بطور کلی تیره کردن مو نسبت به روشن کردن آن کمتر به مو آسیب وارد می کند.

اولین رنگ موی شیمیایی در سال 1907 میلادی توسط آقای اوگن شولرفرانسوی با کشف ماده « پارا فنیلن دی آمین » ابداع گردید. بیشتر رنگ موهای شیمیایی دارای این ماده به علاوه مواد رنگ بَر و سفیدکننده مانند آمونیاک و پِراکسید هستند. رنگ موی شیمیایی بر دو نوع است:

الف) رنگ موی موقتی: رنگ موی موقتی بصورت شامپو و اسپری بوده و احتیاج به اكسیدان ندارد یعنی ماده رنگی وارد بطن مو نمی شود. شستشوی موها با این شامپو  باعث رنگ شدن سطح ساقه مو شده (رنگ موی گیاهی نیزبه همین ترتیب مو را رنگ می کند) و پس از آن رنگ حاصله با 2-1 بار شستشوی معمولی از بین می رود. این رنگ موها كمترین اثر مضر را بر موها داشته ولی به دلیل گرانی و ناپایداری اثرشان كمتر توسط خانم ها استفاده می شوند. حالت اسپری رنگ موی موقتی دارای پایداری بیشتری نسبت به فرم شامپو می باشد. این رنگ مو احتیاجی به تست پوستی ندارد.

ب) رنگ موی نیمه دایمی: در اینجا ماده رنگی وارد لایه بیرونی مو می شود ولی برخلاف رنگ موی دایمی هیچگونه تغییری در حالت طبیعی مو به وجود نمی آورد. این رنگ مو با تعداد شستشوی بیشتری (نسبت به رنگ موی موقتی) از بین رفته، حاوی مواد آلی می باشد و نیازی به اکسیدان ندارد. رنگ موی نیمه دایمی فقط می تواند موها را تیره تر کرده و لذا قادر به روشن کردن رنگ موی اصلی نمی باشد.

ج) رنگ موی دایمی: در اینجا از مواد رنگ کننده همراه با اکسیدان استفاده شده تا رنگ بطور کامل در ساختمان تارمو نفوذ کرده و لذا رنگ حاصله بطور دائمی جایگزین رنگ طبیعی مو می شود. به همین دلیل رنگ موی دایمی بیشترین آسیب را به موها وارد می كند (بخصوص با استفاده طولانی مدت). در صورت استفاده از رنگ موهای دایمی بهتر است فاصله زمانی بین استعمال آن هرچقدرممكن است طولانی ترباشد.

رنگ موهایی که برای روشن کردن و بلوندکردن مورد استفاده می شوند به دلیل استفاده زیاد از اکسیدان در آنها آسیب بیشتری را به پوست و مو وارد می نمایند. به طور کلی بهتر است در استفاده از رنگ مو جانب احتیاط را رعایت کنیم. مالیدن رنگ مو بر روی پوست سر کار اشتباهی است.

همه رنگ موهای مصنوعی از سه رنگ زرد، آبی و قرمز درست شده اند که رنگ زرد بیشترین و رنگ آبی کمترین میزان نفوذپذیری به ساختمان مو را دارا می باشند و با این حساب بازگشت رنگ در موهای رنگ شده اکثراً به سمت ته رنگ نارنجی است.

نظر به اینکه موها دراثر رنگ کردن مقداری وِز و آسیب پذیر می شوند لذا برای شستشوی آنها بایستی از شامپوی مخصوص موهای رنگ شده کمک گرفته و برای خشک کردن مو  به هیچ عنوان از حوله خشن و سشوار استفاده نکنید. موهایتان را زمانی که خیس است شانه نزده و از شانه های دندانه درشت استفاده نمایید.

برای دوام رنگ مو و جلوگیری از بی رنگ شدن آن از نور آفتاب پرهیز کنید. از رنگ موهای دایمی هیچ گاه نباید برای رنگ کردن ابرو و مژه استفاده کرد. قبل از رنگ کردن موها تا 24 ساعت آنها را شامپو نزنید زیرا چربی طبیعی مو به عمل جذب رنگ بر روی مو کمک کرده و باعث سهولت در امر رنگ کردن مو می شود.

رنگ های طبیعی چون فقط با پوشانیدن سطح مو رنگ آن را تغییرمی دهند عوارض جانبی كمتری داشته و لذا بهتر از رنگ های مصنوعی هستند. حنا معروفترین رنگ موی گیاهی است. بابونه، روناس، ریشه ریواس، وسمه، گل همیشه بهار، عنبر، گردو و زعفران از دیگر رنگ موهای طبیعی می باشند.