فتارشناسي عمومي كاسكو ها

هر کاسکو عادات مخصوص خود را دارد، اما به طور کلی می توان کاسکوها را از لحاظ عادات و رفتارهایی که دارند، در چندین دستۀ کلی تقسیم بندی کرد.کاسکوها از حدود سه تا چهار ماهگی، به طور کلی پَر در می آوردند و از وقتی که رنگ چشم آنها زرد می شود، سن آنها از روی رنگ چشم ها و رنگ انتهای پرهای دُم قابل تشخیص نیست. همچنین نمی توان از روی شکل ظاهری کاسکو به نر یا ماده بودن آن پی برد. اگر به آنها نزدیک شویم و قار بزنید و حالت حمله یا ترس به خود بگیرند، معلوم می شود که چنان کاسکوها هنوز وحشی اند و با انسان انس نگرفته اند.اگر کاسکویی با نزدیک شدن به آن،حالت مذکور را نشان ندهد و به راحتی نزدیک شدن شما را تحمل کند و حتی اجازه دهد سرش را نوازش کنید یا به منقارش دست بزنید، معلوم می شود که مرحله وحشی بودن وانس نداشتن با انسان را پشت سر گذاشته است.اگر دستتان را به یک پای کاسکو نزدیک کنید و فشار ملایمی به آن بدهید و کاسکو ابتدا یک پا و سپس پای دیگرش را روی دست شما گذاشت و به عبارتی روی دست شما آمد، این حالت از لحاظ اهلی بودن پیشرفته تر از حالت قبلی است، اما اگر انتظار داشته باشید که با اولین برخورد، حتی یک کاسکوی سخن گو، سخنی را بگوید، این انتظار کاملاً بی جاست، زیرا حتی کاسکوهایی که توسط صاحب قبلی خود سخن گو شده اند، مدتی طول می کشد تا اولین کلمه را به زبان آورند. البته کشیدن سوت های یادگرفته به علت نزدیک بودند تون آنها با تون صداهای طبیعی کاسکو، در اولین روزهای به خانه آوردن یک کاسکوی اهلی و سخن گو عادی است. اما سخن گویی اغلب کاسکوهای سخن گو، زمانی آغاز می شود که به زوایای محیط جدید زندگی و افراد خانواده آشنا شوند. در تمام موارد ذکر شده، بین هر کاسکو با کاسکوی دیگر تفاوت وجود دارد. ممکن است شما یک کاسکوی سخن گو را به خانه بیاورید و به محض برداشتن پوشش اطراف قفس، کلمه یا جمله ای را بر زبان آورد و ممکن است یک هفته طول بکشد تا کاسکو کلمات و جملات آموخته را شروع به تکرار کند.هوش کاسکوها نیز با هم متفاوت است. ممکن است یک کاسکو در تمام عمر طولانیش نتواند تقلید صدای انسان را یاد بگیرد. همچنین ممکن است یک کاسکو پس از به حرف آمدن، در صورت آموزش صحیح روزانه، قادر به یادگیری یک کلمه در روز باشد.وقتی به کاسکوهای وحشی نزدیک می شوید، عموماً قار می کشند. برخی از آنها بدون این که از جای خود تکان بخورند، قار می کشند، برخی خودشان را به دیواره های قفس می چسبانند و قار می کشند و برخی چنان می ترسند که خودشان را به این طرف و آن طرف قفس می کوبند.اگر شما انگشت خود را به طرف منقار کاسکوی وحشی ببرید، ممکن است گاز دردناکی از شما بگیرد و متعاقباً قار بکشد و ممکن است وحشت زده خودش را به دیواره های قفس بچسباند و قار بکشد یا با پروازهای کوتاه، خودش را به دیواره های قفس بکوبد.اگر شما غذایی را به منقار کاسکو نزدیک کنید، ضمن این که قار خواهد کشید، ممکن است چنان غذایی را با منقار خود با حالت عصبانیت بگیرد و پرتاب کند یا آن را با حالت  تهاجمی بگیرد و تکه تکه کند وروی کف قفس بیندازد و ممکن است آن را بگیرد و در بین انگشتان پای خود قرار دهد و مشغول خوردن آن شود. اما قار کشیدن به میزان کم و بیش یک حالت طبیعی و عمومی برای تمام کاسکوهای وحشی تازه خریداری شده است.وقتی شما به طرف قفس کاسکوی وحشی تازه خریداری شده می روید، ممکن است کاسکو قارکشیدن را شروع کند. شدت قار کشیدن در کاسکوهای وحشی مختلف متفاوت است. جوجه کاسکوها کمتر از کاسکوهای مُسن قار می کشند. موضوع قار کشیدن کاسکوی وحشی در هنگام نزدیک شدن به آن برای رام کردن، تغذیه، تعویض آب آبخوری و غیره، امری طبیعی است، زیرا این پرنده در حالت وحشی صید شده و هیچ انس و الفتی با انسان ندارد. برخی از کاسکوها و جوجه کاسکوهای وحشی به صورت غیر عادی قار می کشند و صاحبان آنها مدعی هستند که علی رغم گذشت بیش از 6 ماه، هنوز به محض نزدیک شدنشان به قفس قار می کشند. با توجه به این که طول مدت معمولی اهلی شدن کاسکوها 3 تا 4 ماه است و پس از حدود 2 ماه که از نگهداری آنها می گذرد، معمولاً قار کشیدن آنها تمام می شود، کاسکوهایی که با گذشت بیش از این مدت هنوز به شدت و به طور غیر عادی قار می کشند، متأسفانه مبتلا به «بیماری ترس» شده اند . علت این بروز بیماری ترس در کاسکوها، شیوه های خشنی است که در هنگام صید و حمل و نقل با آنها شده یا احمتمالاً مواجه شدن با یک پدیدۀ ترسناک که در ذهنشان باقی مانده و ممکن است علاج آن کار کوتاه مدت و ساده ای نباشد. کاسکوها ممکن است پس از مدت ها قدری به صاحب خودشان عادت کنند، اما ممکن است تا مدتی نامعلوم با نزدیک شدن هر فرد دیگر به آنها به شدت بترسند و قار بکشند. به احتمال بسیار قوی هم قفس کردن چنین کاسکوها با کاسکوهایی دیگر و ترجیحاً با یک کاسکو از جنس مخالف می تواند روی اصلاح ترس آنها تأثیر بگذارد. این موضوع توسط نویسنده تجربه شده و جوجه کاسکوی 2 سالۀ مبتلا به «ترس مرضی»، پس از هم قفس شدن با یک جوجه کاسکوی 2 سالۀ دیگر، علایم بهبود کامل را نشان داده است.برخی از کاسکوها که به شدت عادت به قار کشیدن دارند، ممکن است در اوایل نگهداری به جای لذت دادن به شما، قدری باعث ناراحتی شما شوند. بنابراین وقتی یک کاسکوی وحشی را می خرید، از قبل باید با چنین رفتارها و عادات و احتمالاً «ترس مرضی» کاسکو آشنا باشید و هرگز تصور نکنید که با خشنونت با کاسکو می توانید آن را زودتر رام کنید. کاسکو ممکن است تا 90 سال عمر کند. بنابراین در تربیت کاسکو عجله نکنید. اگر می خواهیی از یک کاسکوی وحشی یک کاسکوی اهلی، سخن گو و سرگرم کننده بسازید، هیچ راهی ندارید جز آن که با صبر و حوصله، چند ماه با آن مدارا کنید تا ابتدا اهلی شود و به شما اطمینان کند و سپس بتوانید مراحل تربیتی و آموزش سخن گویی به آن را شروع کنید.کاسکوی وحشی هیچ عادت و علاقه ای ندارد که شماه به قفس آن نزدیک شوید. وقتی شما به قفس کاسکوی وحشی تازه خریداری شده نزدیک می شوید، چون الفتی با شما ندارد و از شما می ترسد، قار می کشد و احتمالاً خودش را به دیواره های قفس می کوبد. در طبیعت هر حیوانی که به حیوان دیگر نزدیک می شود، قصدی کمتر از کشتن یا دور ساختن آن از محیط تحت سیطره خود ندارد. بنابراین حتی برای پُر کردن غذاخوری و آب خوری یا نظافت قفس کاسکوی وحشی، باید منتظر به هیجان درآمدن و قار کشیدن آن باشید. حال هر قدر شما با احتیاط و مهربانی بیشتری عمل کنید، کاسکو کمتر می ترسد و کمتر اذیت می شود.وقتی کاسکوی وحشی توسط صاحبش رام شد، نزدیک شدن افراد دیگر به آن مشکلی است را ایجاد نمی کند، البته مشروط به این که افراد دیگر نیز مراعات حال آن را بکنند و رفتارهای خشنی با کاسکو نداشته باشند. کاسکوی که اهلی شده باشد و با افراد خانواده آشنا شده باشد، دیگر قار نمی کشد، حالت حمله یا دفاع به خود نمی گیرد و در هنگام تعویض محتوای غذاخوری و آبخوری توسط افراد مختلف خانواده به هیجان درنمی آید. از این پس که حدود 3 تا 4 ماه طول می کشد، مرحله تربیت آن برای یادگیری کلمات و جملات و حرکات مورد علاقه شما شروع می شود.خلق و خوی کاسکوها از مرحله جوجگی تا بلوغ و پس از آن متفاوت است و هر کاسکو ویژگی های اخلاقی خاص خود را دارد. البته چون هر کاسکودار، قاعدتاً فقط باید از یک کاسکو در منزل نگهداری کند، به تدریج به اخلاق خاص کاسکوی خود پی می برد و برای تربیت صحیح آن، ترجیح می دهد که هرگونه رفتار خود را با خلق و خوی کاسکوی خود تطابق دهد.رفتارشناسی کاسکوها، یکی از مهم ترین موضوعاتی است که پرورش دهنده کاسکو باید به آن واقف باشد تا بتواند در هر مرحله از زندگی کاسکو، مطابق رفتار غریزی آن به پرورش و تربیت کاسکو اقدام کند.رفتارهای کاسکوها؛ یعنی حرکات، صداها و اطوارهایی که آنها در حالت تنهایی یا نزدیک شدن شما به قفس آنها یا دیگر حالات از خود بروز می دهند. در این مورد هم بیت کاسکوهای مختلف، تفاوت های زیادی وجود دارد. برخی از آنها بدون آموزش، حرکات خاص و لذت بخشی را نشان می دهند و برخی را برای انجام یک رفتار خاص باید آموزش داد. اما باید بدانید که در انجام رفتارهای مورد علاقه شما، آموزش صحیح کاسکو مهم ترین اقدام است. کاسکو وقتی از مرحله اهلی شدن گذشت، تربیت پذیر می شود و رفتارهای آن نیز توسط شما قابل تغییر و اصلاح می شود.