صفحه-نخست » سلامت

ایجاد خفگی بر اثر خوردن بادام زمینی، پدیدۀ نادری نیست. تخمین زده می‌شود که در حال حاضر، 8% کودکان فرانسوی از حساسیت غذایی رنج می‌برند. با انجام یک سری اقدامات پیشگیرانۀ واضح و شفاف، می‌توانید خوب بخورید و زندگی راحت و امنی داشته باشید.

میزان آلرژی به برخی غذاها همچنان در حال افزایش است

کودکی که هیچ یک از والدینش دچار هیچ نوع آتوپی نیستند، 10% احتمال دارد که بعد از تولد دچار آلرژی شود. اگر یکی از آنها دچار آلرژی باشد، این احتمال به 30% می‌رسد و اگر هر دوی آنها آلرژی داشته باشند، این عدد تا 60% افزایش می‌یابد.

گلوتن، تخم مرغ، شیر و بادام زمینی! این خوراکی های روزانه ممکن است باعث بروز برخی حمله های آلرژیکی و ایجاد علائم متفاوتی شود، حتی ممکن است فرد را تا حد مرگ هم پیش ببرد.
اگر چه آلرژی در بین کودکان بیشتر از بزرگسال ها دیده می‌شود، ولی با این حال ممکن است در هر سن و سالی شاهد وجود این عارضه در افراد باشیم.

به هر قیمتی که شده، از عناصر حساسیت زا دوری کنید
یکی از راه حل های پیشگیری از واکنش های حساسیتی، پرهیز از عناصری است که فرد به آن حساسیت دارد.

این خوراکی ها باید به طور جدی و شدید از تغذیۀ فرد حذف شوند: بچه ها نباید به هیچ وجه در تماس با کوچکترین ذرۀ بادام زمینی، تخم مرغ یا گلوتن باشند، مهم نیست که این خوراکی ها به چه شکلی باشند، در هر صورت باید از آنها و حتی مشتقاتش پرهیز کرد.

حذف مواد آلرژی زا هیچ استثنایی هم ندارد، چه در خانه، چه در بوفه و چه طی تعطیلات؛ در تمام مواقع و اماکن باید کنار گذاشته شوند.

قوانین جدید برای بسته بندی
حذف دائم خوراکی های ممنوعه با وجود قوانین جدید بسته بندی، آسان شده است. سازنده ها باید مواد تشکیل دهندۀ محصولات را روی بسته بندی شان قید کنند، خصوصاً اگر یکی از دوازده حساسیت زای معروف، حتی به میزان بسیار اندک در محصولاتشان وجود داشته باشند. دوازده حساسیت زای معروف هم عبارتند از: گلوتن، سخت پوستان دریایی، ماهی ها، بادام زمینی، آجیل، سویا، شیر، کرفس، دانۀ کنجد، دی اکسید گوگرد و سولفیت.

البته موارد ذکر شده بر روی بسته بندی هم همیشه کامل نیستند، برخی نوشته ها مانند "روغن نباتی" اصلاً دقیق نیست، اما به هر حال به انتخاب میان خوارکی های مجاز و ممنوع کمک بسیاری می‌کند.

غذاهای جایگزین
وقتی که به یک مادۀ غذایی ساده و روزانه مثل تخم مرغ، حساسیت دارید، ایجاد تنوع غذایی کار آسانی نیست. آیا باید با شیرینی ها، گراتین ها و دیگر دسرهای خامه ای خداحافظی کنید؟ دیگر نه! بسیاری از صنایع این موضوع را فهمیده اند و بعد از آن محصولات ویژه و خوارکی های بکری تولید کرده اند که هیچ گونه بیماری و مشکلی به وجود نمی‌آورد. از این به بعد تولید نان بدون گلوتن و شیرینی های بدون تخم مرغ ممکن شده است. بسیاری از خوراکی ها، جایگزین این مواد آلرژی زا شده اند که اجازه می‌دهند افراد مبتلا به آلرژی تغذیۀ متنوعی داشته باشند. ضمناً، کتابچه های ویژه ای برای کمک به این بیماران وجود دارد، در این کتابچه ها دستورالعمل طبخ متنوع و سالم بسیاری از غذاها آمده است.
 

منوهایی مناسب بچه ها
می‌توانید، از مسئولان بوفۀ مدرسه بخواهید خوارکی های تهیه کنند که ترکیبات آن برای فرزند شما مضر نباشد و بتواند بخوردشان. این طرح باید به امضای والدین و مسئولان مدرسه برسد. ضمناً لازم است که پرسنل غذاخوری مدرسه بر غذاهای فرزندتان نظارت داشته باشند.

درکل دو امکان برای تغذیۀ بچه در مدرسه وجود دارد: یکی این که منوی غذاخوری با شرایط بچه هایی که مبتلا به آلرژی هستند، تطابق داشته باشد یا اینکه والدین خودشان برای فرزندشان غذا تهیه کنند. برای راه حل دوم، می‌توان ازغذاهای آماده ای که فاقد مواد آلرژی زا هستند، استفاده کرد.

آموزش واکنش مناسب در موارد اورژانس
اشخاصی که حساسیت دارند، همیشه باید یک کیف کمک های اولی همراه خود داشته باشند، در درون این کیف باید آدرنالین و یک کورتیکوئید یا یک ضد حساسیت دیگر، آمادۀ تزریق وجود داشته باشد. این امکانات، باعث بازگشت زندگی به فردی که دچار حملۀ آلرژیک شده است، می‌شود.

در تمام موارد، بسیار مهم است که فرزندتان را از خطر خوردن خوراکی های "ممنوعه" آگاه کنید. این آموزش باید از سنین کودکی آغاز شود. اغلب، کودکان بسیار تأثیرپذیر و منطقی اند. اصلاً غیر عادی نیست که فرزند کوچک تان در یک جشن تولد یا در حیاط مدرسه، وسوسه شود یک شکلات یا یک شیرینی آلرژی زا بخورد. زمانی هم که بزرگتر می‌شود، نوجوان بیمار ممکن است از محدودیت های شدید و سختگیرانه خسته شود و در مقابل آنها مقاومت کند. در تمام موارد، باید بر روی خطرات تأکید زیادی داشته باشید و مدام نگرانی هایتان از مصرف آلرژی زا ها را یادآوری کنید و او را از آنها بترسانید.

یک زندگی عادی برای بچه های مبتلا به آلرژی و والدین شان
این وضعیت به هیچ وجه برای تعادل جسمی بچه ها بی خطر نیست. علی رغم وجود آلرژی، بچۀ مبتلا به این بیماری تا حد ممکن باید یک زندگی عادی داشته باشد و این احساس را نداشته باشد که با بقیه فرق دارد، او باید مثل بقیه فرصت اجتماعی شدن را داشته باشد. برای مثال به جای اینکه مدام مانع او از رفتن به تولد یک دوست یا همکلاسی اش بشوید، بهتر است در مورد بیماری اش آگاهش کنید؛ علاوه بر این می‌توانید دوستان فرزندتان را دعوت کنید تا به خانۀ شما بیایند. می‌توانید در خانه شیرینی هایی تهیه کنید که فرزندتان بتواند بخورد. به یاد داشته باشید، طوری این شیرینی ها را درست کنید که همه با لذت بخورندشان. با این کار فرزند شما احساس نمی‌کند که حذف شده است.  

آلرژی بچه ها زندگی را برای والدین شان هم سخت می‌کند. به علاوه این والدین احساس می‌کنند که به خاطر "ژن معیوب" آنهاست که فرزندشان بیمار شده، از این رو خود را مقصر می‌دانند و دائماً خود را به رنج می‌اندازند: غذاهای نامناسب را حذف می‌کنند، دائماً در ترس و نگرانی اند، با دقت غذا آماده می‌کنند و ... . برخی مادرها کارشان را ترک می‌کنند تا بتوانند تمام موارد را از اول تا انتها و ریز به ریز مدیریت کنند ضمناً به کسی هم اعتماد نمی‌کنند تا این کار را به او بسپارند. این مادرها به جای اینکه خودشان را سرزنش کنند، باید به پزشک مراجعه کنند و از راهنمایی های او بهره ببرند. آنها می‌توانند نقش یک پشتیبان برای تهیۀ ملزومات و یک پشتیبان روحی روانی را همزمان داشته باشند.