نتايج آزمايش‌ها در دانشکده کشاورزي دانشگاه تربيت مدرس نشان داد: مصرف پروبيوتيک، منجر به بهبود شاخص کارايي توليد بلدرچين مي‌شود.

به گزارش سرويس پژوهشي ايسنا، كاظم سيفي، کارشناس ارشد پرورش و توليد طيور از دانشکده کشاورزي دانشگاه تربيت مدرس به منظور بررسي کارايي روش‌ها و الگوهاي مختلف مصرف پروبيوتيک بر عملکرد بلدرچين، پژوهشي را در قالب پايان‌نامه خود ترتيب داد که در آن تعداد 1000 عدد تخم بلدرچين در قالب دو آزمايش جدا در دستگاه جوجه‌کشي خوابانيده شدند.
وي در تشريح مراحل مختلف اين آزمايش گفت: در آزمايش اول روش‌هاي مصرف يک بار استفاده در سراسر عمر با گروه شاهد مقايسه شدند. گروه‌هاي آزمايش اول شامل گروه شاهد که هيچ تيماري بر آن اعمال نشد؛ گروه تزريق به تخم؛ گروه افشانه؛ گروه دهاني؛ و گروه كلوآكي. در آزمايش دوم روش‌ها و الگوهاي مختلف مصرف پروبيوتيک در مزرعه با گروه شاهد مقايسه شدند.
سيفي در توضيح آزمايش دوم افزود: گروه‌هاي آزمايش دوم شامل گروه اول شاهد بود كه پروبيوتيك دريافت نكرد. گروه دوم پروبيوتيك را در سراسر دوره پرورش همراه خوراك مصرفي دريافت كرد. گروه سوم پروبيوتيك را همراه آب آشاميدني و در سراسر دوره پرورش دريافت كرد. گروه‌هاي 4 و 5 پروبيوتيك را به روش دوره‌اي يا متناوب همراه خوراك و به ترتيب با برنامه دو روز دريافت - دو روز عدم دريافت و يك روز دريافت - چهار روز عدم دريافت، مصرف كردند. گروه‌هاي 6 و 7 پروبيوتيك را به روش دوره‌اي يا متناوب همراه آب آشاميدني و به ترتيب مشابه با گروه‌هاي 4 و 5 دريافت كردند.
وي خاطرنشان كرد: نتايج آزمايش اول نشان داد که گروه دهاني عملکرد وزن بالاتري در مقايسه با شاهد و گروه‌هاي ديگر داشت. مصرف خوراک گروه‌هاي پروبيوتيکي در مقايسه با گروه شاهد بيشتر بود. تري‌گليسيريد در گروه کلوآکي کمتر از ساير گروه‌ها بود. ميزان کلسترول، هموگلوبين، پروتيين کل و گلوکز تفاوت معني
‌داري نشان ندادند. هر سه روش مصرف منجر به کاهش ميزان اکسيداسيون چربي لاشه شدند. تلفات و شاخص کارايي توليد تفاوت معني‌داري نشان ندادند، در عين حال شاخص کارايي توليد گروه‌هاي پروبيوتيکي 14 واحد بيشتر از گروه شاهد بودند.
مجري اين طرح پژوهشي اظهار كرد: همچنين نتايج آزمايش دوم حاکي از آن بود که وزن بدن پرندگان گروه الگوي سراسري روش خوراکي بيشتر از ساير گروه‌ها بود. ضريب تبديل غذايي در همه الگوهاي روش خوراکي کمتر از شاهد بود. کلسترول گروه آشاميدني کمتر از ساير گروه‌ها بود. گلوکز خون گروه‌هاي خوراکي، خوراکي 2 و آشاميدني از شاهد بيشتر بود. ميزان اکسيداسيون لاشه، در گروه خوراکي کمتر از شاهد بود.

سيفي در پايان تصريح كرد: به طور کلي مصرف پروبيوتيک، منجر به بهبود شاخص کارايي توليد شد. هزينه توليد يک کيلوگرم لاشه، به طور معني‌داري در الگوهاي تناوب 4 نسبت به شاهد کمتر بود و به طور معني‌داري هزينه توليد واحد وزن لاشه در الگوهاي متناوب کمتر بود. در ميان روش‌هاي مصرف پروبيوتيک در مزرعه، الگوهاي يک روز مصرف - چهار روز عدم مصرف و در ميان روش‌هاي استفاده زودهنگام، روش افشانه به عنوان روش‌هاي کارامد پيشنهاد مي‌شوند.
به گزارش ايسنا، اين پژوهش با راهنمايي دكتر محمدامير كريمي ترشيزي، عضو هيات علمي دانشگاه تربيت مدرس انجام شده است.