)

از ابتداي فصل زيباي بهار، فروش ميوه هايي نظير گوجه سبز و چغاله بادام توسط ميوه فروشان و فروشندگان دوره گرد آغاز مي شود و همه افرادي که اهل ترشيجات هستند به محض رد شدن از کنار اين فروشنده ها آب از لب ولوچه هايشان آويزان مي شود. يکي از اين ميوه هاي ترش و خوشمزه گوجه سبز است که طرفداران زيادي هم دارد.

بسياري از افراد معتقدند که اين ميوه ها «سرد» هستند و مصرف زياد آنها موجب عوارضي از قبيل دل به هم خوردگي، تهوع، اسهال، سردرد و دل درد مي شود. در واقع گرد و غبار نشسته روي ميوه ها حاوي بسياري از ميکروب هاست که موجب ايجاد عوارضي شبيه همان «سردي کردن» مي شود. ما در اين مقاله قصد داريم به بررسي نژاد و فوايد گوجه سبز (آلوچه) بپردازيم:
گوجه سبز به ميوه درختاني که از خانوادهROSE هستند، تعلق دارد. بر پايه نوشته هاي قديمي، نژاد اين گياه قدمت 2000 ساله داشته و چيني ها اولين کساني بودند که به کشت آن اقدام کردند. گفته مي شود که اين گياه از طريق سوريه يا ايران به يونان آورده شده است. درختان گوجه سبز در نواحي معتدل بهترين رشد را دارند و در آب و هواي ملايم به رنگ هاي ارغواني، قرمز، نارنجي، زرد و سبز روشن در مي آيند. آب و هواي سرد باعث ايجاد رنگ قهوه اي و ظاهر نامطلوب اين ميوه مي شود.

اين ميوه به سرعت مي رسد و مدت نگهداري آن در يخچال 4 روز است. گوجه سبز به صورت تازه و پخته و به عنوان چاشني در انواع غذاها و خورشت ها مصرف مي شود. اين ميوه غني از ويتامينC، اسيد ماليک، اسيد سيتريک است و مصرف زياده از حدش باعث نفخ معده مي شود.

ارزش غذايي100 گرم گوجه سبز برابر است با 8 گرم کربوهيدرات، 2/84 گرم چربي، 1/6 گرم پروتئين و فيبرخام 0/5 درصد. همچنين با خوردن 100 گرم گوجه سبز، 5 درصد ويتامينA ، 2 درصد ويتامين1B، 1/9 درصد ويتامين2B، 2/8 درصد نياسين، 13 درصد ويتامينC ، 5 درصد کلسيم، 2 درصد فسفر و 5 درصد آهن مورد نياز بدنتان تامين مي شود.
پژوهشگران معتقدند که مصرف گوجه سبز براي بهبود طعم دهان مفيد است و پختن برگ هاي درختش در سرکه مي تواند در درمان کرم هاي حلقوي موثر باشد. از خواص ديگر اين ميوه، خاصيت مسهلي آن است که به خوبي شناخته شده است. همچنين اثرات منحصر به فرد آن شامل کاهش فشار خون و چربي خون، حذف رسوبات از خون و تنظيم عملکرد معدي روده اي است.
گوجه سبز باعث تعادل اسيد و باز در جريان خون مي شود. از اين رو مي تواند در درمان حالت اسيدي خون مفيد باشد. اين ميوه اثرات قابل توجهي در جلوگيري از بيماري هايي مانند چربي خون بالا، پيري سلولي و سرطان دارد. اسيد بنزوئيک، ترکيبي است که خاصيت ضد ميکروبي دارد، اين ماده به طور طبيعي در گوجه سبز وجود دارد. همچنين، بعضي از تحقيقات بيانگر خاصيت ضد قارچي و ضد باکتريايي اين ميوه هستند.
مطالعات نشان مي دهد که اين ميوه مي تواند در درمان تومورها موثر باشد. همچنين به دليل وجود اسيد اسکوربيک ( ويتامين C)، براي افراد مبتلا به نقرس توصيه مي شود.
اين ميوه چون حاوي برخي ويتامين ها و نيز پيش ساز ويتامينA است، براي کمک به درمان شب کوري و نيز رشد بدن (در صورت مصرف تمام مواد غذايي ديگري که مورد نياز کودکان هستند) مفيد است. گوجه سبز مملو از ويتامين هايB وC بوده و به همين جهت براي آرامش اعصاب نيز مفيد شناخته شده البته مصرف زياد آن حالتي از حساسيت موقت را در دهان و دندان هاي مصرف کننده ايجاد مي کند. به علاوه هر صد گرم گوجه سبز 30 کيلوکالري انرژي دارد.
حتما مي دانيد گوجه سبز نرم يا همان آلو نيز براي درمان بسياري از مشکلات گوارشي از جمله يبوست به کار مي رود، اما بايد مراقب بود که خوردن گوجه سبز آلوده سبب بروز مسموميت هاي گوارشي مي شود. مسموميت هاي غذايي ناشي از باکتري هايي مثل باسيلوس سرئوس و استافيلوکوک اورئوس نيز از جمله بيماري هايي هستند که در اثر مصرف گوجه سبز آلوده ايجاد مي شوند.
عده اي به گوجه سبز علاقه وافري دارند و نه تنها تمايل دارند که آن را به صورت خام و همانند ساير ميوه ها مصرف کنند و در سبد ميوه خود قرار دهند بلکه با گوجه سبز غذاهاي متعددي نيز پخت مي کنند. از جمله غذاهايي که مي توان در آن از گوجه سبز استفاده کرد انواع آش ها و خورشت هايي مثل خورشت گوجه است. همچنين از اين ميوه مي توان به عنوان طعم دهنده و ترش مزه کردن غذاها و جايگزين نمک استفاده کرد. قرار دادن چند عدد گوجه سبز در خورشت هايي مثل بادمجان و مرغ طعم دلنشين تري به اين غذاها مي دهد.
حتي مي توان گوجه سبزهايي که مدتي مانده و نرم و يا شل شده را