صفحه نخست » جزییات-خبر » نژادهای سگ

Fawn (فاون) سگ سمت راست و brindle (بریندل) سگ سمت چپ میباشد

بسته به رنگ زمینه و خطوط موجود بریندل بصورت : 
Light Brindle(بریندل روشن)،Golden Brindle(بریندل طلایی)،Red Brindle(بریندل قرمز)،Mahogany Brindle (بریندل به رنگ قهوه ای مایل به زرد یا بریندل به رنگ درخت ماهوگان)،Dark Brindle (بریندل تیره)،Reverse Brindle یا همان seal Bridle (بریندل معکوس یا سیل که در آن سگ در حالت عادی مشکی بنظر می آید آما در زیر نور آفتاب مشکی با رگه های فاون است) توصیف میشود.
البته این رنگ ها فقط توصیف بوده اما حالت کلی همه ی بریندل ها در هر صورت همان راه راه است.نشانه های سفید رنگ مجاز است بطوری که بیش از یک سوم پوشش را در بر نگیرد.
باکسر های سفید همیشه وجود داشته اند (حدودا 20 درصد باکسر ها سفید هستند) اما در حقیقت باکسر های سفید بی رنگ هستند (فقدان رنگدانه) و سفید رنگ پوشش حقیقی نیست.اگر بخواهیم ژنتیکی به موضوع نگاه کنیم باکسر های سفید هم میتوانند بریندل و هم فاون باشند بطوری که تقریبا 100 درصد بدن ان ها با رنگ سفید پوشیده و رنگ اصلی پنهان شده است.
هر باکسری که فاون یا بریندل نباشد نمیتواند خالص باشد چون این دو تنها رنگی هستند که در ژن باکسر اصیل موجود است.باکسر سیاه یا سیاه با لکه های قهوه ای میکس است چون ژن این دو رنگ در باکسر اصیل موجود نمیباشد.(همان طور که بریندل برای رتریور و یا ابلغ برای روتوایلر اصیل محسوب نمیشود)

باکسر سفید ، باکسر check و باکسر mismarked یا parti-coloured

هیچکدام برای شو و مسابقه مورد تایید نیستند، و هیچکدام از رنگ های بالا نباید برای پرورش مورد استفاده قرار بگیرد.
باکسر های سفید و check حیوانات خانگی بی نظیری هستند و حرف گوش کن و چالاک، رنگ سگ در شخصیت او تغییری ایجاد نمیکند و در حقیقت تمامی باکسر ها همینطور هستند، و دوست و همدم فوق العاده ای فوق العاده ای هستند.در دنیا حدود 10-25 درصد باکسر ها سفید هستند، البته بیشتر در کشور هایی متداول هستند که مردم عقیده دارند سگ ها باید به نسبت بالا رنگ سفید داشته باشند.
افسانه های زیادی وجود دارد که میگوید باکسر های سفید نسبت به بیماری و مشکلات خیلی حساس هستند اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد باکسر سفید نسبت به همتایان خود در دیگر رنگ ها استعداد بیشتری برای ابتلا به بیماری دارد، البته یک استثنا وجود دارد که باکسر های سفید بیشتر به گرما و آفتاب زدگی دچار میشوند(همانند انسان ها در این حالت مستعد به ابتلا به سرطان پوست و بعضی دیگر سرطان ها هستند)بنابر این بهتر است در برابر نور خورشید از آنان مراقبت کرد.همیشه فقدان رنگدانه(آلبینیسم)استعداد ابتلا به ناشنوایی را بالا میبرد و باکسر هم از این قاعده مستثنا نیست این ناشنوایی میتواند در یک گوش یا هر دو گوش بروز کند.تحقیقات نشان داده که 20 درصد از باکسر های سفید از هر دو گوش ناشنوا هستند و در رنگ های دیگر این میزان حدود 2 درصد است.درصد ناشنوایی در یک گوش هم تقریبا همین حدود است.توله هایی که ناشنوا هستند معمولا زود به خانه جدید رفته و در آنجا یاد میگیرند که چطور با استفاده از حرکات دست فرمان بگیرند.باکسر هایی که یک گوش ناشنوا هستند معمولا با تست بائر شناسایی میشوند.ناشنوایی خصیصه موروثی است پس برای پرورش نباید از سگ های ناشنوا استفاده کرد معمولا باکسر هایی که ژن سفید در پیشینه دارند باید شناسایی و تست شود.یکی از دلایلی که باکسر سفید بعنوان مولد مورد استفاده قرار نمیگیرد همین است.

رنگ پوشش ارثی

فاون ، بریندل؟
رنگ باکسر از ژن به ارث رسیده از والدین مشخص میشود.توله از هر کدام از والدین یک ژن رنگی میگیرد.ژن بریندل (B) بر ژن فاون (b) غالب است،این به این معنی است که اگر توله یک ژن بریندل از یکی از والدین و یک ژن فاون از دیگری دریافت کنند توله بایستی بریندل باشد.برای توله ی فاون هر دو والدین باید فاون باشند (اگر یکی از والدین فاون باشد به این معنیست که دیگری بریندل است و همان حالت بالا رخ میدهد) ثمره ی جفتگیری دو باکسر فاون بطور حتم توله های فاون میباشد. 
والدین توله ی بریندل میتوانند هر دو بریندل (BB) و یا یکی بریندل و دیگری فاون باشد (Bb) . سگ بریندل (BB) صرفنظر از رنگ جفت توله ی بریندل میدهد.اما سگ بریندل (Bb) هم میتواند توله ی فاون و هم بریندل بدهد در صورتی که جفتش هم ژن کامل بریندل نداشته باشد و یا فاون باشد. 

جدول زیر بخوبی نتیجه ی تحقیقات را منتقل میکند :




کسری علی جمشیدی

منابع: Worldwideboxer & Boxerworld & Boxerforums