صفحه نخست » جزییات-خبر » حیات وحش

به گزارش زیست بوم به نقل از بی بی سی ، فیلیس لی از دانشگاه استرلینگ که از نویسندگان مقاله علمی تازه است گفت: “مراقبت های زودهنگام مادری در دو سال نخست زندگی بر شانس بقای فیل در طول ۴۰ سال اثر می گذارد؛ یعنی تاثیرات درازمدت دارد.”

“این مشکلی است که معمولا نادیده گرفته می شود، مگر آنکه انسان موضوع بررسی باشد. اینکه حیوانات در بلندمدت چگونه به حوادث در ظاهر کوچکی که اوایل زندگی رخ می دهد واکنش نشان می دهند.”

پروفسور لی و همکارش در تیم بین المللی محققان گفتند که مادران بی تجربه اغلب “مراقبت کافی” نشان نمی دهند.

آنها می گویند که مساله فقط به بی تجربگی محدود نمی شود و اگر مادر در سن ۱۰ – ۱۲ سالگی بچه دار شود به خاطر جثه کوچک توانایی فیزیکی لازم برای آنکه خود را وقف فرزند کند نخواهد داشت.

این شرایط می تواند تاثیری فوری داشته باشد و به مرگ فرزند منجر شود اما در بسیاری موارد بچه هایی که زنده می مانند به خصوص پسرها در باقی زندگی در موقعیت ضعیف تری نسبت به بقیه قرار می گیرند.

این ها شامل رشد جنسی و جسمی است.

پروفسور لی به بی بی سی گفت: “این موضوع به خصوص برای پسرها صادق است، که قدشان از متوسط فیل های بالغ کوتاهتر خواهد بود.”

“آنها دیرتر به سن تولید مثل می رسند، و چون هرگز به بزرگی جفت سنی خود نیستند ممکن است همیشه در موقعیت ضعیف برای جفتگیری باشند.”

“اگر فیل چند سال از سال های بالقوه مناسب تولید مثل را از دست بدهد احتمال موفقیتش در تولید مثل به شدت کاهش می یابد چون عمر فیل بلند نیست.”

او توضیح داد که فیل های آفریقایی ماده می توانند از سن ده دوازده سالگی بچه دار شوند اما نرها تا ۲۵ – ۳۰ سالگی به بلوغ جنسی نمی رسند.

دلیل آن این است که هزینه فیزیولوژیکی تولید مثل برای فیل های نر چنان زیاد است که باید واقعا بزرگ، قوی و سرسخت باشند.

با این حال پروفسور لی توضیح داد که پیوند اجتماعی محکمی که فیل ها با دیگر اعضای گروه خود تشکیل می دهند در مواردی به کمک آنها می آید.

او گفت: “اتفاقی که به نظر ما می افتد این است که آنهایی که شانس خوبی برای زنده ماندن در اوایل زندگی دارند به این دلیل است که یا مادرشان در گروه حاضر است یا یک ماده خیلی دانا در گروه دارند که نقش مادر را بازی می کند.”