امریکا و افریقا مقعر اصلی سیچلایدهاست در نتیجه کمتر سیچلایدی راه خود رو از افریقا به خاورمیانه تغییر داده است. اما درحقیقت 3 گونه سیچلاید اسیایی وجود داردکه همه انها از گونه etroplus هستندکه به طور معمول به انها کرومید میگویند.
که محدود به شبه جزیره هندوستان شامل سریلانکا میشوند.نزدیکترین خانواده انها ممکن است paretroplus ماداگاسکار است که به طور معمول به افریقا برمیگردد
بیشتر اکواریوم دار دو نمونه از کرومید ها را میشناسند کرومید نارنجی(قرمز)که در میان اکواریوم دارها بسیار معروف است و گونه بزرگتر کرومید سبز(نقره ای).نوع سوم E.canarensis اولین بار در سال1878 معرفی شد اما برای مدت زیادیمنقرض شده فرضمیشد تا اینکه دراکتشافات مجدد در سال 1990 کشف شد.امروزه به ندرت در تانک ها دیده میشود و نگهداری از انها نیز انقدر سخت نیست.دوگونه نخست کرئمید ها اینجا مورد بحث ماست زیرا کمتر اکواریستی از شرایط زیست محیطی خاص انها در طبیعت و نیازهای ایده ال انها دراکواریوم اگاهی دارد.
 |
Click this bar to view the full image. |
کرومید نارنجی
|
Click this bar to view the full image. |
کرومید سبز
سیچلاید های اب های شورمزه
سیچلایدهای کرومید سبز و نارنجی دارای پراکندگی یکسان و به طور عمده در ابهای شور مزه شامل مرداب های مانگرو در جنوب هند و سریلانکا یافت میشوند.این زیستگاهها به طور عمده با گیاهان دریایی(halophila) که در اکولوژی این ماهی ها نقش ماثری دارد پوشیده شده است و پناهگاههای مناسبی را برای در امان بودن از شکارچیان و تخم گذاری فراهم میکند.
ابهای شورمزه زیستگاههای معمولی برای سیچلایدها نیست اما Esuratensis یک ماهی اب شور مزه است که علاقه مندی انها را به ابهای شورتوجیه میکند و امکان زنده ماندن انها را در ابهای شیرین سخت کم میسازد.در مقابل E.maculatus به راحتی درابهای شیرین زندگی میکند.دلیل این تفاوت درمحیط زندگی ناشناخته است. گزارشهاییمبنی بر شنای E.maculatus در خلاف جهت و به سمت نقاط مدی اب به دست امده اما دلیل این کار انها نامعلوم است.رنگ زرد انها موجب میشود در نبود علف هایی دریایی انها بتوانند به خوبی در میان گل و لای پنهان شوندو به راحتی در طول رودخانه مهاجرت کنند.رنگ امیزیE. Suratensisها به راحتی انهارا در میان گیاهان استتار میکند.این دوگونه از نظر اندازه نیز با هم متفاوت هستند.گونه نارنجی 4 تا 5 اینچ رشد میکند در حالی که گونه سبز رنگ به بیشاز 12اینچ میرسد.در رژیم غذایی انها نیز تفاوتهای بهچشممیخورد گونه سبز رنگ بیشتر همه چیز خوار است و گونه نارانجی رنگ نسبتا گوشت خوار. رفتارهای تولید مثل انها نیر متفاوت است درتکثیر و تغذیه است که ما میتوانیم پیچیدگی رابطه میان انها و محیط زندگیشان را درک کنیم .
بخش اول
مقاله تخصصی مجله aquariom fish international
برگردان ایرانشاه
محیط تکثیر
کرومید های سبز در طول فصل خشک هنگامیکهشوری اببه نهایت خود میرسد (اب شیرین کمتری به رودخانه وارد میشود)تولید مثل میکنند.جفت ها ابتدا شروع به حفر کردن گودالی در میان علف های دریایی میکنند سپس تخم ها در ان گذاشته میشودبرخی اوقات بروی چیزهایی کهکنار گودال قرار دارند (مثلا ریشه گیاهان مانگرو و یا برگ علف های دریایی)اما بیشتر بر روی ریشه علف های دریایی که حفره در انها کنده شده است.این گیاهان دارای گره ها و شیارهایی هستند که محیط مناسبی را برای استتار کردن تخم ها فراهم میکند ..کرومید های سبز استاد استتار هعستند و جوانتر ها نیز از گیاهان دریایی برای پنهان شدن استفاده میکنند.انها درهنگام شنا سر خود میان برگ ها نگه میدارنتد به طوری که تقریبا نامرئی میشوند.اهمیت این پیش شرط ها به طور کوتاه توضیح داده شد.
کرومید های نارنجی فصل خاصی برای جفتگیری ندارند.جفتها معمولا بدون هیچ گونه نزاع در کنار دیگر همسایه هایشان تخم ریزی میکنند .انها نیز چاله حفر میکنند و تخم های خود را بر روی برگهای باریک گیاهان دریایی میگذارند این کار نیاز به دقت ویژه ماده دارد که از باله شکمی خود استفاده میکند.
بچه ها توسط ماده ای مخاطی پدر و مادر تغذیه میشوند(این ماده بین ماهی های امریکای جنوبی به ویِژه دیسکس رایج است و اصطلاحا میگویند پدر و مادر بچه را شیر میدهند).در روزهای نخست بچه ها به شدت وابسته به این ماده مخاطی والیدنشان هستند این ماده لاروهارا مقید میکند که با والیدن خود بمانند ..هر دوگونه کرومید ها از لاروهایشان برای مدت قابل توجهی حفاظت میکنند تا انها به اندازه کافی بزرگ شوند البته وابستگی به این ماده مخاطی در E.suratensis ها گزارش نشده است .شما میتوانید به راحتی بچه ها را از والدین جدا کنید اما تا هنگامی که انها به بیش از 1 اینچ نرسیده اند این کار را انجام ندهید.
کرومید های نارنجی از کرومیدهای سبز بیشتر هستند.دلیل ان هم میتواند این باشد که انها اسان تر تولید مثل میکنند و همچنین کرومید های گوشت خوار سبز از همه چیز خوارهای نارنجی چموشتر وحساس تراند
بخش عمده ای از غذای کرومید های نارنجی تخم ها و لارو هایدیگر سیچلایدهاست – لاروهاوتخم های کرومیدهای سبز و همچنین همگونه های خود- این همجنش خواری احتمال چیز خوبی برای انهاست زیرا در غیر این صورت تعداد کرومید های نارنجی به شدت افزایش میابد و موجب انقراض کرومید های سبز میشود.
لاروهایی که از اینهمجنس خواری نجات مییابند تا هنگامی که به طور کامل بزرگ شوند مرو حفاظت قرار میگیرند..سیچلایدها معمولا تعداد زیادی تخممیگذارند و زیاد به نگهداری لارو ها اهمیت نمی دهند و یا تعداد کمی بچه به دنیا می اورند و به خوبی از انها محافظت میکنند .هر دوی این استراتژی ها به اندازه کافی کارامد هست.
اکنون روشن است که چرا سیچلایدهای سبز که کم یاب تر و کمبچه تر هستن این چنین سعی میکنند تخم های خود را استتار کنند.به عنوان یک پیش شرط دیگر هر دو جنس کرومید های سبز باهم به خوبی از لاروها محافظت میکنند در حالب که کرومید های نارنجی به طور نوبتی ویکی درمیان این وظیفه راانجام میدهند.این موضوع همچنین میتواندبه رژیم غذایی انها نیز مربوطباشد . سبز ها میتوانند در حالی که در حال محافظت از لاروها هستند از گیاهان اطراف خود تغذیه کنند اما کرومید های نارنجی برای بدست اوردن غذا باید چرخی درمحیط اطراف بزنند
بخش دوم
مقاله تخصصی مجله aquariom fish international
برگردان ایرانشاه
در اکواریوم
|
Click this bar to view the full image. |
نگهداری کرومید های نارنجی در اکواریوم اسان تر است و به راههای گوناگون میشود از انن گهداریکرد. یک جفت را میتوان به تنهایی در یک تانک 30 گالنی و یک گروه 6 تایی را در یک تانک 60 گالنی وبزرگتر نگهداری کرد.شش عدد مینیمم تعداد برای به حداقل رساندن میزان درگیری میان ماهیان است.یک جفت کرومیدنارنجیرا همچنین میتوان در تانک های عمومی با گونه های قوی و بزرگ نگهداری کرد.اب شور مزه الزاما واجب نیست اما اب باید حتما قلیایی (اسیدی) باشد.ایده ال ترین ph 8 و بالاتر است.
میتوان یک جفت از هرکدام را و یا یک جفت کرومید سبز را با کرومید های نارنجی با هم نگاه داشت البته اندازه یک کرومید سبز در هنگام بلوغ و شوری اب راهم در نظر داشته باشید.اگرچه کرومید های سبز ترجیح میدهند نزدیک به پسر عمو های خود تولید مثل نمیکنند.هر دوگونه را میتوان به صورت تکی و یا با هم در تانک های مناسب و با اب شور مزه نگهداری کرد.این نکته را هم به یادداشته باشید که کرومید های سبز در تانک های شور مزه راحت تر زندگی میکنند.
رژیم غذایی انها باید از رژیم طبیعیشان نشات گرفته باشد:گیاهان برای کرومید های سبز و گوشت برای کرومیدهای نارنجی. ماهیان زنده زایی که تمایل به ابهای شور دارند میتوانند لارو های و تخم های مناسبی برای کرومید های نارنجی باشند (به ویژه مولی).کرومید های سبز گیاه خوار همچنین میتوانند از کرم ها و دیگر بی مهرگان ابزی تغذیه کنند .البته غذاهای گیاهی باید در الویت باشند
بخش سوم
مقاله تخصصی مجله aquariom fish international
برگردان ایرانشاه
شرایط ویِژه اب
میزان اکسیژن محلول در اب باید نسبتا بالا باشد به خصوص برای گونه سبز رنگ که تمایل دارند از سطح اب تنفس کنند.با اینحال به یادداشته باشید که هر دو گونه به جای اینکه درمکانهای بازیباشند ترجیح میدهند در پناهگاههای بسته و به دور از تلاطم و قدرت جریان اب باشند. در طبیعت دمای انها بین 79 تا 91 درجه فارنهایت است اما 79 تا 82 درجه ایده ال ترین دما برای انهاست.
ابی که بایداستفاده شود-شیرین یا شورمزه-در دیگر فاکتور ها تاثیر گذاراست .گیاهان میتوانند شبیه سازی خوشایندی طبق محیط طبیعی شان را فراهم کنند.اما نوع گیاهی که استفاده میشود باید مناسب شرایط اب باشد.بیشتر گیاهان اکواریومی تحمل اب های شور را ندارند بنابراین گیاهان مصنوعی گزینه ی بهتری برای تانک های با اب شور مزه است.گیاهان(چه مصنوعی و چه طبیعی) با برگهای بلند علفی شکل بهترین گزینه برای فراهم کردن محیطی شبیه به محیط طبیعی و مکان مناسبی برای تخم ریزی E.maculatus ها هستند.هرچند این گونه در صورت اجبار بر روی هر چیزی تخم گزاری میکند.
برای شبیه سازی ریشه های مانگرویی باید از چوب نیز در دکوراسیون تانک استفاده شود.در محیط طبیعی انها احتمالا سنگ گلدانهای رسی و یا شیشه وجود ندارد اما تمام این موارد میتواند برای انها مناسب باشد به خصوص برای گونه E.maculatus
باید از این موشوع اطمینان حاصل کنید که هیچ کدام از وسایل دکور موجب کاهش ph نمیشود و یا در اثر قرار گرفتن در معرض شوری اب مواد مضر تولید نمیکنند.چوب های طبیعی باید طبق روش معمول فراوری شده باشد تا از خود صمغ ترشح نکنند.
بخش چهارم
مقاله تخصصی مجله aquariom fish international
برگردان ایرانشاه
تکثیر در اکواریوم
کرومید های نارنجی در هنگام بلوغ اندازه حدود 2 اینج(بدون محاسبه دم) دارند.نرها به طور معمول از ماده ها بزرگترند و ماده ها دارای نشانه های سفید رنگ در فاصله بالا تا پایین دمشان هستند..البته این نشاه ها برخی اوقات تا هنگامی که اعمال جفت گیری اغاز نشده است قابل رویت نیستند بنابراین بهتر 6(یا بیشتر) کرومید جوان را در کنار هم نگهداری کنید و اجازه دهید خودشان جفت یابی کنند در صورت بزرگ بودن تانک این گروه تشکیل یک کلونی میدهند.
تخم ها 72 ساعت بعد هچ میشوند و لاروها 5 تا 7 روز بعد شروع به شنای ازاداانه در تانک میکنند .برای 3 روز نخست بعد از شنای ازاد انها از ماده مخاطی والیدن خود تغذیه میکنند .هنگامی که انها شروع به جستجو برای غذا کردند میتوان انها را با ارتمیا میکرووارم و دیگر غذاهای خشک تغذیه کرد
کرومید های سبز در هنگام بلوغ به 6 اینچ میرسند و هیچگونه تفاوت ظاهری برای تعیین جنسیت انها وجود ندارد بنا براین خریدن 5 تا 6 تای انها ضروری است .اگر میخواهید انها را تکثیر کنید نیاز به یک تانک بزرگ دارید .در غیاب ریشه گیاهان دریایی انها قالبا یک حفاره در کنار یک قطعه سنگ حفر میکنند و تخم های خود را دران میریزند
زمان هچ شدن و شنای ازاد انها دقیقا مانند کرومید های نارنجی است.روش تغذیه شان نیز یکسان است.مانند لاروهای تمام همه گیاه خواران انها از غذاهای گوشتی استفاده میکنند زیرا غذاهای گیاهی مواد عالی لازم برای رشد لاروها را برای انها ندارد.
کرومید ها را برخی برای همه پیشنهاد میکنند گونه نارنجی انها شرایط نگهداریش اسان و کرومید های سبز نسبتا چالش برانگیز است .
بخش پایانی
مقاله تخصصی مجله aquariom fish international
برگردان ایرانشاه