خطرات و ریسک تغذیه دستی جوجه ها








غالب افراد این افسانه را شنیده اند که:


"اگر میخواهید یک طوطی واقعا با شما انس بگیرد، باید خودتان تغذیه اش کنید."

کاملا دور از حقیقت است!



روابط زیادی میان انسان و پرنده به دلیل همین تغذیه دستی غلط و فرآیند اجتماعی سازی در طول هفته های اول زندگی جوجه ها آسیب دیده اند.



این آسیب ناواضح تر از آسیب های فیزیکی هستند: سوختگی چینه دان، سوء تغذیه، بلع غذا، sour crop (حالتی که چینه دان کاملا خالی نمی شود و در نتیجه غذا در آن باقی مانده و تخمیر می شود و آلودگی های قارچی ایجاد میکند) و آلودگی های باکتریایی تنها چند نمونه از مشکلاتی هستند که وقتی افراد ناشی که اقدام به پذیفتن این مسئولیت میکنند رخ میدهد.


پرورش دهندگان معتبر و مسئولیت پذیر، به صراحت به شما خواهند گفت که:


اگر اجازه دهید یک تغذیه کننده ی باتجربه از جوجه مراقبت کند و در زمان مناسب او را به تغذیه مستقل برساند آنگاه طوطی ها به همان اندازه (اگر نه بسیار بهتر!) با شما انس خواهند گرفت.











اینکه افکار عمومی این حقیقت را بدانند بسیار اهمیت دارد چون از مرگهای عبث بیشتر این جوجه طوطی ها پیشگیری خواهد شد.


پرورش دهندگانی که تلاش دارند شما را متقاعد کنند که اینکار "ساده" است و پرنده با شما انس بهتری خواهد گرفت در واقع می خواهد از زحمت خود برای چند هفته کم کنند.


نمونه هایی از ماکائو ها را شاهد بوده ام که هفته ها و حتی ماه ها زودتر از زمان نرمان گونه ی خود مستقل شده اند. این کار موجب مشکلات و اختلالات بلند مدت رفتاری و سلامتی خواهد شد.

رایج ترین مشکلات ناشی از تغذیه دستی عبارتند از تنبلی چینه دان و آلودگی های باکتریایی. حتی تغذیه کنندگان بسیار باتجربه هم با این مشکلات مواجه می شوند. اما آنها غالبا می توانند آنها را با خالی کردن چینه دان اصلاح کنند، کاری که از عهده ی افراد بی تجربه بر نمی آید.

مشکل تنبلی چینه دان (یعنی هضم نشدن غذا و فسادش در چینه دان) در مورد کاکاتیل ها زیاد رخ میدهد، گرچه نباید گمان کنید که در مورد طوطی های کوچکتر کمتر رخ خواهد داد.


یکی دیگر از مشکلات تغذیه دستی، به دست آوردن نرمال وزن است. پرورش دهندگان با تجربه بطور روزانه جوجه ها را وزن کشی میکنند تا اطمینان حاصل کنند بطور متناسبی وزن اضافه میکنند. این مساله در طول دوران خاتمه ی تغذیه دستی اهمیت زیادی دارد چون جوجه ها در این زمان وزن از دست می دهند ولی نباید این میزان زیاد شود.


تمام جوجه ها در برابر سرنگ بیشتر مقاومت میکنند، یک فرد بی تجربه ممکن است گمان کند که مواد مغذی کافی را دریافت میکنند در حالیکه اینطور نیست.


گرچه ارزیابی آثار بلند مدت کم خوراکی مزمن در مقایسه با عواقب عینی و آشکار سوء تغذیه دشوار است ولی بسیاری از پرورش دهندگان معتقدند که این وضعیت می تواند منجر به اختلالات رفتاری در پرنده شوند چرا که حسی از "عدم امنیت" در پرنده را منجر میشود.

حتی برخی بر این باورند که می تواند در آینده منجر به آسیب به خود (رفتار مخربی چون پرکنی) نیز بشود.










تغذیه دستی کارساده ای نیست.
بسیاری از صاحبان جدید پرنده از این حقیقت که
فردی آنان را قانع کرده که تغذیه دستی جوجه خاکستری یا ماکئو شان ساده است

افسوس میخورند.


دانستن این حقیقت که شما به کندی با گرسنگی جوجه تان را به کام مرگ فرستاده اید

یا چینه دانش را سوزانده اید که تا زمان مرگ درد می کشیده

بسیار دردناک است.


برخی از عاشقان پرنده و پرورش دهندگان به یاد طوطی خاکستری ای که در دستان فردی بی تجربه کشته شد کمپینی را به راه انداخته اند.



این اخطارها را جدی بگیرید.

و فریب این افسانه که میگوید "جوجه ها در صورتی که تغذیه دستی شوند بیشتر دوستتان خواهند داشت" را نخورید.




ترجمه: The Almighty
منبع: Parroparrot.com