Click this bar to view the full image.

وقتی از آزمایش روی حیوانات صحبت می​شود، بسیاری از مردم چند پزشک را مجسّم می​کنند که برای نجات بشریت به چند موش بی​احساس و بی​درد آمپولی تزریق می​کنند. این تجسّم فرسنگها با واقعیت فاصله دارد. هنگامی که از آزمایش روی حیوانات صحبت می​کنیم، سخن ما به چتد موش (آن هم از نوع بی​حس و بی​درد!!!) مربوط نمی​شود. وقتی از آزمایش روی حیوانات صحبت می​کنیم، از صدها میلیون حیوان بی​گناه صحبت می​کنیم که هر ساله در بدترین شرایط به دنیا می​آیند یا شکار می​شوند، به بدترین نحو آزار و شکنجه می​شوند و به بدترین مرگ​ها می​میرند:

موش ​هایی که در جعبه​های پلاستیکی روی هم انباشته می​شوند تا به آنها سم خورانده شود یا دست و پاهایشان قطع شود یا سلول​های سرطانی به آنها تزریق ​شود.
سگ ​ها و گربه​هایی که با آب جوش سوزانده می​شوند یا دست و پایشان با یک پتک له می​​شود یا قطع نخاع می​شوند یا با عمل جراحی مبتلا به دیابت، چاقی و غیره می​شوند.
شامپانزه​هایی که ویروس ایدز به آنها تزریق می​شود و سال​ها در قفس​های بتونی سر خود را به دیوارها و میله​ها می​کوبند.
بچه میمون​هایی که در روز تولد کور می​شوند یا پلک​هایشان به هم دوخته می​شود تا در مورد کوری تحقیق شود.
میمون ​های بارداری که به صورت آنها ماسک​های نیکوتین وصل می​شود و تمام شبانه​روز دود نیکوتین به ریه​های آنها دمیده می​شود تا اثرات نیکوتین بر آنها یا کودکان آنها بررسی شود!
میمون ​هایی که توسط تولید کنندگان دخانیات مرتب بامواد سمّی مسموم می​شوند تا به قول خودشان سیگارهای جدید که در آنها از مواد افزودنی استفاده می​شود، خطرناک​تر از سیگارهای قبلی نباشند!!!
خرگوش ​هایی که روزها و هفته​ها چشم​هایشان با گیره باز نگه داشته می​شود تا مرتب مواد شیمیایی ریمل​، مواد شوینده و صابون در چشم​هایشان ریخته شود یا مواد شیمیایی شامپوها، کرم​ها، مواد شوینده و غیره روی پوست آنها آزمایش شود و هفته​ها از عفونت شدید و زخم​های چشم و پوست رنج می​برند تا بالاخره کشته شوند.
حیواناتی که در هر ثانیه در موسسات آموزشی، دبیرستان​ها یا دانشگاه​ها تنها برای آموزش زنده​شکافی می​شوند در حالی که ده​ها وسیلۀ آموزشی کارآمدتر و انسانی​تر وجود دارد.

وقتی از آزمایش روی حیوانات صحبت می​کنیم، از صنعتی صحبت می​کنیم که درآمد سالانۀ آن در بسیاری از کشورها به میلیاردها دلار می​رسد و توسط لابی​های قدرتمندی حمایت می​شود که شاید آخرین دغدغۀ فکریشان "خدمت به بشریت" باشد. وقتی از آزمایش روی حیوانات صحبت می​کنیم، از دروغ بزرگی صحبت می​کنیم که چندین قرن است گوش مردم را چنان پر کرده است که بسیاری گمان می​کنند اگر روی حیوانات آزمایش نشود علم پزشکی از حرکت باز خواهد ایستاد. دروغی که سال​های سال بدترین جنایات را با نام "علم" توجیه​پذیر جلوه داده است.

Click this bar to view the full image.

آزمایش روی حیوانات در چه زمینه​هایی کاربرد دارد؟

آزمایش روی حیوانات برای آموزش در دانشگاه​ها و مراکز آموزشی، تحقیق در مورد تاثیر و عوارض جانبی داروها، تشخیص بیماری​ها، ارزیابی روش​های درمانی، تعیین میزان سمّی بودن مواد شیمیایی در صنایع مختلف مانند بیوشیمی، داروسازی، تغذیه، تولید محصولات آرایشی-بهداشتی، تهیه و آزمایش واکسن​ها... کاربرد دارد. در سال​های اخیر، تحقیقات پایه​ای در دانشگاه​ها و تحقیقات پزشکی رتبۀ اول و دوم استفاده از آزمایشات را به خود اختصاص داده​اند. در سال ۲۰۰۴، ۳۳ درصد آزمایشات برای اهداف آموزشی در دانشگاه​ها و موسسات آموزشی دیگر، ۲۲ درصد برای تحقیقات پزشکی (پزشکی انسانی و دامپزشکی) و ۷ درصد برای تعیین عوارض مواد شیمیایی انجام شدند.

برگرفته ازhoghooghe-heivanat

Original thread: آزمایش روی حیوانات, Author: amirhmf, Site: تالار گفتگوی پرشین پت(مای پت)