شايد تابحال موقع خريدن عطر توجه كرده باشين كه روي بعضيا نوشته perfume و روي بعضياي ديگه عبارت eau de toilette به چشم ميخوره و بعضياي ديگه هم eau de cologne هستند. اگه دلتون ميخواد فرق اينا رو بدونين با من بياين تا بهتون بگم.
اول از همه بايد بدونين كه همه عطرا يه مخلوطي از مواد طبيعي (عصاره گياهان) و مواد مصنوعي (براي تقويت بو و افزايش مدت تاثير اون) هستن. الكل به عنوان مايع اصلي تشكيلدهنده هر عطر هست و نسبت مخلوط شدنش با اسانسهاي معطر، باعث نامگذاري محصول نهايي ميشه. دليل استفاده از الكل اينه كه الكل با خاصيت تصعيد شدن و انتشار به اطراف بدنتون باعث ميشه ديگران تا فاصله چند متري بفهمن كه شما عطر زدين.
اگه تو يه عطري ميزان مواد معطر بين 20 تا 40 درصد باشه (و باقيش الكل و يه كم آب باشه) به اون عطر ميگن perfume كه اين نوع عطر از همه
انواع ديگه خالصتره و دوام بيشتري داره و در نتيجه گرونتر هم هست. اودوپرفيوم ( eau de perfume) حاوي 15 تا 22 درصد مواد معطره هست و متداولترين نوع عطر هم همينه كه هم ميزان دوام و پايداري رايحه اون زياده و هم اينكه قيمتش نسبت به قبليه كمتره.
اودوتوالت (eau de toilette) به عطري ميگن كه درصد مواد معطره اون بين 8 تا 15درصد باشه. اين عطرا معمولا يه بوي ملايم و كم دوام دارن و بيشتر مناسب اسپري بدن هستن كه بدرد پريدن خواب از سر و استفاده در محيط كار ميخورن.
ادوكلن (eau de cologne) هم در اصل همون اودوتوالته كه البته اشارهاش به يه رايحه خاص هست كه توسط ناپلئون بكار برده ميشد منتها الان ديگه يه اصطلاح عام شده. بعضيا بهش ميگن eau fraiche. از همه
انواع ديگه ارزونتره و درصد مواد معطرش هم كمتره (حدود 4 درصد).
بقيه لوازم معطر رو ميشه در ردههاي بعدي قرار داد. مثلا افترشيو، دئودورانت، ژل حموم، لوسيون بدن و غيره.
ميزان دوام عطر رو بدن هر فرد علاوه بر نوع عطر به خصوصيات پوست اون شخص هم بستگي داره. كلا كسايي كه پوستشون روشن و خشكه بوي عطر رو كمتر نگه ميدارن تا كسايي كه پوست چرب دارن. چون پوست چرب رطوبتي داره كه مواد معطر رو در خودش نگه ميداره. يه پارامتر ديگهاي هم كه هست ph يا اسيديته پوست هر كسه كه اونم روي دوام بوي عطر تاثير داره.
يه كاري كه ميتونين بكنين اينه كه اول به پوستتون ژل مرطوبكننده بزنين و پس از مرطوب شدن موضع مربوطه از عطر استفاده كنين. ضمنا بهتره هميشه فقط تو نقاط كوچكي از پوستتون مثل گردن يا پشت گوشا از عطر استفاده كنين. نقاطي از بدن كه داراي نبض هستن بهترين جا براي پاشيدن عطرن. چون تو اين نقاط رگها به پوست نزديكترن و لذا حرارت بيشتري نسبت به بقيه جاهاي بدن دارن. ضربان موجود در اين نقاط مثل يه پمپ كوچيك عمل ميكنه كه بوي عطر رو به اطراف پخش ميكنه. پس جاهايي مثل مچ دست يا قوزك پا يا پشت گوش و دور گردن و پشت زانو از جمله محلهاي مناسب براي عطر زدن هستن. محل پاشيدن عطر رو مالش ندين چون باعث تغيير و كاهش رايحه ميشه.
سعي كنين تا موقعي كه پوستتون خيسه روش لباس نپوشين چون ممكنه باعث تغيير رنگ لباس بشه. از عطراي با بوي تند در خارج از محيط كار استفاده كنين چون بعضيا هستن كه به بوي تند حساسيت دارن يا ممكنه آسم داشته باشن و دچار حمله بشن يا سردرد بگيرن.
ضمنا خود شيشه عطر رو بهتره هميشه تو جاي خشك و خنك نگهداري كنين چون نور آفتاب و حرارت باعث ميشن عطر تبخير شده و توازن بين تركيباتش به هم بخوره و از دوامش كاسته بشه. معمولا عطرها تا سه سال پس از توليدشون كيفيت اصلي و بوي واقعيشون رو حفظ ميكنن. دوام اونا روي پوست متغيره ولي حداقلش 4 ساعته.
وقتي كه ميخواين يه عطر بخرين اول بايد بدونين دنبال چه طور رايحهاي هستين. معمولا تو هر عطري بيش از بيست نوع تركيب مختلف وجود داره. اگه ميخواين براي استفاده روزانه يه عطر بخرين بهتره يه بوي ملايم وسبك داشته باشه كه اين جور عطرا معمولا از عصاره ميوهها وگلها ساخته ميشن. عطراي با بوي تندتر حاوي مشك هستن. عطرايي كه تحت عنوان ورزشي شناخته ميشن از تركيبات قويتر ليموجات ساخته ميشن كه يه حس شادابي و سبكي خاصي به آدم ميدن. البته كارخونههاي ساخت عطر هر روز دنبال تركيبات جديدي هستن كه بوهاي جديد ايجاد بكنن مثل عصاره سويا، زعفرون، فلفل جامائيكايي و غيره.
وقتي رفتين تو مغازه نبايد بيشتر از دو سه بو رو امتحان كنين وگرنه بوها با هم قاطي ميشه و ديگه نميتونين يه تصميم درست بگيرين. ضمنا بو كردن دونههاي قهوه بين بو كردن عطرهاي مختلف به شما كمك ميكنه كه بوي عطر قبلي رو از گيرندههاي بوياييتون وردارين تا با بوي بعدي قاطي نشه. همونطور كه گفتم هر عطري روي هر پوستي ممكنه رفتار متفاوتي داشته باشه بنابراين براي امتحان كردنش بايد اونو به پوست خودتون بزنين نه به يه نفر ديگه يا به كاغذ تستر. براي ايده گرفتن بهتره با استفاده از كاغذ، چند تا عطر رو كه بنظرتون بهتره انتخاب كنين و بعد با امتحان اون دو سه تا عطر روي پوستتون تصميم نهايي رو بگيرين.
وقتي يه عطر رو به پوست خودتون زدين بايد يه خورده صبر كنين و بعد تصميم بگيرين.
چونكه هر عطر از چند تركيب مختلف ساخته شده كه اصطلاحا به اونا نت (note) گفته ميشه. زماني كه درب عطر رو بر ميداريد اولين بويي كه ميشنوين مربوط به تركيباتيه كه سريعتر از بقيه تبخير ميشن كه به اينا اصطلاحا نتهاي بالا top notes يا the spirit يا شبح گفته ميشه. اين بو خيلي ملايمه و ظرف ده دقيقه محو ميشه و تركيبي از اسانس ميوهها و ادويههاي ملايم هستش. بنابراين با بو كردن درپوش عطر نميتونين بوي واقعي اونو بفهمين.
بوهايي كه تا حدود ربع ساعت دوام ميارن رو بهشون ميگن نتهاي وسط middle notes يا اصطلاحا heart يا قلب هم ميگن كه اينا بيشتر از ادويههاي تندتر مثل دارچين يا از گلاب و يا از اسانس ليموجات تشكيل شدهان. نتهاي پايين base notes يا soul يا روح رو ميشه اون بوي اصلي دونست كه بين 6 تا 8 ساعت دوام داره و از موادي سنگينتر مثل عصاره تنه گياهان، ادويههاي تند مثل فلفل، مشك و عنبر و غيره تشكيل شده. همين بو هست كه ديگران از بدن شما حس ميكنن.
آب و هوا تاثير مختلفي بر عطرها داره. تو زمستون كه هوا سرده عطر كندتر تبخير ميشه واسه همين ميزان دوامش روي پوست بيشتر ميشه. تو تابستون هم چون پوستمون عرق ميكنه همين حالت پيش مياد و باز هم ميزان موندگاري عطر روي پوست بيشتر ميشه. پس كلا مصرف عطرمون مياد پايين. تو بهار بهتره عطرهايي با بوي گل و ميوه استفاده كنين كه هم با طراوت بهار جور در بيان هم باعث شادابي شما بشن.